دلم زچشمۀ خورشید خـــاوران خالیست
شفق زصاعقـــۀ نور کهکشان خالیست
شکسته زورق دریا ونا خـــــدائی نیست
زباد شــــرطهء امیــــــد بادبان خالیست
پرنده گان مهاجــــــــر دوباره پر نکشند
درین چمـــن که سرا پا زآشیان خالیست
ستاره ها همه خوابیــــده درمـــدار فلک
زجلــــــــوۀ شب مهتاب آسمان خالیست
مرارت دل عاشق زغصه لبـــــریزاست
که دیگرعشق ومحبت ازین جهان خالیست
ازین شرارۀ تبعیض واین جهان دورنگ
دلم زعـدل خدا تا به بیـــــکران خالیست
نمی رســــد به نوائی ســــــــرود آزادی
درای قافله خامـــوش وکاروان خالیست
نه ساقیء نه بساطی نه عشق وپیمـــانی
درون میـــکده ازشورمیکشــان خالیست
نمــــــــــانده بوی وفا ومحبت واخـلاص
درین ستمکده احساس دل زجان خالیست
شکسته شاخ و برباغ وقــــــامت شمشـاد
بهارما دگر ازجوش ارغــــوان خالیست
صدا صدای سکوت است وآشنائی نیست
مسیردشت زپژواک رهــــروان خالیست
دلم گـــرفته ازین شهرو زوزۀ گـــرگان
که درکشاکش آن جای قهرمان خالیست
نوامبــر 2020
فرانکفورت
