کابينه

يارب به سر مسند و کرسی چه جدال است

کابينه چه حال است

گردون شده زين حادثه سر سخت گرفتار

حيرت زده بيمار

دلتنگ شده مردم ميهن و ازين حال

هستند در اغفال

چون لست دوم رفته به شورا قيل و قال است

کابينه چه حال است

گويند معرف شده بر ما همه اغيار

يکدسته ي بيکار

اين بار به مانند گذشته جنجال است

کابينه چه حال است

از بس شده اين ملک تهي ز آدم دانا

استاد و توانا

گويا که درين قافله هم قحط رجال است

کابينه چه حال است

کرزي که نهد دام به هر برزن و هر کوه

آسوده و دلجو

اميد فهيم خان به استاد کمال است

کابينه چه حال است

نفرين شده بر مردم باميان خليلي

محقق وکيلي

چون هر دو بگفتند دروغ و چل و چال است

کابينه چه حال است

دوستم بگرفت رأي ز مردم به جوزجان

از بهر دل و جان

اما نشود وي نه وزير چون که دجال است

کابينه چه حال است

هم پايه کرزي که بگسترد پر و بال

انوار ملت پال

الحق که بلغزيد و کنون بي سر و مال است

کابينه چه حال است

اشرف که گرفت از سر کين جنب پوهنتون

با ديده پر خون

اکنون شده نادم و ليکن خواب و خيال است

کابينه چه حال است

اميد همه مردم مغرب شده امير

بي توپک و بي تير

نگذشت ز شورا که مشبوع ز جال است

کابينه چه حال است

رنگين شده از مسند دادفر سپنتا

هر گاه و ناگاه

اما چه کنيم کشور ما جال و پلال است

کابينه چه حال است

دوکتور به چشمان بچسپيد به کرزي

گفتش ز تو ام ” زي “

گفتا که ز تو بودن اين امر محال است

کابينه چه حال است

دوکتور ز عالم طلبيد جمع رفقا

از ترس مبادا

القصه بشد دور ز خارج که بطال است

کابينه چه حال است

اندر طلب فيض برزميد به کرزي

با حربه بي ” زي “

اما نشد و مي نشود سر که غزال است

کابينه چه حال است

کرزي شده چالاک و جهانگير معما

با آراي بالا

اما نکند خير به مردم که دغال است

کابينه چه حال است