چند منتقدین دین یا خدا ناباور ایرانی این آیت قرآن شریف را توهین به زن و ضایع کنند حقوق او بشمار می آورند. نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ. باز تعدادی انگشت شماری از هموطنان ما که بیشتر شان از بازماندگان حزب دمکراتیک خلق که هنوز پرچم انقلاب سرخ در دست شان است وهنوز بر طبل بی خدای میکوبند. این هموطنان ما میروند همان نوشته های ایرانی هارا کپی کرده در انترنت بین افغانستانی ها نشر میکنند. همین حربه را برای خود دست آویز ساختند ماه ها است روی همین مسئله مانور میدهند که اسلام ضد زن و حقوق زن است. خلاص همین آیات قرآن شریف را برای خود برهان قاطع ساختند. من خودم عربی نمیدانم. و هرچه ترجمه های این آیات را خواندم و آنچه دیدم دفاع از حقوق زن بوده، نه توهین یا ضایع شدن حقوق زن. این هم چند برگردان از همین آیت قرآن شریف. منتها نخست خودم تبصره کوتاهی دارم.
اگر شما میگویید چرا زن را کشتزار یا محل بذر افشانی مرد گفته و این را توهین و ضایع کننده حقوق زن بنامید بدور از منطق است. کافی است شما از جانب زن به قضیه نگاه کنید. مرد هم میتواند برای زن کشتزار باشد. چون بچه دار شدن یک امر دو جانبه است. همچنین لذت بردن از پیوند زناشویی هم دوجانبه است. لذت بردن زن از ارتباط جنسی در دین اسلام منع نشده. اتفاقاٌ توصیه هم شده منتها از راه درست آن که ازدواج باشد.
شاید شما بفرمایید چرا خدا مرد را مخاطب قرار داده؟ به این خاطر است که قبل از اسلام زنها مورد ستم های بیشمار و متعدد از سوی مردها قرار میگرفتند. تعدادی از این ستمها در روابط جنسی زناشوئی صورت میگرفته. بسیاری از این خصلتهای ستمکارانه و پر خطربودند. هیچ زنی خوش ندارد موقع که پریود یا دوره خون ریزی ماهانه شوهرش با او نزدیکی کند. اما مردان قبل از اسلام به این مسائل توجه نداشتند. اصلا خواسته زن برای شان مطرح نبود. زن را آدم حساب نمیکردند.علیرغم تنفر زن با او نزدیکی میکردند. زن جزء اموال شان حساب میشد. نتنها در بین اعراب که در بین پارسیان هم همینطور بود. رسم زن به عاریت دادن و خرید و فروش آن در بین پارسیان همان زمان هم معمول بوده. (1) از همین خاطر و ده ها دلیل پزشکی که در آینده ها بر ما روشن خواهد خداوند دستور میدهد: متن ترجمه آیت شریف : ( و از تو، در باره خون حيض سؤال مىكنند، بگو: «چيز زيانبار و آلودهاى است; از اينرو در حالت قاعدگى، از آنان كناره گيرى كنيد! و با آنها نزديكى ننمايد)
در اصل این آیت شریف برای دفاع ای حقوق زن آمده. سرتا سر آن خطاب به مرد است تا حقوق زن را رعایت کند.
