مردم از کارکردهای حکومت ناراضی اند
میگویند به کسانیکه “کرسی و مقام ” نرسیده ناراضی اند و شکایت دارند:
وقتی به مقام های تقسیم کننده چوکی ها گفته میشود که مردم از شما نا راضی اند در پاسخ میگویند که طبیعی است، به آنهاییکه چیزی نرسیده نا راضی اند. نخیر چنین نیست. نا رضایتی های روز افزون و فریاد درونی جامعه که حنجره نیاز دارد بر خاسته از حقایق تلخ زیرین است.
شما گفتید با روش نو امنیت را بهتر می سازیم – بدتر شده و به طرف بدترین در حرکت است. بحث طالب را بگذارید …کنار ، لطفا به ارقام اختطاف و قتل در شهر ها نگاه کنید.
شما گفتید که دستگاه اداری را اصلاح میکنیم – یک با ر نقاب بپوشید و به ادارات دولتی مراجعه کنید خواهید دید که وضع در رکود است . همه چیز ایستاده است و ادارات در اختیار “مرزا قلم ” هاست و از مدرن سازی خبری نیست. دستاورد های گذشته نیز در حال فروپاشی است.
شما گفتید وضعیت اقتصادی بهتر خواهد شد و دسترخوان افغان خالی نخواهد بود . ذخیره ارزی بانک های خصوصی 70 درصد کاهش یافته است. بازار ها در رکود اند. حتمن گاهی می بینیند که لشکر جوانانیکه دنبال کراچی های دستی با چند تا کیله ، بادرنگ در حرکت اند و سیل از بیکاران درچهارراهی ها زیاد شده است. کار نیست. افغانستان همان محوطه “کمربند فولادی” نیست . کمی باید به بیرون نگاه کنید.
شما گفتید با دشمن سری و پنهانی داخل مذاکره نمی شویم. اما اگر مطبوعات غربی از حرف های پنهانی، بی محتوا و بی چوکات که با طالب در ارومچی چین آغاز کردید پرده بر نمیداشت همه چیز را از ملت پنهان کرده بودید.
شما گفتید رابطه با پاکستان بده و بستان خواهد بود. در پای بدنام ترین توافق امضا کردید و حالا در صدد کاهش صدمه و مدیریت این افتضاح استید. قبل از شما تمام دنیا دوست افغانستان بود و پاکستان در انزوا قرار گرفته بود. شما دوستان خارجی افغانستان را به پنج دسته تقسیم کردید. دوستان کشور را شق و پارچه کردید.
ما میدانیم بسیاری از روند ها و کار ها نیاز به زمان دارد. مشکل با شما این است که هیچ روند اصلاحی و امید بخش را حتی آغاز نکرده اید. و شاید نتوانید. امیدوارم که به این نوشته کوتاه “نه ” بگویید تا در بحث بعدی پرده از روی غلط های بیشتر برداریم.
آقای صالح رهبر روند سبز بدون شک که دقیق میفرمایند که مردم همه از دولت وحدت ملی ناراضی اند. وباید مردم ناراضی باشند، مردم جز بیکارگی و خرابی ازین دولت چیز دیگر ندیده اند: مثلا”
– ایندولت با چشم سفیدی طالبانرا مخالفین سیاسی میخواند. در حالیکه طالبان باغیانی اند که زیر اداره و رهبری استخبارات پاکستان مسلحانه جنگ میکنند و کشور را به پرتگاه نابودی رسانده اند. اگر آقای غنی زیر احساسات شئونستی خود نرود خوب میداند که مخالف سیاسی بکسی گفته میشود که طرح مستقل برای آینده افغانستان داشته و در چوکات قانون مبارزه غیر مسلحانه را به پیش میبرند.
-مقرری ها که یک هفته وقت هم برای معرفی یک کاندید وزارت به پارلمان زیاد است، مدت بیش از شش ماه را در بر گرفت. که خود دال بر نیت بد و مریضی روانی و بدبینی و بی اعتمادی او نسبت به کاندیدان واجد شرایط دارد.
-با برقراری دموکراسی و خصوصا” ایجاد و تشکیل کمیسونها جدید مخالفت دارد و میخواهد راه پیدا نماید تا تقلب کارانی که اورا بریاست رسانده اند دوباره به کار تقلب دوام دهند. و کرسی ریاست جمهوری را در اجاره خود بگیرد.
-این افتضاح و رسوائی فروش افغانستان به پاکستان خو اصلا” قابل بحث نمیباشد. دزدانه امضا کردن تفاهم تبادل اطلاعات با پاکستان دیگر حرف و شک و تردیدی را برای وطن دشمنی او باقی نگذاشت.
-….وغیره
Jenab Saleh sahib Salam! Ba nazar shoma rahe hal dar share yet fele chest? Farz konam en hokomat dar control awza qader nest gozena bade chest?
صالح صاحب کاملن درست می گوید. عجب زمانی شده. حالا حکومت وحدت ملی را نقد نمیشه. اگر بکنی، می گویند که برایت چوکی نرسیده، از همین خاطر. اما اصل قضیه خاموش کردن صدای مردم است. از همه جالبتر این است که صدا از گلویی کسانی بلند می شود که سالها کرزی و مارشال فهیم را نقد می کردند اما حالا که خودشان در قصر سیاه و سفید رسیدند، از مردم کاملن فاصله گرفته، گمراه شدند. این حکومت از نخستین روزهایش بیکاره معلوم می شد. باید به حکومت وحشت ملی پایان داد. و طبق فرموده حضرت ولی مسعود، لوی جرگه اظطراری باید دایر کرده، حکومت انتقالی تشکیل شود. وسلام.