متقى:
رحيمى صاحب براى تان بخاطرى تبريك ميگويم كه فيصله خوب كرديد و يك فيصله بزرگ نموديد.
رحيمى:
بازگشت من به افغانستان، يك انتخاب نبود، بلكه يك مجبوريت است.
رحيمى يكى از مهره هاى مرموزِ استخباراتى بسيار نزديك به غنى بود كه علاوه بر خودش كه در چند مقامى مهمى قرارداشت، شاخ و پنجه خانواده گى مافيايى اش مثل:
١. برادرش قیوم وفا (رحیمی) والی هرات
٢. خیاشنه‌اش کامله صدیقی معین وزارت تجارت
٣. برادر همسرش، سبحان رووف معاون ریاست دفتر
٤. پسر کاکای خانمش ویس هدایت معاون در اداره امور
٥. باجه‌اش جبار پُردلی، معين اداري وزارت امور داخله
٦. شوهر خواهرش نادر نادري، رییس کمیسیون اصلاحات اداری
۷. باجه اش برادرش رحيم سيد جان سفير افغانستان در تركيه
۹. صبغت الله سايق رييس اداره دهم امنيت ملي(رجال برجسته)
و ده ها تن ديگر را در سطوح مختلف حكومت تعبيه نموده بود. ضمناً تأمين كننده روابط خصوصى غنى با رهبرى طالبان در تحويلدهى قدرت بود.
آيا تصور ميكنيد، او به عشق وطن برگشته و مثل موسيچه بى گناه، بقيه عمرش را در زير سايه امارت خواهد زيست؟
من شكى ندارم، طوريكه خودش بيان داشت، بعنوان يك جاسوس آمده و ماموريت دارد، تا در يك جابجايى ١٨٠ درجه اى موقعيت جمهوريت و امارت قبيلوى، حالا روابط طالبان را با غنى و دار و دسته اش تأمين كند و زمينه حضور غنى و اتمر و معصوم و محب و فضلى و بيگ و وحيد عمر و نادرى و بقيه دَل و تَپل شانرا به كابل مساعد سازد تا امارت مشروعيت كسب كند.
بناً بعنوان يك جاسوس مجبور است به امر بادارانش عمل كند.
بياد داشته باشيد كه آمدن او مقدمه تماس و ورود بسيارى ديگرى از باند قبلى ارگ خواهد بود.
