جناب عالی! باور دارم این نامه مانند صد ها نامه و شکایات دیگر هموطنانم هرگز جوابی پیدا نخواهد کرد فقط خوانش این نامه می‌تواند به شما بفهماند و نشان دهد که دولت شما در طول این سال ها چه رفتاری داشته و چطور به انتقادات و پیشنهادات سازندۀ مردم بی اعتنایی کرده است. در هرحال نمی‌دانم واکنش کسانی که فرزندان شان در ولسوالی غازی آباد کنر شهید شدند و عدم اشتراک شما در تشییع جنازه آن شهدای گلگون کفن که باعث نگارش این نامه شده است پس ازانتشار این متن، چه واکنشی خواهندداشت؟ آیا مطابق معمول و همیشه شما با بی‌تفاوتی از کنار آن عبور خواهید کرد یا جناب شما در دل به ساده‌انگاری من و کسانی خواهند خندید که تصور می‌کنند رئیسجمهور از آنچه در این نامه آمده است بی‌خبر بوده چشم بینا و گوش شنوایی ندارد.
جناب رئیس جمهور! باور داشته باشید خون من از دیگر فرزندان وطنم که توسط سیاست های نا عاقبت اندیشانه شما هر روز به زمین می ریزد سرخ تر نیست که تشویش بخود راه دهم، در حال حاضر وظیفه خود می‌دانیم با استناد به شعارهای دموکراسی، آزادی بیان، عدالت طلبی و تحمل‌پذیری که بارها توسط جنابعالی مطرح شده است، شکایت خود را از شخص شما مطرح سازم و زبان گویای مردم خاموش باشم که با گذشت هر روز حوصلۀ شان به سر می رسد .
جناب رئیسجمهور!
دور از منطق است کسی در صحت این ادعا تردید داشته باشد که از دوازده سال قبل تاکنون، بسیاری از اجزای مؤثر در قیمت تمام شده دموکراسی و آزادی بیان افزایش چشمگیری یافته است اما به موازات این افزایش‌ها به صورت مستمر شاهد کاهش عدالت گستری شما نیز بوده ایم ؛اگر جنایتکاران را روی یک پالیسی برادر خطاب می کنید مسؤولان شما عاملین ویرانی افغانستان را شهید خطاب می کنند، اشتراک خویش را حین تشییع جنازۀ فرزندان صدیق وطن عار می دانید، تاریخ محاسبه اش به شما و تیم شما خیلی سختگیرانه خواهد بود.
جناب عالی ! طی اضافه تر از دوازده سال آنچه را که افغانستان بدست آورده در لج بازی های روز های اخیر حکومت شما در سطح ملی و بین المللی به طرف نابودی می رود، نه تنها آنچه که گفته ام همه دستآورد ها و ارقام در حالت زیر آب رفتن است عوامل همه نا بسامانی ها، بی برنامه گی های شما بوده که این کشتی شکسته را به طرف غرق شدن می برد گرچه ظاهراً همه چیز بدون سرپوش و باز به نظر می رسد اما به باور من سیستم بسته دولتی شما نیز به ما اجازه نمی‌دهد که از نحوه امتیاز دادن به مخالفین دولت و تقسیم بندی های شما در بین یاران مشارکتی شیفته دولت و حامی دولت، منتقد دولت و مخالف دولت اطلاعاتی درست کسب کنیم اما خوشبختانه ظلمی که در روند توزیع عایدات ملی در دولت شما وجود دارد تنها با صرف چند دقیقه وقت قابل اثبات است و چنانچه اراده یی برای عدالت ورزی در این عرصه وجود داشته باشد کشف بی‌عدالتی‌ها و زد و بند های ضد منافع ملی و قانون اساسی چندان مشکل نیست. همکاران جنابعالی که در طول سیزده سال گذشته به میلیون‌ها سرمایه پیدا کرده اند هنوز مورد اعتماد شخص شما قرار دارند و از طرف شما پدر وارانه حمایت می شوند . اگر جنابعالی به تهیه کننده گان گزارش مردمی- از جمله کسانی که در داخل ارگ هزار ها دروغ را در اختیار جنابعالی می گذارند و می گویند آقای کرزی شما بالای ۹۰ فیصد از اعتماد ملی برخوردارید این چاپلوسان حرفوی حقایق را وارونه به شما انعکاس می دهند،گرچه توقع هم ندارم پس از خواندن این نامه تحرکی در وجود شما احساس شود که امیدوار کننده باشد.
آقای رئیسجمهور!
با این سیاست گذاری های نا عاقبت اندیشانه جناب شما در این میان ما بازنده ایم، ما تحصیل کرده گان! ما نویسنده گان! و ما لایه های حاشیه دولت شما که نه با طالب سر و سازش داریم و نه در چور و چپاولگری های حکومت شما شریک بوده ایم به کدام منطق شما جنایتکاران حرفوی را شهید راه صلح می گوئید در جنازه سرباز پا برهنه که در راه استقلال و حفظ وطن و تحکیم حاکمیت شما جان داده است اشتراک خود را ننگ می دانید، پس امید بی فروغ این ملت به چه کسی دوخته باشد این پادشاهان قلمرو شما در رسانه ها و جملات تند تند سیاسی، از تغییر، اصول دموکراتیک، اصول قانون اساسی، اصلاحات در حکومت حرف می زنند ، منظور شان چیست؟ مخاطب شان کیست ؟ از چه کسی توقع دارند تا بعد از این از حاکمیت بیکفایت موجود دفاع کند گرچه ما حاشیه نشینان قدرت و اجتماع، چشم به تغییرات دموکراتیک و بیرون از بحران کنونی که زادۀ حاکمیت شماست بعد از انتخابات دور سوم ریاست جمهوری تا اندازه یی چشم دوخته ایم اما مداخلات آشکارا و پنهان جناب عالی و تیم مشارکتی شما به این امید ها نا امیدانه باید نگاه کرد.
جناب رئیس جمهور! انتخابات و دموکراسی در افغانستان برای فعلاً منتقدان فراوان دارد. منظور از این دسته از منتقدان، افرادی نیستند که از تخطی و قانون شکنی های حکومت شما در هراس اند و برای برگزاری یک انتخابات شفاف و عادلانه هر روز هشدار می دهند اما عدم توجه شما به این ارزش ها نشان می دهد که شما بیل را گرفته آب را به طرفی سوق می دهید که از بنیاد این سیستم را در افغانستان قبولدار نبودند ؛ دموکراسی اسلامی، دموکراسی جنگی، دموکراسی مافیایی و دموکراسی قبیلوی بی سر و سامان. این تعبیرات بدون درک از آنچه که است، نشان بلوغ سیاسی و تاریخی شماست، نشان درمانده گی و
بیچاره گی نسلی است که در اثر خشم و کینه یی که حاصلِ تاریخ مملو از حرمان و ستم نا عاقبت اندیشانه همکاران شما می باشد که هوش و انرژی خلاق خود را از دست داده اند. یعنی، در عین حال که ناتوان از خلق یک سیستم و یا وضعیت دلخواه برای مردم خود با یک حرکت مدنی و مسالمت آمیز باشیم من این همه نابسامانی ها را آنچه که هست نافهمی و بس نا فهمی تیم شما می دانم.
جناب رئیس جمهور! عدم اشتراک شما در جنازه شهدا و ملا عبدالرقیب را که دستش به خون صد ها نفر آغشته بوده آنرا شهید راه صلح خطاب نمودن خیلی سوال بر انگیز شده، ملت بزرگ افغانستان از شما سخت آزرده و نا امید گردیده اند. من از این خشم و کینه درمقابل حکومت شما و از این بلوای نسل با احساس چه پیر و چه جوان سخت می ترسم. پتانسیل عظیم خشونت، عدم تساهل و نیروی بیکران ضد یت با حکومت در قالب اساطیر سیاسی- تاریخی، مذهبی، لسانی و قومی را در خود دارد. این عقده مندی ها اگر چاره جویی نشود بدون تردید اشتباهات نسل قبلی خود را یک بار دیگر تکرار می کنند. از این سبب، ما نیز قربانی طاعون خشونت و قتال نسل پیشین خود هستیم که در اثر ستم، فقر و حرمان تاریخی و قوم پرستی های حکومت شما رادیکال شده است. نمی دانم چرا از تاریخ پر از خشونت این سرزمین نیاموخته اید هر روز که می گذرد سیاست و عملکرد های شما باعث آن گردیده تا مردم ما یکبار دیگر، تساهل و مدارا، صلح و همگرایی را از دست بدهیم . آیا به راستی تاریخ گذشته، در ذهن شما و من معنای دردناک دارد می ترسم با این سیاست های طالب پروری ما قربانی افراطیت فعالان سیاسی راست افراطی نشویم.
