خبر و دیدگاه

اگر من در نشست مسکو حضور می داشتم این ۱۰ مورد را به طالبان می گفتم:

اگر من در نشست مسکو حضور می داشتم این ۱۰ مورد را به طالبان می گفتم:

۱- من جوانی هستم که دست کم از سه حمله‌ی انتحاری و مرگبار شما جان به سلامت برده ام. شماری از دوستان و اعضای خانواده ام به دست شما هلاک شده اند و قسمت زیادی از عمرم، بخاطر جنگ گروه شما در آتش و مهاجرت و بدبختی سپری شده است. حالا به مرحله‌ای رسیده ام که به شما اجازه نمی دهم با «شیشه‌ی لمپه» ریشم را اندازه بگیرید و گروه «امر بالمعروف» تان با پرسیدن «سنت های وضو» تحقیرم کنند؛
۲- همسرم، خواهرانم، مادرم و دختران و زنان خانواده و دوستانم در نبود شما درس خوانده اند و هر وقت خواسته اند در شهر و بازار قدم زده اند. حالا آنقدر آگاه و قوی شده اند که به هیچ قیمتی، افکار شما را بالای خود نخواهند پذیرفت. شما باید بپذیرید که پس از این مانع، تحصیل، کار و کاندید شدن زنان شده نمی توانید. اگر زنان شما چادری می پوشند، انتخاب خودشان است؛ ولی زن های ما چادری نخواهند پوشید؛
۳- شما می گویید زمانی از جنگ دست خواهید کشید که نیروهای خارجی از افغانستان بیرون شوند؛ در حالیکه جنگ شما دست کم پنج سال پیش از حضور نیروهای خارجی در افغانستان بر ضد ما آغاز شده بود. این شما بودید که یک زن بیچاره را با چادری آوردید و در غازی استدیوم، با گلوله به فرقش زدید. این شما بودید که باعث مهاجرت میلیون ها هموطن شدید. جنگجویان شما، کفش های مهاجرین را در آورده بودند و در مسیر راه، چشمه ها و کاریزها را منفجر کرده بودید. بنا بر این، جنگ شما پیش از آنکه در برابر خارجی ها باشد، در برابر هموطنان خودتان است؛
۴- اردو و نیروهای امنیتی و دفاعی ما، همه مسلمان و در حال دفاع از مردم مسلمان افغانستان اند؛
۵- ما در طی ۱۸ سال گذشته، با وجود تمام فراز و نشیب ها، تجربه های بزرگی در بخش دموکراسی و حکومت مردم سالار داشته ایم. این جاده یک طرفه است و قرار نیست دوباره به عقب برگردیم. شما انگشتان آن پنج پیرمرد هراتی را بریدید، با آن هم، حکومت های آینده نیز، مردم سالار و دموکراتیک خواهند بود. گروهی که با شما در مورد «یک نظام قدرتمند مرکزی» به توافق رسیدند، ده بار دیگر هم اگر به توافق برسند، نمایندگی از من نمی کنند و شما هر دو به راه باطل رفته اید. افغانستان بخاطر نظام متمرکز به فاسد ترین و بی کاره ترین دولت دنیا تبدیل شده است. ما نظام غیر متمرکز و پارلمانی می خواهیم که یک نخست وزیر از قوای اجرایی نمایندگی نماید؛
۶- صلح خواست نهایی ما است ولی جنگ کنونی، بیهوده و بی دلیل نیست؛ ده ها هزار سرباز ما شهید شده اند تا از ما و از ارزش های ما در برابر شما دفاع نمایند. این شما بوده اید که میزبان بیش از بیست گروه تروریستی شده اید و از خاک افغانستان، تمام جهان را تهدید کرده اید. تا حالا چاره‌ای جز جنگیدن در برابر شما نبوده است؛
۷- ما کشوری با ترکیب پیچیده‌ی قومی، مذهبی و زبانی هستیم. شما بخاطر داشتن بینش شدید ضد قومی، ضد زبانی و ضد مذهبی تان، رنج های فراوانی به مردمان این سرزمین وارد کرده اید. در مناطق زیر نفوذ شما، مردم از ابتدایی ترین سهولت های زندگی محروم شده اند و چند نسل را بی سواد و معتاد ساخته اید. هنوز خون های قتل عام های یکاولنگ و مزار شریف خشک نشده اند و هنوز زخم بودا از دل بامیان نرفته است و هنوز تاکستان های شمالی، خاکسترستان اند؛
۸- آزادی بیان و آزادی رسانه ها یک اصل پذیرفته شده در جامعه‌ی متمدن افغانستان است. حتی شما هم اگر بیایید، سریال های «پنج خواهر» و «ارباب کوچک» نشر خواهند شد و هنرمندان ما در برنامه‌ی «شبکه‌ی خنده» بالای همه به شمول شما، طنز خواهند گفت. دختران و زنان در نبود شما پیشرفت کرده اند. حالا فیلم «نامه‌ای به رییس جمهور» را که خانم رویا سادات ساخته در سراسر جهان مردم می بینند. «دختران ربات ساز» توانسته اند مورد توجه جهانیان قرار گیر اند. ما جوانان در فیس بوک و انستاگرام عکس و‌ دیدگاه خود را نشر خواهیم کرد و این کاروان متوقف نخواهد شد؛
۹- شما تصور می کنید که مردم افغانستان با شما اند. بسیار خوب؛ اگر مردم با شما اند، بفرمایید کاندید شوید و اگر رای گرفتید حکومت کنید. دموکراسی و مردم سالاری همین است؛
۱۰- اگر با آنچه که در بالا گفته شد موافق هستید، با وجود تمام اختلافاتی که با هم داریم و با وجود آنکه دستان شما از خون ما رنگین است، حاضریم شما را بپذیریم. زیرا همه از جنگ و خونریزی خسته شده ایم.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا