پایان غیر مسؤولانه یک ماموریت مسؤلانه
بارک اوبا رئیس جمهور امریکا حین سخنرانی با نیرو های دریای آن کشور که به پیشواز کرسمس ایراد کرد از ختم یک ماموریت مسؤولانه در افغانستان خبر داد وگفت ماموریت نظامی وعملیاتی نیرو های امریکا در افغانستان مؤفقانه به پایان رسید ه واز قهر مانی نیروهای امریکایی قدر دانی کرد. او درین سخنرانی به چند موضوع اساسی اشاره کرد که من حیث جستار های قابل تحلیل پیشکش حضور شما خوانندگان گرامی مینمایم.
–1 افغانستان دیگر خطری برای امریکا نیست: افغانها باید کشور خودرا بسازند. ماموریت نیرو های نظامی امریکا در افغانستان یک ماموریت مسؤولانه بوده که مؤفقانه به پایان رسید. امریکا مسؤولیت مهمتر از افغانستان هم دارد که باید متوجه آن باشد مثلا مشکلات عراق وغیره که درین نوشته به پهلو های این حرف های پهلو دار جناب بارک اوباما بطور فشرده تبصره مینمایم امید باعث ملا لت خاطر شما عزیزان نگردد.
2- آیا پایان ماموریت امریکا در افغانستان مسؤولانه است؟: امریکا حدود شش سال از حضور سیزده ساله اش در افغانستان را با تشنج وکشمکش با رهبران افغانستان سپری کرد. یعنی شش سال اخیر عملکرد نیرو های امریکای در افغانستان مورد انتقاد رهبران افغان خصوصا حامد کرزی بود. از زنداینان شروع تا عملیات هوای وزمینی وتعامل سیاسی همه در حالت نا مناسب ونا ملائم بود. امریکا هم نمیخواست با طفل که خودش کلان کرده همیشه در گیر باشد وشاید از عملکردش درافغانستان سخت پشیمان باشد. اگر حضور امریکا وحمایتش به هر نحو که بوده به نفع افغانستان تمام شده باشد پس باید رهبران افغان بجای توهین قدر دانی میکردند که نکردند واگر حضورش بجای فائده نقص رسانده پس باید افغانها خود شان بهتر از بیگانه ها کار کنند. من فکر میکنم بارک اوبا ما این حرف هارا کنایه وار گفته وبر رهبران افغان طعنه زده که ما ماموریت خودرا مسؤولانه به پایان رسانیدیم تبعات منفی کار خود شماست. هر چند افغانها عادت کرده اند تا همه کار را خارجی ها انجام دهند. امنیت بیاورند اردو و حکومت بما بسازند واقتصاد مارا خوب کنند وغیره.
3- افغانستان دیگر برای امریکا خطر نیست:؟ اگرواقعیت این باشد که افغانستان برای امریکا خطری نباشد مسلما افغانستان از چشم امریکا افتاده است. منظور اوبا ما ازین کلیمات این است که ما رهبر القاعده وسران کلیدی آنرا از بین برده ایم وآنها دیگر در افغانستان حضور ندارند. دیگر طالبان افغانی اند که باحکومت کابل می چنگند واین یک مشکل داخلی است که باید خود شان حل کنند و به تاسی از همین پالیسی گفت دیگر طالبان وحتی ملا عمر را هدف قرار نخواهند داد. از طرفی امریکا تلویحا به افغانها فهمانده است اگر رهبران شما از حضور وحمایت ما بی نیاز باشند ما هم دیگر از افغانستان احساس خطر نمیکنیم واین حرف های اوباما قبل ازینکه واقعی باشد نیشدار وسیاسی بوده است. چون از نظر ما وضعیت افغانستان بد تر شده میرود واگر طالبان مناطق وسیع در کنترول داشته باشند میتوانند برای القاعده وجنگجویان ایغور وچیچن وازبک محل وپناه گاه مطمئن باشد که برای همه دنیا خطر است. وامریکا نمیتواند ازین رهگذر فارغ البال باشد. در قسمتی از صحبت های اوباما تذکر رفت که امریکا ماموریت های مهمتر از افغانستان دارد که باید انجام دهد وبه مشکلات عراق داعش اشاره کرد که بخودی خود پاسخ سوال هارا میدهد.
4- افغانها باید کشور خودرا بسازند: این گوشه از سخنان بارک اوبا ما هم متوجه رهبران خود کامه افغانستان است که نه خود توانمندی ساختن ملک را دارند ونه هم دیگران را اجازه میدهند کاری انجام دهند. این سخنان بارک اوبا ریشه در شکر رنجی های سابق دارد که رهبران افغان همیشه گفته اند دیگر بحضور نظامی خارجی ها نیازی نیست وما یک کشور مستقل ومتکی بخود هستیم ونیرو های ما قادر به دفاع از سر حدات میباشد وما امروز در سرحدات نه که در اطراف مراکز اداری ولسوالی ها با مخالفین در گیر هستیم واز سر حد ومرز خبری نیست. ما ادعا کرده بودیم که بعد ازین فضای کشور را کنترول میکنیم اما در ازمین هیچ صلاحیت وقدرتی نداریم واز دیدن مرز ها به چشم سر عاجزیم. من سخنرانی اخیر بارک اوبامار خیلی سرد وبدون توجه به افغانستان یافتم وحال که رهبران حکومت وحدت ملی توان ساختن یک کابینه کار آزموده وبا تجربه را ندارند بیشتر از گذشته توانمندی ما محک زده میشود.
5- در خاتمه: من باور دارم که هر مشکلی راه حل دارد از آنجائیکه امریکا مشکل طالبان را مسئله داخلی خود افغانها میداند.رئیس جمهور سابق برادران نا راضی و جدید هم طالبان را مخالفین سیاسی مینامد وهمه عناصر بحران را داخلی وافغانی معرفی میکنند دانسته میشود که مشکل افغانستان مربوط بخود شان بوده بیهوده پای امریکارا در میان آورده اند.پس مشکل افغانستان راه حل بنیادی واساسی دارد وبا عملیات در دانگام کنر وکوهستان جوزجان حل نمیگردد.بهتر است حکومت کابل راه حل ممکن را پیشکش کند طوریکه طالبان را سرمیز مذاکره بنشاند واگر مخالفت کردند اقلا مردم بدانند که ملامت طالبان هستند نه حکومت افغانستان. طالبان را تعریف کند بعد دشمن را تعریف کند نوع جرم را مطابق قانون تعریف کند مجازات را مشخص سازد وخائنین ملی ونوع جزای شانرا به مردم معرفی ومعلومات دهد….به هر نحو ممکن انگیزه جنگ را از مخالفین بگیرد واین کار چندان مشکل نیست تنها درایت وشهامت میخواهد شهامت در خور رهبری .