شعر

  نوروز باستان (سال نو ۱۳۹۸ خورشیدی) بر همگان خجسته باد.     بـاز آمــد جـشـن نـوروز وطـن یـادگاری از ...

  چوب چوپان را بدست کین گرگان می دهند دشـمـنان آدمی را گـوشــت بـریان می دهند شــه کلـیــد خـانـۀ ویــرانـه ...

  به پیشواز بهار که می آفریند و می آفریند     کــه تـضـادهـا بــه هـــمــدیــگـر کـنـار آیـد کـنـارآیـد   ...

    خواراو زاردی وی چه زړه کی دا تیریږی  چه زه بریم او ته لریی  نه شرمیـږی دا د ...

کابل غمت آئینـۀ تصویر من است زنجیرۀ اشغال تو زنجیر من است داغ تو زده گل به نیستان دلــــــــم اندوه ...

  درنـده شمشیر کج در غلاف باید کرد ویا به صخره و برکُنده باف باید کرد چـرا که گردن و ...

  تا بکـی بازیـگــران بـا خـون بـازی می کنند جای صلح وسازگاری تاخت وتازی می کنند امـن و آرامـش نـدارد ...

   با عرض احترامات و سپاس های فراوان به ویژه به عزیزانی که نسبت بیش و کم یک ماه “غیابت ...

  هنوز خاک خراسان دیار خورشید است پر از ستارۀ رخشان و ماه و ناهید است کهن خـزانـۀ تاریـخ و ...

  ای جوان دورانِ توست که بس کنی تکرار را تا نهی بر جای این چرخ، چرخ بی ازار را ...