آماج
- پاسداری از زبان پارسی در چارچوب یکی از چهار زبان دیرینۀ جهان[پارسی- یونانی- لاتین و سانسکریت].
- پروردن زبانی پیراسته و رسا برای زبانی کردن اندیشه های فرزانی[فلسفی]، فناوری های پیش رفته، و ساختن پلهای پیوند میان زادمانهای دیروز و امروز و فردا.
- همه گیری زبان و ادب پارسی و گسترش دامنۀ آن در درون و برون از کشور.
- آفریدن شور و بالندگی در زبان پارسی هماهنگ با سامه های زمان و پیشرفت دانش و پاسداشت نژادگی آن.
- سامان بخشیدن به کوشش کُنشگران فرهنگی در پاسداری از زبان و ادب پارسی.
- گرد آوردن دستور زبان های نوشته شده، و نوشتن دستور زبان به پارسی سره .
- گرد آوردن واژه نامه های پارسی، و نوشتن واژه نامه های نوین به پارسی سره .
- گرد آوردن واژه نامه های: دادیکی[حقوقی]- فنی- پزشکی- فرزانی[فلسفی]- اخترماری- هندازگری[مهندسی]- بازرگانی – شمارگری[حسابداری] و نوشتن واژه نامه های نوین در همین زمینه ها با واژگان پارسی بدون بهره گیری از واژگان بیگانه.
- دیدبانی بر واژه‌سازى و برابر‌یابى در برگردان از زبان‌هاى دیگر به زبان پارسى و باز نمود سنجه های بایسته براى پاسداری از زبان پارسی و افزودن بر توان آن در برخورد با چَم ها و زبانزدهای نوین.
- کوشش در پاسداری از فرهنگ های دانشیک و مردمی، گرد آوری و پیراستن مَتَل ها و داستانها و زبانزدهای پارسی و بهره گیری از آنها برای پرورش و توان بخشی زبان و ادب پارسی.
- پیوند با دیگر کانونهای ادب و زبان پارسی در کران تا کران جهان و بده بستانِ آزمون ها و دستاوردهای پژوهشی.
- پاسداری از زبان ها و گویش های بومی مانند: کردی- بلوچی- سریانی- ارمنی- تالشی و…
- پیوند با کانونهای فرهنگی و زبانشناسی در گسترۀ فرهنگ ایرانی.
- شناختن و شناساندن دانشفران، دانش پژوهان و ادیبان و زاوران زبان و ادب پارسی و پشتیبانی در کار چاپ و پخش نوشته ها و دستاوردهای کارشناسی آنها.
