گزارش سري منتشر شده‌ي سايت ويكي ليكس كه به بالاتر از نود هزار سند مي رسد، كشورهاي امريكا و پاكستان را نخستين عاملان تشنج، هرج و مرج، تشديد حملات طالبان و ساير گروه هاي مخالف دولت در افغانستان معرفي كرده است.
اين موضوع براي تمامي كشورهاي جهان، تكان دهنده و غير قابل تحمل بود؛ حتا «بريتانيا» كشوري كه بيشتر ازهمه‌ي كشورهاي دنيا به پاكستان نزديك است، از عملكردهاي خصمانه ی اين كشور در قبال افغانستان به ستوه آمد و آن را منافقانه توصيف كرد؛ هرچند اين امر نمي تواند بيانگر صداقت و جهت سياسي بريتانيا باشد و يا آن را توجيه نمايد؛ اما به خودي خود واضح مي سازد كه هيچ كشوري در میدان سیاست، آشکارا نمي تواند از برنامه هاي غلط پاكستان در افغانستان دفاع كند.
در نخستين ساعات افشاي اسناد محرمانه‌ي جنگ امريكا در افغانستان، سخنگوي رييس جمهور يك بار ديگر نشان داد تا چه اندازه در برابر مظالم كشورهاي بيروني در قبال مردم سرزمين رنجديده ي افغانستان، انعطاف نشان داده و از سر ترس و هراس برخورد مي كند.
يگانه عكس العمل دولت آقاي كرزي در طی این نه سال در برابر انفجارها و انتحارهای رهبري شده و برنامه ريزي شده از سوی دولت پاكستان، فقط و فقط سردادن شعار مبارزه با دهشت افگني در آن سوي مرز افغانستان بوده است.
حامد كرزي روز پنج شنبه يك بار ديگر به نحوي سخنان تكراري خود را بازهم تكرار كرد و از مبارزه با تروريسم در آن سوي مرزهاي افغانستان ياد کرد؛ چيزي كه تا كنون هيچ نتيجه و پيامد مثبتی را در قبال نداشته است.
اظهارات حامد كرزي مبني بر تمويل، تجهيز و فرستادن طالبان و تروريستان از آن سوي مرز به افغانستان، واقعيتي است غير قابل كتمان؛ اما در راستاي جلوگيري از اين واقعيت نا مطلوب تا هنوز هيچ گونه اقدام در خور ستايشي نه از سوي دولت وي (افغانستان) و نه هم از جانب متحدین آن، اتخاذ نشده است.
بر همين اساس، جامعه ي جهاني تا زماني كه برنامه ي مبارزه با تروريسم را در آن سوي مرز متمركز نكند، و كماكان برنامه ي مبارزه با تروريسم را در داخل مرزهاي افغانستان جستجو و ادامه دهد، قصه همان است كه هر روز گفته مي شود.
بارها دولت افغانستان به جامعه ي جهاني هشدار داده است كه نبايد تمامي برنامه هاي نظامي – سياسي را در داخل كشور متمركز سازد؛ اما حاميان بين المللي افغانستان تا همين اكنون به اين امر توجه نكرده اند. از جانب ديگر، امريكا سالانه يك مليارد دالر را براي كشور پاكستان به خاطر مقابله با بنيادگرايي و تروريسم كمك مي كند؛ اما هيچ گاه از اين كشور نپرسيده است كه كمك ها را در كدام راه به مصرف مي رساند.
به نظر مي رسد پاكستان با استفاده از معامله با جامعه ي جهاني، معامله ي ديگري را سر و سامان مي دهد و امكانات مالي و نظامي حاميان غربي خود را به نحوي در اختيار مخالفان دولت افغانستان قرار مي دهد؛ نكته یي كه ديويد كامرون به نحوي به آن اشاره داشت.
اما با وجود تمام شواهد و ثبوت مبني بر دخالت پاكستان در اخلال امنيت، و حمايت از مخالفان مسلح دولت، جامعه ي جهاني و به ويژه امريكا هيچ گونه اقدامی را در راستاي مبارزه با تروريسم در آن سوي مرز (پناهگاه های تروريستان در داخل خاک پاکستان) انجام نداده است.
با این اوصاف، اگر جامعه ي جهاني بازهم خاموشی اختیار کند و در راستاي جلوگيري از اغراض سياسي پاكستان، فشار لازم را بر آن كشور وارد نسازد، به تمام معنا صداقت جامعه ي جهاني در جنگ افغانستان زير سوال خواهد رفت و يك بار ديگر طالبان و حامي اصلي آن (پاكستان) بر اوضاع سياسي افغانستان، مسلط خواهند شد و فاجعه ي دهه 90 را بار ديگر در افغانستان تكرار خواهند كرد.