جناب رئیس جمهور! یک نگاه به وبسایت ها، وبلاگ ها و فیسبوک ها کافی است که به چگونگی و کیفیت مکالمه و نگاه “نسل امروز بخصوص نسل جوان امروزی” پی ببریم. در اکثر مکالمات، خشونت، نفرت پراگنی، توهین، کردن به حاکمیت جنابعالی. حکومت شما را در حال حاضر اگر حضور خارجی ها نباشد خیلی شکننده می بینم با چنین روان های متمایل به خشونت، زبانی و قومی در انتخابات دور سوم ریاست جمهوری ایجاد حکومت مردمی و تحکیم دموکراسی نو پا بازنده است نه افراطیت . گرچه در ظاهر کار گذاران سیاست در حکومت شما ادعای ضدیت با دموکراسی و تساهل را ندارند، ولی در گفتار عمومی به باز تولید خشونت گام به گام شما در حرکت اند. مخالفت های شما با جامعه جهانی و بی اعتنایی در مقابل شهدا و فامیل های شان در حال حاضر امکان گفتگو و تفاهم را بین شما و باور های مردم در کمترین حد خود تقلیل داده است. به باور من در حال حاضر حکومت شما از فقدان فرهنگ دموکراتیک رنج می برد و تا وقوف بنیادین بر آن، اشتباهات فاحشی را مرتکب شده می رود که جبران آن به زودی ها امکان پذیر نیست.
جناب رئیس جمهور! مردم افغانستان شهدای اخیر خویش را هم به خاک سپرده اند، هم به خاطره ها حرکت نا عاقبت اندیشانه شما هرگز فراموش نمی شود چون خاطره ها فراموش نا شدنی اند.
جناب آقای کرزی! در رسانه ها سوالات گوناگون در مورد شما مطرح است می خواهم احترامانه مشت نمونه خروار را با شما شریک سازم:
۱- شما را متهم می کنند که با طالبان روابط بر قرار نموده در آن سمت تمایل دارید.
۲- شما را متهم می کنند که عدم اشتراک رئیس جمهور در جنازه شهدا بخاطر خوشنودی طالبان بوده نه مشکل دیگر.
۳- شما را بعضی متهم می سازند که چون این ۲۱ نفر شهید مربوط به قوم و تبار رئیس جمهور نبوده اند روی این اصل اشتراک نکرده است .
۴- جناب رئیس جمهور در مقابل غاصبین زمین چور و چپاول های بانکی چرا واکنش نشان نمی دهید اما در رسانه ها از برخورد با مفسدین اقتصادی دم می زنید.
۵- شما بار بار گفته بودید در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده بیطرف می مانم وکارمندان دولت را نیز اجازه مداخله نمی دهم اما این جرگه خواسته های شما چه معنی دارد آشکارا هدایت داده اید کی در پهلوی کی قرار گیرد آیا این حرکت شما خلاف قانون اساسی نیست .
۶- طبق هدایت شما چندین میلیون دالر از پول بیت المال از طریق بانک مرکزی بخاطر فروکش کردن رسوایی کابل بانک انتقال شده چی وقت به بانک مرکزی بر گشتانده می شود.
۷- علت اساسی که در روز های اخیر حکومت خود عوض بحران زدایی بحران فزایی می کنید چیست؟
