شعر

بیاد پیر عشق و خرد

 

خبر ناگوار درگذشت استاد براتعلی فدایی هروی را امروز جمعه 26/11/2021 مطابق 5 قوس 1400 خورشیدی شنیدم؛ بدون درنگ این شعر را بیاد آن پیر عشق و خرد سرودم. در آینده تلاش می‏کنم زندگینامۀ شان را با اسناد و عکس‏هایی که در اختیار دارم برشتۀ نگارش درآورم. وفات استاد را به خانوادۀ شان، دوستان، شاگردان، اهل هنر، شعر و ادب، مردم افغانستان (خاصه مردم هرات) و تمام فارسی زبانان تسلیت می گویم. روح استاد فدایی شاد و یادشان جاودان باد.

 

پیر خـرد و عشق هریـوا ز میان رفت

از چشم دل اهل هنر اشک روان رفت

کان گهری در صدف خاک نهان گشت

سرمایۀ شعر و ادب و گنج گران رفت

خورشید سخن چشـم نکوبین فرو بست

آوازۀ شعر وسخن اش گرد جهان رفت

تنها نه فـقط پیر خرد بـود و سخن سنج

شور غزلش در دل هرپیروجوان رفت

گلـدسـتـۀ شـیخ الشعـرا زیـنـت نـام اش

خمخانه شـد و در طلب پیر مغان رفت

درسنگر آزادی چونان خامه برافراشت

رگبار سـخن در جگـر اهـریمنان رفت

در پـیـش زر و زور نـیاورد فـرو سـر

ای وای که امروز بسی دل‏نگران رفت

در بـاغ ادب کاشـت بسـی تـازه نهـالان

دهگان کهن سـال چمنزار، چمان رفت

با شـوق بهـار آمـد و گلواژه بـرافـشاند

این سروِگشن بیخ به تاراج خزان رفت

در راه ادب عـمــر گـران را فـدا کـرد

اسـتاد فـدایی ز جـهان گُهرفشـان رفت

26/11/2021

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا