فرهنگ و هنر

  میهــن بــه قـعــر دوزخ آتـش فتاده است در چنگ دزد و جانی سرکش فتاده است پیر و جوان و ...

  شب پرسـتان حمله بر انـوار دانش کرده اند جنگ با اهـل کتاب و خیل خوانش کرده اند سـینۀ خـورشید ...

  طالـبان در مـرگ مـردم شادمانی می کنند روز جشن نوبهاران نوحه خوانی می کنند صلح طالب انتحـار و انفجار ...

  دلــم شـوق نــوای یـار دارد هـوای تـنبک و دوتـار دارد به چنگ تار زلفی دل سپردم ز شهد چنگ ...

  دیگر از شمشیر خون آلود طالب باک نیست میهن ما بیش ازیـن بـازیـچـۀ ســفّـاک نیست جهل طالب بد تر ...

خدای من ! چه روزگار نامقدسی ! چه برهۀ مخنثی ! که دردیارمن فضای زندگی چو جلجتای شهر مـــردگان کفـــــن ...

  ز ژرفای تمدن سـر برون آورده فرهنگم تکامل خـانـه دارد در دل آوار بیگ بنگم اوستای دلـم پاکیزه تر ...

  ای رفعت کمسواد، چون شد کآداب سخن زکف ، برون شد؟ ساختند چو کاغذت، مترسک یا کمتر ازین حساب، ...

  گند بـن در رودۀ صلـح قـطـر افتاده است بـار دیگـر میهـن ما در خطـر افتاده است درمیان جنگ خونین ...

  هر ‌بار که خورشید در آن سوی کوه‌ها، آب‌ها و دشت‌ها غروب می‌کند، ما چه می‌دانیم که در درازای ...