من دیدم چند نفر از همین منتقدهای دین میگویند در قرآن نوشته :” زن نجس است به او نزدیک نشوید”. اینجا منظور از زیانبار اینکه وقتی با زور با زن تان نزدیکی میکنید او از شما متنفر میشود. تنفر زن سر آغاز تلخی یا از هم پاشیدن زندگی است. اصلا زور گفتن ستم است. جالب است که در بسیاری از کشورهای مدرن اگر کسی با زن خود بروز رابطه جنسی بر قرار کند تجاوز حساب میشود. اگر زن شکایت کند مرد متجاوز به زندان بلند مدت خواهد افتاد. روابط زناشوئی اگر با رضایت و آمادگی طرفین نباشد به رابطه حیوانی تبدیل میشود. اما همین بی دین ها دفاع اسلام از زن را سرچپه جلوه میدهند تا مراد دل خود برسند. برای اینکه معنی آلودگی را هم بفهمید به قسمتی از مقاله دکتر رحیمی متخصص زنان و زایمان توجه فرمایید: ” خون محیط مناسبی برای حضور و رشد و انتقال عوامل بیماریزا است. بنابراین درصورت آلودگی یکی از طرفین به یک عامل عفونی میکربی یا ویروسی (مثل سوزاک، سیفیلیس، کلامیدیا و عامل ایدز و ویروس تب خال) امکان انتقال این عامل به دیگری در زمان قاعدگی افزایش می یابد. علاوه بر این قاعدگی ممکن است یکی از عوامل بیرون ریختن تب خال های تناسلی در زنان باشد. در یک مطالعه در دانشگاه میشیگان بر اساس مصاحبه های انجام شده نشان داده شد که احتمال ابتلا به عفونت های کلامیدیایی با رابطه جنسی حین قاعدگی ارتباط مستقیم دارد. در مطالعه ای دیگر رابطه جنسی هنگام قاعدگی با افزایش احتمال خطر عفونت و التهاب لگنی همراه نبوده است. در هرحال باید توجه داشت اگر به فرض طرفین رابطه آلوده به عفونت نباشند. رابطه جنسی به خودی خود منجر به مشکل خاصی از این نظر نمیشود.”
در نتیجه از نظر پزشکی هم این کار درست نیست. حالا پس از 14 قرن پژوهشگران دانش پزشکی ده ها دلیل را مبنی بر منع ارتباط جنسی هنگامی قاعده گی زن پیدا کرده اند. (1) به پیوند زیر ” بانوی پارسی ” دکتر رحیمی مراجعه کنید
مرد هم وظیفه دارد وقتی با زنی ازدواج کرد باید نیازهای جنسی او را برآورده کند.اگر مردی ناتوانی جنسی داشته باشد زن میتواند از او تقاضای طلاق کند.اگر مرد به درخواست طلاق مبنی بر ناتوانی جنسی موافقت نکرد زن میتواند به دادگاه برود و شکایت کند. با وجودی که طلاق خیلی رواج ندارد اما من خودم گواه چندین در خواست طلاق از سوی زنان بودم که مرد توانای جنسی نداشته. در نهایت زن طلاق گرفته.
خلاصه گپ اینکه این تنها وظیفه زن نیست که در مقابل شوهر خود باید پاسخگو باشد. مرد هم وظیفه دارد. این خیلی خنده دار است شما وظیفه زن را توهین و ضایع شدن حقوق او حساب کنید اما همان وظیفه از جانب مرد را نام هم نمی برید. در واقع با تعابیر سرچپه از آیات قرآن شریف میخواهید به مراد دل خود برسید. زور گفتن و ستم کردن از هر جانب پذیرفتنی نیست. اینکه یک آخندی در یک گوشه دنیا فتوای خلاف این داده ربط به همان آخند دارد نه به اسلام. مثلا طالبان امروز انتحار را حلال میدانند. اما تقریبا همه علمای اسلامی حتی در عربستان سعودی انتحار را حرام دانسته و ضد اسلام اعلام کرده اند.
در اسلام طلاق دادن و طلاق گرفتن مجاز است. زن به هر دلیلی میتواند از شوهر خود درخواست طلاق کند. وقتی زنی با مردی پیمان زناشوی بست و آنرا ادامه میداد پس وظیفه دارد نیازهای جنسی طرف مقابل خود را در موقع مناسب برآورده کند. و الا زندگی زناشوئی از هم میپاشد. اگر به هر دلیل نمیخواهد پس طلاق بگیرد. تا آن بنده خدا فکر دیگری برای خود بکند.این کجایش خلاف انسانیت است؟ مگر در غرب زن و شوهرها همین وظیفه را نسبت بهم دیگر ندارند؟. اگر چنین نباشد که ازدواج به یک امر مسخره تبدیل میشود. ازدواج با عشق آغاز شود. درون مایه عشق هم همان کشش جنسی است. پس یکی از اصول نخستین ازدواج همان نیاز جنسی است.اگر همان نیاز هم برآورده نشود کی ازدواج میکند؟ این حالت زن یا مرد ندارد.
