فصل هشتم
انتخابات
یکی از اساسی ترین موضوعات که در دموکراسی اسلامی مطرح است، مسله انتخابات است. متاسفانه انتخابات در کشور های اسلامی از غرب تقلید شده است و نه تنها مانند أکثر کشور ها تقلب زیاد است در عین زمان ملیون ها دالر تا و بالا میشود تا یک شخص که اساسا مستحق نیست و سزاوار کاندید شدن را ندارد برنده شود و این یک خیانت به مردم است. در دموکراسی های غربی هر کس می تواند خود را کاندید کند مستحق باشد یا نباشد. بهترین مثال آن در قرن بیستم هتلر آلمان بود که به قوت دموکراسی، به گفته علی شریعتی جامعه شناس معروف مسلمان قرن بیستم ” بی بند و بار ” و به گفته من دموکراسی بی ناموس به قدرت رسید. همچنان در ایالت کلیفورنیا یک زن فاحشه خودش را برای کرسی والی ایالت کلیفورنیا کاندید کرده بود.
در دموکراسی اسلامی شرط اول انتخابات سزاوار بودن و مستحق بودن است که لایحه انتخابات ترتیب میشود که کی سزاوار کاندید شدن است. در دموکراسی اسلامی شخصی که برای ریاست جمهوری ، معاون ریاست جمهوری، قضات دادگاه عالی، و دیگر ادارات خورد و بزرگ دولتی کاندید میشود باید از صفات ذیل برخوردار باشد و اعتراف کند که همچو شخصی نیست:
– اول قوم پرست نباشد .
– دوم مذهب پرست نباشد.
– سوم زن ستیز نباشد و حقوق زنان و مردان را مطلق از نگاه مدنی مساوی داند.
– چهارم قوانین اسلام را بداند و ضرور نیست عالم دین باشد.
– پنجم. سن او از بیست و چهار کم نباشد.
– ششم ضرور نیست تا برای اینکه انتخاب شود یک پول بپردازد. مستمند و ثروتمند در دموکراسی اسلامی حق کاندید شدن را دارد.
ضرور نیست که حتما تحصیلات عالی داشته باشد. همین تحصیل یافتگان بودند که حال مردم را بسیار پریشان کردند. چرچیل صدر اعظم انگلیس صنف دوازده را خلاص نکرده بود و اما أز لائق ترین أشخاص سیاسی برای کشورش بود. در دین ، علوم سیاسی ، ژورنالیزم و تاریخ که همه از علوم انسانی است تحصیلات عالی به کار نیست . و اما عقل و استعداد به کار است. هستند مردمان که دکتورا در دین و سیاست داشتند و اما نکاح چهار ساله را روا دانستند و کشور را دو دسته به امپریالیزم غرب تقدیم کردند .
در متون دینی ما آمده است که تواضع الله، رفع الله یعنی خداوند به کسی رفعت و بلندی میدهد که تواضع داشته باشد. این تواضع نیست که شخص خود را کاندید کند که او از دیگران زیاد می داند و دانا تر است .
در دموکراسی بر خلاف دموکراسی غربی کسی خودش را کاندید نه می کند زیرا این مسله خلاف أصول و اخلاق تواضع است. مردم باید از طرف مردم کاندید شوند.
به یاد دارم چند سال قبل یک محفل تمرین دموکراسی در شمال کلیفورنیا دایر شد و افغانان خود را کاندید کردند. از من چند تن از دوستان خواهش کردند که خود را کاندید کنم و اما من رد کردم . اما همان شب یک عده دوستان با اینکه من خود را کاندید نکرده بودم ، من را کاندید کردند و در بین دوستان برنده هم شدم . خبر این گردهمایی و انتخابات در یکی از جراید شهر اوکلند در شمال کلیفورنیا به نشر رسید .
در دموکراسی اسلامی لایحه انتخابات به همه مردم توزیع میشود. به اساس این لایحه مردم هر کس را لازم دانند کاندید. میکنند. در سه دوره انتخابات ابتدائی مثلا از صد کاندید ، بلاخره سه نفر باقی می ماند و برای انتخابات نهای کاندید میشوند. ضرور نیست که کاندید گلوی خود را با دروغ و فریب پاره کند. وقتی خبر میشود که کاندید شده است که دفتر انتخابات برایش اطلاع دهد که از طرف مردم به خاطر اهلیت و لیاقت انتخاب شده است. بدین ترتیب جلو دروغ گویی ها. مصارف بیجا و دست داشتن به مداخله خارجی از بین می رود. هر شهروند که به سن قانونی رسیده باشد حق دارد که حتی یک نفر فقط یک نفر را کاندید کند حق مسلم او است. در دموکراسی اسلامی همه مردم در کاندید مردم و انتخاب مردم سهم مستقیم دارند .
