بعد از حمله پهپادی پاکستان در شهر کابل و ولایت پکتیا دانه های چیده شطرنج در سیاست پاکستان و طالبان تغییر مسیر داده است
گفته های سخنگوی ارتش پاکستان امروز این پیام را تقویت می‌کند که اسلام‌آباد وارد مرحله‌ای از “فشار نظامی مستقیم علیه طالبان در افغانستان شده است
به باور من پاکستان دیگر کنترولی که قبل از به قدرت رسیدن بر طالبان داشت حالا دیگر ندارد. طالبان پس از تسلط بر افغانستان، نه‌تنها از خواسته‌های اسلام‌آباد تبعیت نمی‌کند، بلکه با رقبای استراتژیک پاکستان (مثل هند) وارد تعامل شده است
از طرف دیگر تحریک طالبان پاکستان (TTP) که اسلام‌آباد آن را دشمن داخلی و تروریسم مطلق می‌داند، از خاک افغانستان برای حملات استفاده می‌کند. طالبان افغان یا نمی‌خواهد یا نمیتواند جلوی آن را بگیرد
سفر امیر خان متقی به هند هم‌زمان با حمله TTP به نظامیان پاکستانی، پیام مستقیمی داشت: طالبان حاضر است از کارت‌های امنیتی خود برای کسب حمایت بین‌المللی (مخصوصاً از هند) استفاده کند
اما واکنش پاکستان
سخنگوی ارتش پاکستان به‌وضوح گفته که “هر اقدامی برای امنیت مردم پاکستان لازم باشد انجام خواهد شد. این نشان‌دهنده تغییر دکترین پاکستان از تعامل غیرمستقیم به مداخله مستقیم نظامی است
چشم‌انداز آینده
اگر طالبان نتواند روابط خود با TTP را مهار کند یا از حمایت هند عقب‌نشینی نکند، احتمال افزایش حملات هوایی پاکستان با گذشت هر روز بیشتر خواهد شد
در مقابل، طالبان نیز ممکن است حمایت از گروه‌های ضدپاکستانی را بیشتر افزایش دهد
در نهایت، یک تقابل آشکار میان دو بازیگر متحد دیروز، و مخالف امروز به سمت رویارویی سرد و حتی گرم پیش می‌رود
حرف آخر
رابطه پاکستان و طالبان دیگر رابطه دوستی استراتژیک نیست، بلکه به‌سوی رقابت منطقه‌ای با ابزارهای امنیتی و نظامی حرکت کرده است
محترم سعیدی صاحب!
ببخشید که من فکر میکردم شما واقعبین و کار شناس امور افغانستان و پاکستان می باشید. امامتاسفانه ازین مقاله شما برداشت کردم که معلومات ما سطحی و به نرخ روز بوده است.
من اینطور به حوادث می بینم:
۱- طالبان صد فیصد اجیران استخبارات پاکستان اند. اگر حمایت و کمک و رهنماٸ پاکستان به طالبان نباشد، طالبان به این موفقیت ها ناٸل نمی شدند. اگر طالبان به روسیه سفر می کنند و یا به هندوستان میروند، همه با استخبارات هم ٱهنگ شده است. یعنی به اجازه استخبارات پاکستان صورت میگیرد.
۲- اینکه پاکستان طیارات بی سر نشین و یا طیارات نظامی را بالای افغانستان به صدا در می ٱرد و یا در سرحدات تبادل فیر میان طالبان و پاکستان میشود، همه نمایشی بوده و برای اغفال ذهنیت عامه بوده است. مثلیکه جناب شما هم زیر تاثیر این حوادث و ملاقات های فرمایشی ٱمده نظر و تحلیل خودرا ارایه نموده اید.
۳-تصور کنید یک کود که اورا کس ندیده چطور در سراسر طالبان تاثیر انداخته و همه را در یک خط نگه داشته است. اینکه میگویند مخالفت میان کابل و قندهار ، همه ساختگی بوده و هیچ مخالفتی بین کابل و قندهار وجود داشته نمیتواند. البته مخالفت میان طالبان خیلی زیاد است و لی استخبارات پاکستان همه زیر کنترول داشته و در یک خط نگه داشته است. یعنی اگر رهبری و حمایه استخبارات پاکستان نباشد، قومندانان شان یک دیگر خودرا نابود خواهند کرد. شما توجه کنید این سیستم تشکیلاتی را که هیچ قوماندان شان از خود کدام گروپ نظامی ندارند، یعنی هر کدام شان طالب اند. امروز وزیر شاید فردا یک طالب عادی باشد. این معجزه را جز استخبارات پاکستان که میتواند برقرار سازد. برخلاف مجاهدین که هر قوماندان از خود گروپ های نظامی و سلاح کوت های مستفل داشتند.
راست این نوشته شما برداشت مرا از استعداد کار شناسی شما تغیر میدهد.