پنجشیر با همه توطیه ها، از پشت خنجرزدنها، لطایف الحیل وتبانی ارگ، طالبان وحکمتیار علیه نیروهای مقاومت، همچنان در سنگر دادخواهی، دفاع از عدالت سیاسی وملی وپاسداری از ارزشهای ملی وتاریخی قلب خراسان بزرگ ایستاده است و احمد مسعود رهبر این مقاومت مانند پدر نامدارش پرچم این مقاومت ملی را در اهتزازنگهداشته است. مبارزه سیاسی برای عدالت وآزادی دو سرنوشت شکست وپیروزی را به همراه دارد. آنانی در دل تاریخ ماندگار خواهند ماند که دین، رسالت ومسئولیت شان را در قبال ازادی، عدالت و دفاع از نوامیس ملی مردم انجام دهند. ومانند فرمانده مسعود، جان شان را هزینه وقربانی آزادی و دفاع ااز ارزشهای ملی، سیاسی و فرهنگی مردم کنند.
با شدت گرفتن حملات بزدلانه وهجوم ارتش افغانی پاکستان و شبکه ای تروریستی جهانی زیر رهبری آی.اس.آی. جغد های که تاکنون به نوکری امریکا مصروف بودند، صدا بلند کرده اند، که طالبان همه جا را گرفته اند وحال باید صلح طالبی برقرار شود و همه باید تسلیم طالبان شوند؟! اگر طالبان دنبال صلح بودند و استند چرا به پنجشیر حمله کردند؟ در حالیکه پنجشیریان در خانه وکاشانه شان بودند وپیوسته به مشارکت عادلانه ای سیاسی همه درقدرت از راه سیاسی تاکید کرده اند ونه جنگ. صلح طالبانی یعنی اینکه همه سر در زندانی درون کنند، که کسی در آن صلاحیت ریش ولباسش را نداشته باشد. چی ننگین وشرم آور است تسلیم شدن به دشمنان آزادی، جرثومه های ضد حقوق بشری، گروه های زن ستیز که تاهنوز زن را برده جنسی مرد میدانند و هیچ نوع انتخابی را برای مردم در تعیین مقدرات ملی وسیاسی شان قایل نیستند. هیولاهایی زیر نام طالب بدون هیچ شک وشبه دشمنان انسان وآزادی اند.
نوع دیگر صدا از پناهندگان غرب نشین بلند شده است که دنبال بهانه تراشی وتوجیه منفعل بودن سیاسی وفکری شان استندو با سیاه نمایی مقاومت شعار های مزورانه وهیله گرانه را پیش کشیده اند، که« گویا با طالبان نیستند واما با مقاومت باالقوه وبالفعل مردم هم سروکاری ندارند ». در واقع این شعار های موهوم، بی خاصیت، بی مزه ولاطایلات نویسی آب ریختاندن به آسیاب طالبان است؛ زیرا به جز همین مقاومت مصمم، نیروی در میدان سیاست ومبارزه در برابر ارتش افغانی پاکستان وجود ندارد. نفی مقاومت یعنی خالی گذاشتن سنگر مقاومت و فرصت دادن به نیروهای آزادی کشی که استحاله ای سیاسی، فرهنگی، تاریخی وهویتی همه جوامع واقوام برادر در یکی را مطمح نظر اساسی شان قرار داده اند.
دوستان! به جز پف وباد کردن در هوا، آب در هاون کوبیدن و سر دادن شعار های دهن پر کن از بیرون بدون کردار سیاسی، آیا کدام گروهی از چپ، گرایشهای سوسیالیستی، دموکرات، لیبرال، سوسیال دموکرات و از این همه نامهای بلند بالا کسی در سنگر مقاومت عادلانه علیه نیروهای قرون وسطایی نیابتی پاکستان حضور دارد که از یک دهکده دفاع کند؟ سیاست به معنی حضور قدرتمند در جامعه است، سیاست راهکار عملی و هنر استفاده از موجهای برخاسته در جامعه برای عادلانه ساختن قدرت و استفاده از قدرت برای خدمت به مردم است، نه شعار های میان تهی، پوپولیزم وچرخ زدن برای رزق ومقام. اگر پراتیک سیاسی و برنامه یک سازمان، یک نهاد سیاسی با هم هماهنگ نباشد، جز رویکردهای پوپولیستی، موج سواری و هنگامه طلبی میتوان نام دیگری به آن داد؟ سیاست اثر گذاری بر وضع است که در آن چرخش ایجاد کند نه هیاهوی وقیل وقال برای هیچ، مداحی وچرند نویسی.
دوستان عزیز! از همان فوتو های چند متره که به نام مدافعان و مقاومت گران آزادی! نشر می کردید وبرگه های فیسبوک را رنگین کرده بود وسخن از مقاومت می گفتید، حال همان مقاومتگران کجا تشریف دارند؟ مگر آنها در بیرون غارهای موش را به سرقفلی نگرفته اند؟ وقتی از سیاست حرف می زنیم، باید در قبال حوادث صادقانه داوری کنیم، نه اینکه به کتمان حقایق و قلب ماهیت تاریخ بپردازیم.آنانیکه در مقاومت عادلانه شکست بخورند، از سروران وارسته ای تاریخ اند ونام شان تا جهان است ضبط اوراق زرین تاریخ خواهد شد.
حرفی به مردم سلحشور شمالی!
شمالی همواره کانون جنبش های آزادیخواهی، عیاری، جنبش های ضد استعماری، اشغال وتجاوز بوده است. سکوت امروز تان در برابر داعیه مقاومت مایه ننگ تاریخی خواهد بود، که هیچگاه از جبین سرافراز شمالی پاک نخواهد شد. اگر نمی خواهید به بردگی سیاسی وملی دچار شوید وقلب پر تپنده ای خراسان بزرگ به صوبه ای پنجم پاکستان تبدیل شود، مقاومت پر غرور مردم سر افراز پنجشیر را تنها نگذارید. به حرف چند تیکه دار بی خاصیت ومعامله گر گوش ندهید، آنان داعیه شان حفظ سرمایه های باد آورده شان است ونه عزت وآزادی مردم. وسعت تفکر ودید شان از پهنای جیب شان فراتر نمی رود. کوچ اجباری، ترکه مال وناموس تان، تملک مالکانه بر هستی وزندگی تان در گذشته باید چراغ راه همکاری تان با مقاومت دلیر مردان پنجشیر باشد؛ ورنه سرنوشتی که برای پنجشیر رقم بخورد، سرنوشت محتوم شما نیز همان خواهد بود. میدانید باوجود یخن دریدن و گلو پاره کردن برای دیگران شما تنها در یک میدان مبارزه نابرابر وتجوزگرانه رها شده اید ومورد تجاوز گروه های تروریستی، دولتهای حامی تروریزم وارتش پاکستان قرار گرفته اید. این تجاوز بر شما تحمیل شده است، حق دفاع مشروع وعادلانه از خود را دارید اگر دیر بجنبید، فرصت تلافی فردا را نخواهید داشت!
