در این دور از انتخابات ریاست جمهورى ١٨ تن برقابت خواهند پرداخت. اما در این میان شخصیتهاى متفاوتى با انگیزه هاى مختلفى وجود دارد که باید از هم تفکیک شوند. بدون شک همه ى اینها کاندیدان جدى و واقعى نیستند بلکه رقابت اصلى میان چند تن معدود و مشخص خواهد بود که از آن میانه یکى، راهى ارگ خواهد شد و بقیه بمنازل شان برخواهند گشت.
کاندیدان را میتوان به چهار دسته مشخص: قدرت طلبان، داعیه داران، معامله گران و شهرت طلبان تقسیم نمود:
١- قدرت طلبان
اینها کاندیدان واقعى اند که منظور اصلى و محورى شان رسیدن به قدرت است و نه تنها از سوى یک یا چند کشور خارجى حمایت میشوند، بلکه رهبر یک حزب، قوم و یا ائتلاف خاصى اند و شانس بیشترى براى پیروزى دارند که در این زمره میتوان از اشرف غنى احمد زى، عبدالله عبدالله، حنیف اتمر و گلبدین حکمتیار نام برد.
٢- داعیه داران
اینها کاندیدانى اند که نه پشتوانه کافى اجتماعى و نه هم امکان مادى چنین کارزار پر چالشى را دارند اما منادیان داعیه سیاسى و قومى مشخصى اند که سعى شان بر مطرح نمودن خود بعنوان انسانهاى ارزش گرا در زمینه خاصى معطوف است. پیشاپیش مى دانند چانسى براى پیروزى ندارند اما بجاى ارگ، دل و دماغ مردم را هدف قرار داده، قصد دارند حمایت پایگاه فکرى و اجتماعى شانرا براى دوره ها و فرصت هاى بعدى حفظ نمایند. در این زمینه میتوان از احمدولى مسعود و لطیف پدرام نام برد.
٣- معامله گران
اینها کاندیدان کاذبى اند که هم خود شان و هم مردم واقفند که چانسى براى موفقیت ندارند، احتمالاً به تحریک کشور هاى خارجى براى کاهش آراى کاندید مشخصى، یا هم بعنوان ملعبه دست بازیگران پشت صحنه انتخابات براى امتیاز دهى به کاندید مورد نظرى و یا بنابر تصمیم شخصى خود شان وارد کارزار انتخاباتى شده اند. عده ى محدودى را با نشان دادن باغ هاى سرخ و سبز و وعده هاى میان تهى با خود همراه نموده و قصد دارند در دقیقه نود به نفع یکى از کاندیدان پیشتاز انصراف ورزیده یا در صورت رفتن انتخابات بدور دوم، کاندید احتمالى برنده را حمایت نموده یا مبلغى را به جیب زنند و یا هم کرسى وزارت، سفارت و یا ریاستى را از کاندید برنده، بچنگ آورند.
۴- شهرت طلبان
اینها دسته ى اند که به هیچوجه، نه امکانى براى پیروزى دارند و نه هم امیدى براى موفقیت. الىٰ اینکه دستى از غیب برون آید و کارى به نفع شان بکند و یا هم علایم قیامت ظهور و بروز نماید که در آنصورت مرا در داورى ام معذور دارید. داعیه این دسته فقط و فقط شهرت طلبى و جلب توجه افکار عمومى و رسانه ها بخود است که آنرا میتوان به نحوى بیمارى روانى تلقى نمود. در مورد اینها میتوان همان ضرب المثل عامیانه را بکار برد که : غریب، غریبى مى کنه. کل بچه روز خوده گُم مى کنه.
__
یادداشت:
از نام بردن کاندیدان شامل در گزینه هاى سوم و چهارم بخاطر احترام به هواداران شان خوددارى صورت گرفته. زمان آنها را معرفى خواهد نمود.