اینکه می فرماید: “هرطور دوست دارید به کشتزار خود درآید” چون مخاطب را دعوت به کار درست میکند پس لفظ فاعل را آورده. عین همین حالت برای زن هم است. یعنی زن هم میتواند در این رابطه فاعل باشد. به عبارتی زن هم میتواند به کشتزار خود در آید. ما در اسلام هیچ منعی در این باره ندیدیم. این مسئله فاعل و مفعول بین عوام فارسی زبان مهم است. بین مردم اینطور جا افتاده که مفعول حتما موٌنث هست و فاعل هم مذکر. بین ما غیر عربهای اینطور جا افتاده تا میگوییم فاعل یا مفعول فورا ذهن ما میرود روی مسائل جنسیتی. در صورتی که فاعل و مفعول واژه های عادی در زبان عربی است، که روزی هزار بار تکرار میکنند بدون که یک بار هم مسائل جنسی به ذهن شان خطور کند. وقتی که یک زن پزشک مرد مریضی را جراحی میکند فاعل هست و مرد مریض مفعول است. یعنی روی مرد کاری (فعلی) انجام شده. این کار یا عمل پزشک زن میتواند عمل جنسی هم باشد. از نظر شریعت فاعل یا مفعول وظیفه ای نیست هر کدام فقط به عهده یکی از طرفین گذاشته شده باشد. زن هم میتواند عمل جنسی را آغاز کند و تمام کند. این زن میشود فاعل.
برگردانی که آقای عبدالرشید موحد به من داده: ” و از تو، در باره خون حيض سؤال مىكنند، بگو: «چيز زيانبار و آلودهاى است; از اينرو در حالت قاعدگى، از آنان كنارهگيرى كنيد! و با آنها نزديكى ننمايد، تا پاك شوند! و هنگامى كه پاك شدند، از طريقى كه خدا به شما فرمان داده، با آنها آميزش كنيد! خداوند، توبهكنندگان را دوست دارد، و پاكان را (نيز) دوست دارد. (222) زنان شما، محل بذرافشانى شما هستند; پس هر زمان كه بخواهيد، مىتوانيد با آنها آميزش كنيد. و (سعى نمائيد از اين فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نيكى براى خود، از پيش بفرستيد! و از خدا بپرهيزيد و بدانيد او را ملاقات خواهيد كرد و به مؤمنان، بشارت ده! (223).
