روز زن آید و مــــــردان دل خـود شـــــــاد کنند
یادی از همـســــــر و از مـادر و نامــــــزاد کنند
از برای خــــــرید هـــــــدیــه به بــازار رونـــــد
از طــلا سیت وز لـبــــاس فارغ ز تعـــــداد کنند
خاطـری از زن و مادر زن و خواهــر زن خود
شـاد با هــــــــدیه و شـــــرینی چو دامـــــاد کنند
ز نُقـل و دشلمه و شــــربت و تــبریک و پیــــام
کــام دل را به شـــــرینی هم چو فرهـــــــاد کنند
هر کجـــــا بینی به هر دفـــتری مجلس برپاست
چه شعـــــــار هـای که از بهر زن انـشــــاد کنند
زن سـتــــــیزان همه اندر صف حـــامی زنــــان
بهر حـقــــــوق زنــــان نالـــه و فــــریــاد کنند؟!
از تظاهــــــــر بگوینـد رفـــع ز تـبعـیـــض کنیم
همگی وعــــــــده به نــابـــودی بیــــــــــداد کنند
جمله از عـــــدل بگویـنـد و ز انصــــاف و وفــا
بـس خطـــابه هــــای آتـشـــــین که ایـــــراد کنند
گر بخواهی یا نخواهی آن چــه در امــکان است
بـایــد کـــه در حـــــق زن انـــــدکی مـــازاد کنند
زن ذلـیـــــلی دریـــن روز بـــود فخــــــــر همـه
تــا که دل بُـــرده ز زن خویش چو صــــیاد کنند
جـمــع زن شــــاد ازیــن روز بگـــردنـد هـمــــه
بهر یک روزهم که شد خـاطــر خـود شــاد کنند
هر چه مرد است بگردند خاطــر خـــواه زنــــان
انـــدرین روز خــــود را تـابـــع و مـنـقـــــاد کنند
بعد ازین روز خبر از زن و حقش نیست دیگر!
کـــوفت دل را بگـرفـتــــه همه غـمـبـــــــاد کنند
گر نبود ترسی ز بُـنـــــــــگاه مـلــل می دیــدی!
همه دســــــتآورد بیست ســـالـــه را بربــاد کنند
خواجه محمد نعیم قادری
دوشنبه ۱۸ حوت ۱۳۹۹ مطابق ۸ مارچ ۲۰۲۱
دشت برچی – کابل
