مقصر کیست؟
اخیرا تصاویر دلخراشی از مهاجران ردشده افغان در مرز میان ایران و افغانستان توسط شبکه طلوع نیوز به نشر رسید که خیلی وحشیانه و دور از کرامت انسانی بود. این تصاویر نشان میداد که دولت آخندی و مستبد ایران فجیع ترین جنایات را علیه مهاجران بکار میبرد. از این دست واقعات و حوادث طی سالهای زیادی است که به گوش ها رسیده است و به چشم دیده شده است. زندان «تل سیاه» بیشتر شباهت به اردوگاه کار اجباری آلمان نازی دارد که زندانیان به شکل بسیار وحشیانه آن شکنجه میشدند. در تصاویر پخش شده نشان داده شد که اجساد افغان های مهاجر برروی جاده افتیده و مرزبانان ایرانی بر اجساد میخندند. شماری ازآنها زنده اند و بامرگ دست و پنجه نرم میکنند وشمار در اثر شلیک گوله بقتل رسیده اند. اعمال خلاف کرامت انسانی نظام آخندی در هیچ دین و آیینی توجهه پذیر نیست. نظامیکه خود را حامی اسلام و دفاع از مسلمانان مظلوم جهان میداند خود فاجعه ای به مراتب بالاتر از غیر مسلمانان می آفریند. این تصاویر واقعا دلخراش قلب هر شهروند کشور را جریحه دار ساخته است.
اما سوال اینجاست که با وجود چنین بی رحمی ها، مظالم و برخورد غیر انسانی نظام آخندی ایران علیه مهاجرین، بازهم افغان ها در عقب سفارت ایران در کابل صف بسته اند و کثری دیگر از راه های غیرقانونی به شکل قاچاق وارد ایران میشوند. درحالیکه اکثریت مردم از بی توجهی و مظالم نظام مستبد و غیر اسلامی ایران باخبر اند ولی بازهم عازم آن دیار میشوند.
واقعیت این است که مشکل اصلی نزد ماست یعنی گناه این همه بیرحمی و مظالمی که بالای شهروندان مهاجر ما می آید بر گردن حاکمان دروغین این کشور است. وقتی دقیق به این سناریوی دلخراش نگریسته میشود آشکار میشود که در کنار حاکمان ظالم ایران حاکمان بی کفایت و خایین ما ایستاده اند و حتی به جریت میتوانم بگویم که یک گام جلوتر از آنها دراین جنایت ضد انسانی ایستاده اند.
یکی از وظایف بنیادی دولت فراهم سازی زمینه های اشتغال برای شهروندان کشور است که بدبختانه دولت بی کفایت و مفسد ما دراین زمینه کوچکترین دستاوری نداشته است. نظام فاسد و مافیایی حاکم در کشور که برمبنای یک توطیه جهانی و معامله داخلی شکل گرفته است, فاسد ترین نظامیست که کشور و مردم ما سراغ دارند. این نظام فاسد و بی کفایت که در تجمل پرستی، فساد پراگنی، پرورش شبکه های مافیایی سرآمد تمام کشور های جهان میباشد باعث آن شده که تمام ثروت و قدرت در دست ده فیصد معامله گر جنایت کار جمع شود ونود فیصد مردم در فقر ناامنی، بیچاره گی، مهاجرت به کشور های بیگانه به سربرند.
این دولت فاسد باوجود دها سند موثق از جنایات ضد انسانی مانند اعدام , بدرفتاری دها مظالم دیگر سکوت مرکبار نموده و به اصطلاح عوام بالای غندی خیر نشسته اعدام و شکنجه شهروندان کشور را با پول های مخفیانه احمدی نژاد به ارگ ریاست جمهوری جشن گرفته است.