آقای موحد تبصره شان در مورد این آیت شریف چنین است: از تشبيه زن به مزرعه چند نكته مهم فهيمده مي شود: 1. از تعبير حرث، فهميده مي شود كه ارتباط مردان با زنان در اشباع غريزه منحصر نيست؛ بلكه ارتباط تنگا تنگ زمينه و محصول عمل را دارد. همان گونه كه دنيا مقدمه آخرت است. زنان نيز به نوع بشر بقاء مي دهند و آخرت انسان و فرزندان با زنان سامان مي يابد. هم چنان كه اين نكته را از ذيل آيه «قدموا لانفسكم» فهميده مي شود. 2. انتخاب همسر مناسب همچون انتخاب مزرعه مناسب است و انتخاب بذر نيز شرط توليد بهتر است. 3. بذر و زمين هر دو در توليد، نقش مهمي دارند و زن و مرد بيشتر در نسل آينده نقش دارند. 4. هدف مقدس به هر كاري قداست مي دهد. اگر هدف آميزش ذخيره روز قيامت باشد آن نيز رنگ الهي مي گيرد. 5. زن نه كالا است و نه منشأ «تاريكي» بلكه او بنيان گذار آبادي ها و سرمايه گذار تاريخ و فرستنده هداياي اخروي است(7). در واقع اين آيه سخن پندار آناني را كه زن را تنها بازيچه و وسيله هوس بازي مي دانند باطل كرده است و ارزش واقعي زن را در درجه اول حفظ نسل، انتقال تجربه و پرورش فكري و روحي فرزندان دانسته است. بخش دوم آيه نيز، جواز مطلق استمتاع را از همسر مي فهماند برخلاف برخي اديان كه قيدهايي را براي اين امر قرار داده بودند. چرا كه اگر «اني» در آيه زمانيه باشد، توسعه زماني مسأله آميزش جنسي را بيان مي كند؛ يعني در هر ساعتي از شب و روز مجاز هستيد و اگر مكانيه باشد، توسعه در مكان را مي فهماند؛ يعني در هر مكان كه خواستيد در آييد(8). اين احتمال نيز وجود دارد كه اشاره به هر دو جنبه باشد. شايد اين پرسش به ذهن خطور كند كه چرا در اين مسأله مخاطب مردان هستند و زنان چنين خطابي ندارند و تابع هوس هاي مردان قرار گرفته اند؟ پاسخ با توجه به دو نكته زير روشن مي شود: 1. با توجه به شأن نزول آيه كه در مورد استمتاع مرد از زن و نفي برخي قيدهايي كه بعضي اديان گذاشته بودند، مي باشد(9) مخاطب بودن مردان بديهي است و از اين خطاب تحت اراده مرد بودن زن و بهره نجستن زن به هنگام آميزش فهميده نمي شود. 2. اساسا قرآن كريم به خاطر حفظ حيا و عفت زن چنين خطاب هايي را به زنان نمي كند، هم چنان كه براي مردها پاداش حورالعين ذكر شد؛ اما براي زنان چنين پاداشي به صراحت نيامده است و از اين، وجودنداشتن چنين پاداشي براي زنان استنباط نمي شود.
پس معلوم شد كه وجود زن و شوهر، تنها براي اشباع غرايز نيست. لذت غرايز همانند مزد يك كارگر است، در حالي كه غرض اساسي تأمين آسايش است.فرمود: زن نسبت به آينده ـ مزرعه است.يعني زن، آن كسي است كه هم شوهر بالفعل و هم فرزند بالقوه را در نظر بگيرد.او بايد مزرعه (حرث) باشد. اگر خدا او را هم تسكين دهنده و هم مزرعه قرار داد، اولاً وظيفه مرد اين است كه در «سَكَن» خود، ساكن باشد و به جاي ديگر نرود و در مزرعه خود كشت كند نه در جاي ديگر، ثانيا ارزش مزرعه خود را هدر ندهد و بذر سالم در آن بپاشد، از اينرو، هم مزرعه بودن زن را به لحاظ نسل آينده بازگو كرد و هم شوهر را به عنوان باغبان و كشاورز اين مزرعه، هشدار داد كه بذر خوب بپاش. در اين زمينه چنان كه ياد شد، فرمود:«نسائكم حرث لكم …» به فكر نسل آينده باشيد كه به دردتان بخورد. يك تقديم خير در نظرتان باشد و براي خود اقدام كنيد.تنها به فكر اين نباشيد كه هوا و هوس خود را تأمين كنيد. تنها به فكر اين نباشيد كه در مزرعه، بذرافشاني كنيد؛ بلكه به فكر اين باشيد كه در مزرعه، بذر سالم بپاشيد. پس نه تنها به فكر مزرعه باشيد و او را مزرعه بدانيد و بذر بپاشيد و به فكر اطفاي غريزه نباشيد، بلكه به اين فكر باشيد كه بذر سالم بپاشيد. شريك نگيريد مبادا مصداق «و شاركهم في الاموال و الاولاد …»(7) باشيد، كه شيطان در اموال و اولاد شما شريك باشد.
