در کشور ما شنیدن اخبار، رویدادهای مهم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی از طریق رسانه های تصویر و سمعی (تلویزیون و رادیو) از جمله کارهای روزمره ایست که در طول چندین دهه گذشته (جنگ) مردمان سرزمین ما به آن عادت کرده و در دهات کشور اکثرا اخبار از طریق رادیو تعقیب میشود.
با این حال هرفرد عادی کشور میتواند درمورد هر رویداد و واقعه که درکشور به وقوع می پیوندد، ابراز نظرنماید که این ابرازنظر از آگاهی و معلومات که ازطریق رسانه ها برای مردم رسانیده میشود، منشا میگیرد.
خوشبختانه در طول دهه حاضر آزادی بیان و حضور رسانه ها درکشور با وجود همه چالش های که فرا راه آن قرار داشت، ولی به اثر زحمات قلم بدستان متعهد و آزاد اندیشان، یکی ازبزرگترین دست آوردهاییست که می باید به آن بالید و از جمع رسانه های با احساس ومسوولیت پذیر کشور قدر دانی نمود.
با این وصف اکثر موضوعات برای مردم ما روشن وهویداست وآنها درچنین شرایطی برعملکرد دولت، نهادهای مسوول وهمه داوری نموده و این داوری ها برای نسل فردا در اوراق تاریخ منبع سرمشق ، عبرت و ماندگار خواهد ماند.
نمیخواهم بیشتر روی این موضوع بپیچم، با تاثیر پذیری ازموضوعات فوق به عنوان یک شهروند برداشت هایم را ازکنفرانس خبری (محترم حامد کرزی و یوسف رضا گیلانی ) که به روز شنبه ۱۳ قوس به نشر رسید، فشرده به طور خاطره مینویسم.
همه بخوبی میدانیم! سیاست دوگانه و منفی پاکستان درقبال افغانستان از بدوتاسیس این کشور اظهر من الشمس است، وهیچگاهی این کشور در عملکرد، دپلوماسی وحفظ حسن همجواری خود به عنوان یک کشور همسایه با افغانستان نه تنها که دیدگاهی مثبت ندارد، بلکه همواره کوشای آن بوده است، تا منفعت خود درمنطقه را درقاموس ناامنی افغانستان جستجو کند وتاجای دراین زمینه موفقیت های نیز داشته است، البته پدیده ی به نام طالبان برخواسته ازسیاست های اداره ی استخبارات پاکستان است که تا اکنون افغانستان ازموجودیت این پدیده رنج میبرد، این اشاره مشت نمونه ی خروار است که یا آوری گردید، البته روی سیاست دوگانه ی پاکستان نه تنها رسانه های داخلی بلکه رسانه های معتبر بین المللی ازجمله واشنگتن پوست ، نیویورک تایمز، دیلی تلگراف وگاردین تحلیل های که مبتنی براسناد وشواهد استوار است به نشر رسیده است، این موضوع درباور کارشناسان داخلی به حدی زیادی مطرح میباشد، همچنان خود جناب رئیس جمهورنیز درطول نه سال زعامت خویش همواره روی این موضوع سخن گفته است.که لانه های تروریستان درآن سوی مرز است ودشمنان صلح وثبات افغانستان در بیرون از مرزهای افغانستان تجهیز وتربیه میشوند، «منظورآ ن سوی دیورند است».
با این گفته های رئیس جمهور درچوکات صحبت های دپلوماتیک موافقم واین امر بخوبی به همگان روشن است، ازسوی هم در اسناد فاش شده ویکی لکس که اکنون بحث های گسترده ی را درسطح رسانه ها ایجاد کرده است، ازسیاست دوگانه ی پاکستان نیز صحبت های مطرح است و گفته شده است، که اگر افغانستان با دولت هند روابط نزدیک داشته باشد ، اسلام آباد گروها ی افراطی(طالبان) را برضد کابل حمایت میکند .
اکنون این صحبت ها میتواند موقف دولت افغانستان را درمورد عدم همکاری پاکستان درمبارزه با تروریزم وهراس افگنی تقویت بخشیده وصحت این ادعاهارا ثابت سازد، اینجا دولت افغانستان میتواند به استناد ازاسناد محرم دپلوماتیک امریکا به عنوان یک منبع با اعتبار، استفاده نموده و ازجامعه ی جهانی بخواهد تا در امر مبارزه با تروریزم بالای اسلام آّباد فشار وارد نماید ولی درجریان کنفرانس خبری جناب رئیس جمهور موضع گیری برعکس این موضوع مشاهده شد، رئیس جمهورکشور ضمن آنکه درموقف قبلی وگفته های خود هیچ اشاره ی نداشت بلکه انتقاد های که اکنون درسطح رسانه مبنی برهمکاری وحمایت اسلام آباد از گروهای تندرو افراطی مطرح است، با لای آن خط بطلان کشیده و گفت این گفته ها بیشتراز بیش روابط کابل واسلام آباد را تقویت بخشیده است.
این حرف های رئیس جمهور خوش باوری بیش نیست، زیرا پاکستان تنها درجستجوی منافع خود بوده وهیچگاهی خواهان برقراری صلح وثبات درافغانستان نیست ، این نزدیکی ونشان حسن نیت به پاکستان درحالیکه صحبت از تیره گی روابط میان کابل واشنگتن جریان دارد نمیتواند به نفع افغانستان باشد زیرا دراسناد فاش شده ویکی لکس آمده است که روابط پاکستان وامریکا برمبنی بی اعتمادی استوار است ، پس این موضوع در ارتباطات مبهم سه کشور به عنوان همکار، دراجرای یک استراتیژی مشترک سوال برانگیزمیباشد.
کارشناسان سیاسی به این باوراست که اگردامنه ی جنگ از افغانستان برداشته شود درآنصورت نوبت به پاکستان میرسد ، که باید در پرسش حمایت از افراطیان در داخل خاک این کشور پاسخ دهد زیرا از آغاز سال جاری حملات طیارات بدون سرنشین امریکایی وناتو در داخل خاک پاکستان جریان دارد و از اثر این حملات صدها شورشی وتروریست نیز به قتل رسیده است.
اسلام آباد در مقابل این اقدامات نیروهای ناتو و امریکایی مستقر در افغانستان، واکنش های تندی داشته است ، مقامات این کشور گفته اند که اجرای هرگونه عملیات نظامی درداخل قلمرو پاکستان غیرقانونی بوده و باید متوقف گردد، حمله برکاروان اکمالاتی ناتو در مسیر کراچی وپشاور که دربرج سپتامبر صورت گرفت، پاسخی برحملات طیارات بدون سرنشین ناتو وامریکایی خوانده میشد، که این امر سبب تغیرمسیراکمالاتی ناتو ازطریق کشورهای آسیای میانه به افغانستان گردید، اما به اساس اسناد فاش شده ی ویکی لکس عملیات نیروهای نظامی ناتو وامریکایی درداخل خاک پاکستان درموافقت با سران این کشور انجام یافته است ،پس این امر عدم صداقت پاکستان را درقبال تعهدات این کشور با ناتو وغرب نیز ثابت میسازد.
با در نظرداشت موضوعات فوق اسلام آباد اکنون هراس آنرا دارد که اگر این باور صحت داشته باشد که اگر دامنه ی جنگ از افغانستان برچیده شود برای پاکستان خیلی ها گران تمام خواهد شد وبه همین جهت نزدیکی درگفتار با افغانستان درصدرسیاست های این کشور قرار دارد ولی درعمل آن چیزیست که ما خود عملا آنرا می بینیم وتاریخ نیز گواه آن است.
