استاد احمد سعیدی از نادر اشخاصی است که دایم در راه خدمت به میهن و هموطنان خود یعنی در راه خدمت به افغانستان ومردم افغانستان بوده هست.
کمتر کسی است که او در مسایل سیاسی و اجتماعی افغانستان علاقمند باشد و نام استاد احمد سعیدی را نشنیده باشد و سخنان پربار، صادقانه، عادلانه، وطنپرستانه و مردم دوستانه اش را نشنیده باشد.
آقای سعیدی در بیان دیدگاه خود، هیچگاه از ظالم و بیدادگر حمایت نکرده است. او هیچگاه در بیانش محافظه کاری نکرده و حقایق را همانگونه که هست بیان کرده است. او هیچگاه در برابر حاکمان و زمامداران مفسد سر خم نکرده است و دایم حقایق را به زبان ساده، بیان واضح و پیام روشن به مخاطبان از طریق رسانه های جمعی بیان کرده است.
آقای سعید به علت نستوه بودن، نترس بودن و شجاع بودن خود، باعث نفرت عده یی شده است و از سوء قصد ها و ترور ها، جان سالم برده است.
آقای سعیدی از ولایت غور است اما از ولسوالی دولتیار غور نیست ولی به مسایل که در دولتیار جریان دارد بخوبی آگهی دارد.
او به عنوان یک شخصیت مشهور، تحلیلگر و کارشناس واقعی نمی تواند از بیدادی و ظلمی که در برابر هم ولایتی هایش صورت می گیرد، بی تفاوت باشد و چیزی نگوید.
در هفتۀ پیش او در بحث روز: کوچ اجباری در غور، در تلویزیون افغنستان انترنشنل شرکت کرد و از ستم ها و مظالمی که مردم تیمنی درۀ کِشرو متقبل شده اند سخن گفت.
اما سخنان او سردار را سخت ناراحت کرده و به غضب ساخته است زیرا سردار از بیان حقایق نفرت دارند. اگر آقای سعیدی به دسترس شان می بود سرنوشتش معلوم بود.
آقای سعیدی حقایق را همانگونه که هست بیان می کند. اما سردار به تبلیغات زهرآگین، دروغ پراگنی نادرست و ترور شخصیتی در رابطه با احمد سعیدی دست زده است. وقتی که این مردم در چانته خود چیزی برای گفتن ندارند، به نشر سخنان دروغ، تهمتهای بی اساس و تخریبهای زهرآگین می پردازند.
آیا شخصیتی دانشور و تحلیلگر نامی مانند احمد سعیدی را می توان با این سخنان پوچ و بی معنا بدنام ساخت؟ نه.
آفتاب را نمی توان به دو انگشت پنهان کرد.
