کرزی طالب میشود
مارشال فهیم و خلیلی امربین البین را انتخاب کرده اند
نا امنی و تداوم جنگ روزتا روز گسترش میابد. سیاست قتل های زنجیره ای سازمان استخبارات پاکستان دارد گام به گام عملی میشود. مردان دلیر و متعهد این دیار یکی پی دیگر قربانی سیاست های صلح جویانه ارگ نشینان بی نشان و شورای عالی صلح«طالب پرور» میشوند. طالب ها تا اکنون سیاست واضع و روشن درقبال دولت و نیروهای بین المللی داشته اند و هیچ گاهی هم کلی گویی، ابهام گویی، حاشیه روی و کنایه گویی نکرده اند. همیشه از طریق رسانه ها سیاست های خود را به اطلاع دولتمدان داخلی وخارجی رسانده اند. اما این دولت کرزی است که نه تعریفی از دشمن دارد و نه سیاست خود را در مقابل انتحار گر و جنایت کار بیان کرده است. آقای کرزی درمقابل کشته شدن مردم بیگاه توسط نیروهای ناتو غرب را هشدار میدهد که ممکن است تداوم این کشتار باعث خشم مردم شود و حضورغربی ها به اشغال مبدل شود. آقای کرزی در مقابل هر حمله نیروهای هوایی آمریکایی ها به هدف های غیر نظامی به شدت واکنش نشان میدهد و پی هم غرب را هشدار میدهد. ولی درعین زمان درمقابل حملات انتحاری طالب ها که در این اواخر شدت کسب نموده و بدون استثناء شفاخانه ها، مکاتب، مساجد، محلات مسکونی، بانک ها را هدف قرار میدهند نه هشدار میدهد و نه اعمال شان را جنایت علیه انسان میخواند بلکه با دل ناخواسته «تقبح» میکند و چند ساعت بعد دوباره همان جنایتکاران را «برادر» خطاب میکند.
به غربی ها هشدار میدهد ولی در مقابل جنایت های طالب ها سکوت میکند و آنرا به شکل شوخی آمیز تقبح میکند.
با طالب ها شوخی میکند با غربی از غیرت افغانی خود استفاده میکند. معلوم میشود که جنایت و آدمکشی نزد کرزی صاحب معنی خاصی دارد. اگر غربی ها جنایت کردند بالای شان قهر میشود اگر طالب ها جنایت کردند آنرا شوخی پنداشته بخاطر رفع مسوولیت تقبح میکند.
تفاوت نهادن در برابر جنایت یکسان خود جنایتی است که آقای کرزی مرتکب میشود. این تفاوت نهادن آشکارا نشان میدهند که «کرزی طالب است» و ازاین جریان ترورستی و دهشت افگنی دفاع میکند.
در این میان معلوم نیست که مارشال صاحب و خلیلی صاحب راه کرزی را میپیمایند و یا اینکه امربین البین را انتخاب کرده اند؟
طالب جنایت کار را مجهول الهویه پنداشتن سیاستی است که نشان میدهد کرزی خواهان ختم تروریزم نیست. قتل افراد بی گناه توسط طالب و آمریکایی یک نوع نیست. اگر آمریکایی افراد بیگناه را کشت جنایت است و شدیدآ باید اعتراض کرد و اگر عین جنایت توسط طالب به عمل آمد به جای اعتراض سکوت و بجای هشدار شوخی سیاسی باید کرد.
این تفاوت دیدگاه و نگرش نشان میدهد که «کرزی طالب است» و در زیر چتر دموکراسی از جریان متحجر ,قرون وسطایی وضد انسانی ترورزیم دفاع میکند.
سخنگوی شورای عالی صلح, گروه ترورستی طالب را که هرروز مردم را سرمیبرد,عمل انتحاررا در هرگوشه و کنار کشور انجام میدهد تحریک اسلامی طالب ها میخواند. گوی اعمال ترورستی طالب ها را اسلامی دانسته و حرکت ترورستی را حرکت اسلامی میداند.
این است سخنگوی شورای عالی صلح . صد کمی و کاستی را حواله دولت و خارجی مینماید ولی از نام ملاعمر و تحریک ترورستی طالب با قدردانی یاد میکند.
آقای محقق که عضو شورای عالی صلح است طالب را ترورست میداند, آقای اسپنتا تحریک طالب را ترورستی میداند ولی سخنگوی شورای عالی صلح ملا عمر را امیرالمومنین و تحریک طالب را یک جریان محمدی و اسلامی میداند.
اقای محقق صلح یکجانبه را ضعف و ناتوانی در مقابل ترورستان دانسته و آنرا غیر عملی میداند و معتقد است که این نوع سیاست راه بجای نمی برد. ولی اقای کرزی میداند که دیگر نمی تواند ریس جمهور کشور باشد دوردوم ریاست جمهوریش نیز به پایان میرسد . برای اینکه توانسته باشد در میان طالب ها جای پا داشته باشد از هروسیله ممکن برای سفید نشان دادن سیاه استفاده میکند.
طالب ها دیروز 21 تن از شهروندان کشور را در ولایت لوگر سربریدند. در مقابل این جنایت نه هشداری از کرزی دیدیم و نه تقبیحی برای اینکه طالب این اعما ل را ازنظر کرزی انجام نمی دهد. سربریدن توسط طالب هشداری را در پی ندارد فقط کشته شدن انسان ها به واسطه خارجی میتواند هشداری را در پی داشته باشد. ثانیا وضیعت قسمی آمده که اگر طالب ها صد هانفر را دریک روز سرببرند نه کرزی هشدار میدهد و نه مردم منطقه این عمل را محکوم میکنند بلکه آنرا از جانب خداوند میدانند ولی اگر یک انسان در همان منطقه از طرف آمریکای هابه قتل رسید بلافاصله کرزی هشدار میدهد و مردم منطقه دست به مظاهره و خشونت میزنند. چنین معلوم میشود که میان مظاهره کننده گان و خشونت طلبان و ارگ ریاست جمهوری رابطه برقرارباشد. هشدار کرزی و خشونت مردم محل. سکوت کرزی بی تفاوتی مردم محل.
کشور دارد وارد بحران های بسیار خطرناک سیاسی ونظامی میشود. ریس جمهور منتخب کشور از صف مردم جداشده و به صف ترورستان پیوسته است.
سیاست کرزی در قبال نیروهای خارجی به ریشخند تاریخ میماند. یک روز آمریکایی ها را اشغالگر خطاب میکند ولی روز دیگر وزیر دفاع آمریکا را مدال میدهد.