مسئله انقال بحران به شمال كشور و توسعه دامنه نا امني ها از هلمند تا كندز يكي از مسايلي مهمي است كه اخيراً در سر خط رسانه هاي ملي و بين المللي قرار گرفته است. آشفتگي در وضيعت امنيتي افغانستان، بيشتر از هر وقت و زماني افزايش يافت كه نتايج دومين انتخابات رياست جمهوري كشور راه با تقلب گسترده از سوي كميسيون مستقل انتخابات به نفع آقاي كرزي رئيس جمهور فعلي كشور شد. همزمان با اعلام نتايج قسمي انتخابات، برخي مقامات كاخ سفيد نگراني و مخالفت جدي خويش را از دوباره به قدرت رسيدن آقاي كرزي اعلام نمودند. چنانچه خانم هلری کلنتون وزير امور خارجه ايالات متحده، معاون اول موصوف، مارشال محمد قسيم “فهيم” را ناقض حقوق بشر خوانده و گفت: آمريكا براي وي ويزه نخواهد داد. به دنبال آن، آقاي پيتر گالبریت، تبعه ايالات متحده و معاون نمايندگي سازمان ملل متحد در افغانستان با ریيس خويش، كاي آيده بر سر نتيجه انتخابات و موقف بي طرفانه ملل متحد كه به باور وي زير سؤال رفته است، مشاجره تند لفظي نموده و افغانستان را ترك كرد؛ و همين امر سبب بركناري وي از سمتش شد. در عين زمان مقامات كاخ سفيد از اعزام چهل هزار سرباز تازه نفس به افغانستان سخن گفته و تصميم گرفته اند تطبيق استراتيژي جديد خويش را از همين نقطه در افغانستان آغاز نمايند.
آقاي كرزي بر خلاف گذشته ها، بعد از اعلان نتايج ابتدائي انتخابات در قبال ايالات متحده موقت گرفته و براي خارجي ها مبني بر مداخله در امور داخلي افغانستان هشدار داد.
در زمینه برخي كارشناسان بدين باور اند كه تيرگي روابط ميان آقاي كرزي و مقامات كاخ سفيد بر سر نتايخ قسمی انتخابات، بزرگترين عامل گسترش بحران از جنوب به شمال ميباشد. يكي از دلايلي كه اين امر را تائيد ميكند، انتقال جگجويان توسط هيلی كاپتر از جنوب به شمال بوده كه چند روز پيش از سوي شخص آقاي كرزي افشاء گرديد اما سفير ايالات متحده ضمن صحبتهايی كه چندی بیش در شوراي ملي افغانستان داشت، انتقال جنگجويان را به شمال محكوم نموده و گفت: ما از آمريكا براي مبارزه با تروريزم آمده ايم نه اينكه آنرا توسط هلي كاپتر انتقال دهيم.
اين اظهارات به صراحت نشان ميدهد كه روابط ميان آقاي كرزي و مقامات كاخ سفيد به تيرگي انجاميده و گروههاي جنگجو از اين وضعیت به نفع خويش استفاده ميكنند. اگر چنين دسيسه اي واقيعت نداشته باشد پاسخ اين سؤال را نمي توانيم دريافت كه جنگجويان در شمال كشور از كدام طريق تجهيز ميشوند؟
عده اي از كشورهايي كه حضور بالفعل يا روابط استراتي‍ژيك با افغانستان مانند ايالت متحده، بريتانيا و پاكستان دارند و در انتخابات افغانستان بيشترين امكانات را فراهم كردند، انتظار دارند تا شخص مورد نظرشان به قدرت رسيده و اهداف به خصوص خويش را دنبال نمايند.
از سوی دیگر، انتخابات بيست ونهم اسد سال جاري و نتايج آن سبب اختلاف نظر ميان آمريكا و برخي متحدين آن مانند بريتانيا و پاكستان كه در افغانستان از يك گريبان سر ميكشند گرديده است.
پاكستان همانطوريكه هميشه در متشنج ساختن وضيعت امينتي افغانستان دست بالا وتجربه كافي دارد در چنين مواقع انتظار و توانمندي سازماندهي بحران هاي گسترده ای را دارد.
برای پاکستان خیلی ساده است که فضای سیاسی را در ولایات شمال به خصوص کندز که در زمان حاکمیت طالبان یکی از مراکز عمده آن گروه به حساب می رفت، سازمان داده و رهبری نماید. اما نيت بد قضاي سر ميشود و در پايان بازي چاه كن درچاه خواهد بود.