با بخش شمه از جنایات، نظام بدنام آخندی سفارت نظام جمهوری اسلامی واکنش نشان میدهند و با بی شرمی تمام این تصاویر را جعلی میخواند ولی وحشتناک ترآن سکوت نظام مافیایی ما است که هیچ واکنشی نشان نمی دهند و سکوت ناجوانمردانه را بر اعتراض جوانمرانه و انسانی ترجیح میدهند. او که جنایت میکند واکنش نشان میدهند اما او که مسوولیت شهروندان کشور را دارد و خود را دولت قانونی کشور میداند و حافظ جان و مال شهروندان خود میداند در مقابل جنایت آشکار سکوت میکند. این سکوت مرکبار ناشی از سرازیر شدن ملیون ها دالر و یوری احمدی نژاد به جناب کرزی صاحب است که مصارف هنگفت کمپاین انتخاباتی شان را متقبل شده بود.
یک دولت بی کفایت، بی مسوولیت که ریس جمهور آن مخفیانه از دولت همسایه پول دریافت کند، چگونه میتواند از حقوق شهروندان خود دفاع کند؟
دولت افغانستان که ناگزیری های فوق العاده ای با همسایه ها به ویژه پاکستان و ایران دارد بجز از سکوت چیز دیگری برای گفتن ندارد. دولت ایران قیمت خون تمام مهاجرین افغان را به دفتر کرزی فرستاده است و آقای کرزی حق اعتراض را ندارد. جناب کرزی صاحب فقط تماشاگر صحنه است نه بازیگر.
تل سیاه که به اردگاه کار اجباری نازی ها شباهت دارد یکی از مکان های خیلی مخوفی است که فجیع ترین جنایت ها علیه شهروان کشور در آن صورت میگیرد و هیچ شهروند کشور نیست که از فجایع نظام آخندی در آن مکان آشنا نباشد. ولی بنابر نبود کار و شرایط مناسب زندگی در کشور غمستان و باوجود همه این مظالم آخند های مسلمان نما، مردم ما با همه این دشواری ها و دشمنی ها بادل های بریان و چشم های گریان عازم آن دیار میشوند. این خود نشان میدهد که چقدر مردم ما درمانده و بیچاره شده اند و چقدر زندگی در کشور شان ناممکن شده است که تمام مظالم و جنایت های کشور بیگانه را بجان میخرند و خانه و کشور خودرا ترک میگویند. انصاف این خواهد بود که جنایت کاران وسفاکان اصلی، نظام فاسد و مافیایی آقای کرزی را بنامیم که شهروندان بیچاره و آواره مارا طعمه سگان و شغالان بیگانه میسازد.
سرازیر شدن پول های غیرقانونی و مخفیانه دولت ایران به ارگ ریاست جمهوری چنان مهر سکوت بردهن گندیده این معامله گران خون زده است که حتی عاجز از اظهار نظر نسبت به سرنوشت ملیون ها مهاجر و هزاران دیگرکه محکوم به مرگ شده اند شده است.
نظام کرزی شاید مضحک ترین و مسخره آمیزترین نظام گونه ای باشد که با توطیه و معامله به میان آمده، که ریشه قانون مداری، عدالت ورزی و مسوولیت پذیری را به طور قطع خشکانده است.
نام قانون از لوح این کشور بکلی پاک شده است. قانون پذیری یعنی کسر شاًن و قانون گریزی یعنی فخر.
نظامی که با عدل وداع نموده باشد و معامله گران با تبر های بران در صدد ریشه کن نمودن عدل باشند چه انتظاری غیر از رسوایی باید داشت؟ ملیارد ها دالر در میان مشتی از جنایت کار تقسیم شده است و ملیون ها انسان کشور آواره و خانه بدوش در خیابان های کشور های بیگانه شکنجه و اعدام میشوند و از بیکاری , گرسنگی وصد ها مصیبت دیگربه دیار خاموشان میپیوندند. فاشیزم، تروریزم، معامله گران ثروت و قدرت ابعاد دورنی این نظام فاسد را تشیکل میدهد که نشانی از عدالت در آن بچشم نمی خورد.
جسد های مهاجرین افغانستانی در میان مرز افغانستان و ایران: