سفیر پاکستان مقیم افغانستان در یک گفتگوی اختصاصی با روزنامه پاکستانی امت، خواست که از طرح ترور رهبر فقید جهاد و مقاومت و رئیس شورای عالی صلح افغانستان آقای برهان الدین ربانی در قلمرو کشورش انکار نموده و پای کشور های دیگر از جمله قدرت های غربی را در شهادت وی دخیل نماید، وی خواست در این گفتگو افکار عمومی جهانی و شواهد و مدارک مؤثق که در اختیار دولت جمهوری اسلامی افغانستان قرار دارد و ریاست عمومی امنیت ملی نیز طی کنفرانس مطبوعاتی از آن یاد آوری نمود دال بر اینکه طرح ترور استاد برهان الدین ربانی در ستلایت تاون پاکستان زیر چشمان سازمان آی اس آی از سوی شورای کویته ریخته شده و به گفته بسیاری از کارشناسان نظامی و سیاسی مقامات پاکستان نیز در جریان طرح این ترور قرار داشته، را منحرف نموده و با اظهارات غیر منطقی و غیر مستدل خود به اصطلاح خود و کشور خود را به کوچه حسن چپ زده و از اتهامات وارده مبراء و زاویه انگشتان نشانه رفته را تغییر جهت دهد.
نا گفته پیدا است که کشور پاکستان از آوان تأسیس در سال ۱۹۴۷ میلادی تا اکنون بیشتر نقش غده سرطانی را در روابط بین الملل ایفا نموده تا یک کشور با ثبات و طرفدار صلح. جنگ های هند و پاکستان، جنگ های بنگله دیش و پاکستان، سازماندهی حملات تروریستی در خاک هند و افغانستان، معضله کشمیر و دیورند، ایجاد پایگاه ها و مراکز تربیوی تروریستی در قلمرو کشورش مانند گروه های ضد حکومتی هند، گروه های ضد حکومتی افغانستان مانند حقانی و طالبان و اخیراً گروه های که بر ضد دولت و حکومت چین فعالیت می کند و جدیداً اتهامات از سوی مقامات جمهوری خلق چین نیز مبنی بر تمویل و تربیه گروه ها و باند های مخالف آن دولت نیز متوجه پاکستان گردیده است که در پی آن مقامات بلند پایه پاکستان به چین سفر نموده و اظهار ندامت و پشیمانی از عملکرد خویش نمود و مثل همیشه وعده داد که مراکز تربیوی این گروه را در خاک پاکستان مسدود خواهند کرد، چنانچه این وعده و وعید ها را بار ها به مقامات افغانستان و جامعه جهانی مبنی بر مسدود نمودن مراکز دهشت افگنی و یا هم هدف قرار دادن آنها در سرزمین خویش داده است، وعده های که هیچ گاه عملی نشد و بیشتر به عکسش پرداخته شد به این معنی که مناطق امن تری را در اختیار آنان قرار دادند، امکانات بیشتر و خوبتری را برایشان مهیا نمودند و کودکان بیشتری را در مدارسشان جذب و مورد تعلیم و تربیه قرار دادند.
پناه دادن به خشن ترین و بیرحم ترین جانیان تاریخ و رهبران شبکه های تروریستی مانند اسامه بن لادن و عطیه عبدالرحمن و الیاس کشمیری و … ، مافیاهای مواد مخدر و قاچاقبران اسلحه و انسان در قلمرو خویش از این کشور یک دژ مستحکم و استوار و مرکز بزرگ تروریستی جهانی ساخته است که هر آن ممکن امنیت جهانی را به مخاطره انداخته، حادثه مشابه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ نیویورک امریکا را در دیگر نقاط جهان تکرار و رهبران دیگری را در سایر کشور ها مانند برهان الدین ربانی هدف قرار داده و ملتی را به سوگ بنشانند.
شواهد و مدارک بعد از حمله بالای مراکز ناتو و آیساف در سید آباد ولایت میدان وردک، کابل، سفارت امریکا مقیم کابل و ترور استاد ربانی همه، چهره خشن و تروریستی و سرطانی پاکستان را به نمایش گذاشت، روابط واشنگتن- اسلام آباد را تا سرحد جنگ تمام عیار به پیش برد که هر آن احتمال درگیری نظامی میان این دو متصور است و از لهن مقامات امریکایی بر می آید که آن کشور مصمم است تا فشار مضاعف را از هر طریق ممکن حتی نظامی بر پاکستان وارد نموده، و آن کشور را وادار نماید که پس از این از حمایت دهشت افگنان و تروریستان دست بر دارند. حوادث اخیر مقامات امریکایی را بر آن داشت تا نباید چک های سفید در اختیار آن کشور به بهانه مبارزه با تروریزم قرار داد، نباید به مقامات پاکستان بیش از حد اعتماد کرد و باید به آن کشور فشار آورد تا مراکز تربیوی و تعلیمی تروریستان را در قلمروش مسدود نماید به همین دلایل است که امروز پاکستان در نهایت انزوا بسر می برد از یک طرف روابطش با امریکا صدمه دید و از طرف دیگر انگشت اتهامات چین نیز به طرف پاکستان دراز شد و اعتماد چین نیز از این کشور صلب شد.
بناءً سفیر پاکستان باید این را بداند که امروز هیچ چیزی از عینک حقیقت یابی جامعه جهانی، ملل متحد و قدرت های بزرگ بدور نمانده ماهیت دهشت جویی و دهشت افگنی حکومت پاکستان و سازمان آی اس آی به همگان هویدا و آشکار و گفته های مقامات افغانستانی که تا دیروز شنونده ای نداشت، خریدار یافت امروز به اظهارات غیر مسؤولانه و رجز خوانی هایت پایان ده و به حکومت و نظام خود این پیام را برسان که دست از جنایت و بربریت برداشته به عنوان عضو متعهد و قابل اعتماد جامعه جهانی در آید و به حقوق بین الملل احترام و پایبندی نشان دهد و الاّ روزی فرا خواهد رسید که مانند صدام حسین دکتاتور مستبد عراق به سوراخی در آیند که کشیدنش هم آنقدر دشوار نخواهد بود.
