از پيامبر عزيز اسلام روايت شده است كه در آخر الزمان، خداوند علم را قبض نمى نمايد. بلكه علما را قبض مى نمايد. فلهذا جاهلان در رأس كار مى آيند كه هم گمراه اند و هم گمراه كننده.
سرانجام حكومت پوشالى وحدت ملى، بعد از ماه ها زد و بند و معامله گرى، مضحكه ى را بنام انتخابات مجلس راه اندازى نمود و جمعى را كه بدون استثنائات به هيچوجه لياقت و شايستگى نماينده گى مردم را ندارند، در كرسى هاى پارلمان نصب كرد.
ديروز از ميان ٢٤٩ تن نماينده، چهار تن خود را به رياست مجلس كانديد نمودند كه بعد از رأى گيرى، مير رحمان رحمانى ٧٥ رأى، كمال ناصر اصولى ٦٩ رأى، ميرويس ياسينى ٥٩ رأى و عمر مجددى ٧ رأى را كسب نمودند كه هيچيك موفق به اخذ پنجاه جمع يك فيصد رأى اعضاى پارلمان نشد.
قرار است بروز شنبه دور دوم انتخابات، ميان مير رحمان رحمانى و كمال ناصر اصولى يعنى دو كانديد پيشتاز دور اول برگزار شود. گفته ميشود، رحمانى نماينده پروان است. مدرك تحصيلى در امور نظامى از روسيه دارد و تجار پيشه است. اصولى نماينده خوست است. او نيز مدرك تحصيلى در رشته حقوق از روسيه دارد و تجارت مى كند.
با در نظر داشت پيشينه تحصيلى و تجربه سياسى و كارى، هيچيك از اين دو لياقت احراز رياست پارلمان را ندارند. آنچه از رئيس پارلمان يك كشور انتظار مى رود، در وجود هيچكدام از اينها سراغ نميشود. رحمانى چهره چندان مطرحى در صحنه سياسى كشور نبوده و داراى شخصيت ناشناخته و گمنام و غير مجربى است. اما اصولى شهرت بسزايى در نفرت از اقوام غير پشتون دارد و ابراز نظر هاى تعصب آلود و زننده ى از وى در رسانه ها و شبكه هاى اجتماعى موجود است.
باور من اينست كه در دور دوم نيز هيچيك از اين دو، رأى برنده شدن را كسب نخواهند كرد و كار به انتخاب مجدد خواهد كشيد كه باز هم هر دو شانس كانديد شدن را دارند.
اما تأكيد مى نمايم كه انتخاب همچو اشخاص، اهانت به شعور ملتى است كه ادعاى تاريخ پنجهزار ساله و قدامت فرهنگى و تمدنى دارد و چهار دهه است كه براى زنده ماندن در جغرافياى جهان، تلاش و مبارزه دارد.
مطمئنم روندى كه بنام پارلمان راه افتاده و مهره هايى دلخواهى كه به نماينده گى از مردم از سوى ارگ گزينش شده، به نقطه ى خواهد انجاميد كه يك پشتون رياست آنرا خواهد احراز نمود.
پيام من به برادران پشتونم اينست كه اگر ادعاى زعامت و برترى را در اين كشور داريد. و اگر خود را برادر بزرگ مى ناميد. نخبه گان علمى، سياسى و فرهنگى تان را وارد صحنه نمائيد. شخصيت هاى خوشنام و با پيشينه نيك را اگر در ميان تان داريد؟ بميدان آوريد تا نه باعث حقارت شما و نه مايه شرمسارى غير پشتونها باشد.
رياست پارلمان در هر كشورى و از زواياى مختلفى، مقام برازنده و شامخى است كه شخصيت هاى آگاه، مدير، مدبر، دلسوز و پاك نفس را زيبنده است نه اراذل و اوباش و جرثومه هاى فاسد، متعصب، قومگرا و عقده مند را.
در اخير حقيقت تلخ اينست: مردمى كه نسبت به شخصيت هاى علمى، سياسى و فرهنگى خود پشت پا زده، بيسوادان، تجار بچه گان و جواسيس را منحيث نماينده گان شان در پارلمان برمى گزينند، لايق و مستحق آن اند كه جاهلان و جواسيس بر آنها حكمروايى كنند كه هم گمراه اند و هم گمراه كننده.
