اوضاع درسراسرکشور مصیبت زده وبحران زاء جنگ،غارت،چور چپاول و غصب ملکیت های دولتی و غیر دولتی توسط زورمندان مسلح ومافیهای زمین و مواد مخدر و قاچاق آن، ترور وانفجار، اختطاف و سرقت های مسلحانه، تجاوز جنسی، آدم ربای، فساد اداری و تمامآ جنایات سازمان یافته ضد بشری روز افزون در کشور ما وجدان بیدارهر انسان با احساس راتکان میدهد و ملت ما رابجان رسانیده است.
وهمگی دریئس و ناامیدی بسر میبرند. و ازانتخابات های جعلی وتقلبی ریاستی و پارلمانی و دیگر شوراها بنام جرگه های صلح وسایرجلسات در داخل و خارج کشور مردم نا امید شدند. امروز هرکس در دهات و شهرها اگر غنی یا فقیراند مرگ نابه هنگام خود را انتظار میکشند که دشمن در کمین است. حال میآیم که عامل این فاجعه چیست؟ واز کجا سرچشمه میگیرد؟
جواب: افغانستان معبر استراتیژیک گذرگاه کشورگشایان، تقاطع جاده ابریشم، بام دنیا، دروازه هند، دروازه شرقی جهان اسلام ، منطقه حاءل، چارراه تمدنها، دروازه بزرگ تجارت جهانی وبالاخره قلب آسیا نامیده اند. افغانستان گرچه برای فعلآ منابع نفتی و گاز سرشاری ندارد ولی نزدیکی این کشور به منابع بزرگ نفت و گازآسیای مرکزی و نزدیکی اش به خاورمیانه و جنوب آسیا و در همسایگی آسیای مرکزی بر دهانه، آتشفشان نفتی بحیره کسپین قرار گرفته است. اهمیت افغانستان امروزی از منابع نفت وگاز و راه های انتقالی آن سرچشمه میگیرد. زیرا نفت منبع کلیدی اقتصاد و ماده انرژی زایی است که هم چرخش صنعت تکنالوژی مدرن وهم ماشین جنگی رابکار می اندازد همه چیزما به گازونفت مربوط است. ازاین لحاظ جنگ را استعماربوسیله طالبان والقاعده سازمان دهی مینماید ودامنه آنرا گسترش میدهد تا پایگاه نظامی خودرا به نقاط استراتیژیک دایم مستحکم نماید. افغانستان درطول تاریخ میدان کشاکش رقابت های جهانگشایان ونام آوران حریص وخود خواه درمسیرسیاسی اش بوده است. گاهی ازطرف شمال وگاهی ازطرف جنوب مورد تهاجم وتجاوز واشغال قرارگرفته ونقشه های شوم استعماری انگلسی از(۲۵۰)سال بدینسو در دستور روز قرار دارد. ملت قهرمان و مجاهد پرورما درمقابل شان ازهیچگونه فداکاری و جانبازی دریغ نکرده اند. تجاوزی راعقب زده اند ولی متجاوز دیگری خیال تسخیرآنرانموده است. بالاخره این سرزمین به آتش زیر پای شان مبدل گردیده است.
خصلت امپریالیزم انحصاروالیگارشی درجهان عقب مانده و ممالک اسلامی بوده میخواهد منابع طبیعی آنهارا استخراج نموده و مردم انرا برده، فقیر و ناتوان ساخته. وزمانیکه به اثر رشادت ودلیری مردم تاب مقاومت کرده نتوانست. باپلان جدید دیگرش مزدوران مخفی استخباراتی دیگرش را روی صحنه میآورد. ودولت دست نشانده وبوسیده اش بجای آنکه عناصردموکرات و مترقی وآزادیخواه واستقلال طلب رایاری رساند برعکس پیشنهادات و مذاکرات صلح را با دشمن ملت همواره مینماید وآنها کدام ارزش قایل نمیشوند وازوحشت دست بردارنیستند. وظیفه عناصرصدیق و دلسوز وطن افشای چنین حقایق بوده و در راه مبارزه درونی و بیرونی روشنفکران وقت گذارنی نگردد. زیرا یکعده ازروشنفکران زیرتاثیرقدرتهای اهریمنی رفته وطن رافراموش کردن بدامان کشور های استعماری افتیده ویکعده دیگربه انجوها وموسسات خارجی بخاطرکسب منفعت وجاه طلبی وزراندوزی و ساختن قصرهای مجلل و باشکوه تن به هرنوع پستی میدهند وعده دیگری به ساختن احزاب سیاسی دست بکار شدند که در ماهیت اش هیچ چیز وجود ندارد.
امروزعادی ترین انسانها سوال به ذهن اش خطورمیکند که این ثروت را ازکجا پیدا کردی یا قاچاق برهستی،یا وطنفروش،یا دزد،یا رشوت خور و یا معامله گرهستی، عده دیگری از روشنفکران درسازش کاری با همه کس اند که این خصلت اپورتونیستی است.
اپورتونیسم در خدمت ارتجاع وامپریالیزم است. مردم از نوکران استعمار که از ۱۰ تا ۷ ثور ۱۳۵۷ تا نوکران استعمار موجوده کینه و نفرت دارند و قابل اعتماد نمیباشند. ماتاکنون قادربه ساختن یک حزب نیرومند نه شدیم. پس ضرورت به تشکیل یک جبهه متحد ازعناصر صدیق، دلسوز وطندوست مسلمان و باخدا میباشد. وبخاطرریشه کن ساختن دشمنان درچنین شرایط ضرورت به دسته جات چریکی ازدهات میباشد. زیرا که اردوی ملی وپولیس ملی واستخبارات دولتی که ساخته وپرداخته استعمار میباشد نتیجه نداده هرروز قوت دشمن زیاد میگردد و به تمامآ ولایات جا گرفته است.
ماباید ازتعصب و بدبینی و خودخواهی که برسر مقام رهبری بوده اجتناب نمایم شخصیت و لیاقت و درایت، تقوای سیاسی و پشتکار داشتن وعملکرد سابقه آن تعین کنند مقام رهبری آنست. مبارزه تنهابه حرافی، مقاله نویسی طویل وعریض اکتفاء نمیگردد مبارزه دعوت های اشرافی ومشروبات نوشی ورفتن به دروازه قدرتمندان دولتی نیست و دست طمع پیش کردن به آنها باعث بی اعتمادی میگردد. مبارزه خون دل خوردن ورنج کشیدن به خواستهای مردم است تا از آزمون زمان بدرآید. باید کمرهمت بسته در راه آزادی،استقلال، ترقی وپیشرفت وطن به پیش.
