فرهنگ و هنر

  جهـان نظاره گـر قـتـل عـام انسـان است نه رحم وشفقت انسانیت چه وجدان است بـه چنگ طالـب وحشـی داده ...

  باید از نو جنبش و حماسـه ها برپا کنید گرز رستم را برای حفـظ جان بالا کنید شـاخ دیوان ...

دیریست با زبان ستم خو گرفته ایم باجهل وسرکشیدن سم خوگرفته ایم بیگانه سرنوشت مرا می زند رقم با اژدهای ...

  برافکن از رخ خورشید جان افزا نقاب امروز درآور چهـرۀ صـبح صـفـا را از نـقــاب امروز مپوشان صورت گل ...

درفصلهای دور و مِه آلود خاطرات دیوار و سقف و پنجره ام داد میزند هرکنج وگوشه ى غزل آلود خانه ...

  ظلـمِ افـزون سـلطۀ ظالـم را بـر می کند ریشۀ طالب را از عـمق کشـور می کند آه مظـلـوم خـرمــن ...

مسعود قهرمان، ای رستم زمان عشقت بود بدل، مهرت بود بجان ای مرد با صفا ، محبوب و خوش لقا ...

برخیز و بزن آب به رخسار چو ماهت برپا شده طوفان از آن نیم نگاهت دیریست که این دهکده گم ...

از بس که خون چکیده به ایوان روزگار جیحون رسیده برلب و آموست سوگوار پامیرو شانه های بلندش خمیده است ...

  طالب می کشد و جهان می کند  نگاه بر مـردمـان غمزده و زار و بی نـوا کشتار و فقر ...