روزی پیش خبر عجیب و شرم آوری توسط نیویارک تایمز به نشر رسید که در آن از عمل خاینانۀ عمر داودزی رییس دفتر کرزی پرده برداشت، که در مقابل تبادله معلومات مهم از سفارت ایران پول دریافت میکرد و آنرا در رابطه به مسایل قومی و تطبیق ستراتیژی های حزب افغان ملت و ناسیونالیزم قومی به مصرف میرساند.
مـتآسفانه این خبر شرم آور توسط کرزی با بیشرمی تمام تایید شد و کرزی دریافت این پول را به قول خودش قانونی خواند. جای بسیار تعجب اینست که کرزی آبروی افغانستانی ها را به زمین ریخت و آنرا بنا بر بر دلایلی پذیرفت. اول اینکه از نگاه قانون روابط بین الدول هر کمکی باید از مجرای قانونی از طریق وزارت دارایی یک کشور کمک کننده به وزارت دارایی کشور کمک شونده به طور رسمی تحویل داده شود و مقدار آن باید از طریق رسانه های کشور به مردم بیان شود و مردم باید بدانند کسانیکه بالای سرنوشت شان حاکم هستند و از آنها نماینده گی میکنند از نگاه اخلاق سیاسی و تقوا و پرهیز گاری شایسته رهبری و نماینده گی مردم را دارند.
کرزی با بی اعتنایی و بی پروایی تمام از یک شخص خایین و وطن فروش به دفاع بر میخزد و تا سرحد رسانه ها اعلام میدارد که ریاست جمهوری کدام بودجه برای مصارف دفتر خویش ندارد فلهذا هر کمکی را که کشور های دوست مینماید ما میپذیرم و این عمل را داودزی به امر من انجام داده است. ا
ازین گفته های کرزی برمیاید که او و تیم افغان ملیتی اش اصلا به مدیرت آشنایی ندارند و به سرزمین خدا داد حکم میرانندو هیچگونه مسؤولیتی را در برابر خویش مشاهده نمیکنند. این مسله ما را به یاد همان ضرب المثل مشهور سوق میدهد که میگویند “سرنوشت ما ده سال است که پشت سر خر بسته شده است” . اول کرزی از خود بپرسد که کی است و چگونه عزت وشرف افغانستانیها را در بازار لیلام میکند و از حق این مردم حاتم بخشی میکند.
در کشور ما یک وزارت تحت عنوان وزارت دارایی( مالیه) داریم که مثل تمام کشور های جهان سالانه بودجه و هزینه تمام ارگانهای دولتی، واحد های اداری را ارزیابی و تشخیص نموده جهت تعدیل و تصویب به مجلس نماینده گان میفرستند و بعد از تصویب این بودجه به ادارات زیربط تحویل داده میشود که هزینۀ ریاست جمهوری نمیتواند ازین مستثنا باشد. حرف بسیار خنده آور و کودکانه اینکه سیامک هروی یکی از سخنگویان کرزی از عدم موجودیت باب که بتواند رییس جمهور مصارفات خویش را شفافیت بخشد سخن میگوید.
هموطنان عزیز شما خود این تناقض گویی ها و خیانت هارا مشاهده نماید و قضاوت نماید که کرزی با استفاده از ترفند های مختلف چگونه مردم ما را فریب میدهد و چگونه از افراد جاسوس که ریشۀ تباری با آنها دارد حمایت میکند. ما باید رهبران و کسانیکه در افغانستان ادعای رهبری سیاسی و مخالفان سیاسی را دارند نقد نمایم، چون آنها خود در معامله و خیانت غرق اند و دهن شان بسته و ذهن شان یخ بسته هست ، آنها مسؤول شرایط معامله هستند دیگر نباید به آنها اعتماد کرد نسل جدید و جوان با اتکا به علم سیاست امروزی این معامله گران و خاینین را به مردم بشناسانند و طرح یک دولت سیاسی- اجتماعی را بر اساس حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی بریزند و مردم و نسل آینده را ازین مرحله فلاکت بار رهایی ببخشند.
کجاست جبهه “تغییر و امید”؟ کجاست رهبر جهاد و مقاومت استاد ربانی؟ یکی با گریستن با زندگی سیاسی خود وداع کرد و مردم را در میدان مبارزه تنها گذاشت ، دومی رفت تا با آنهایکه مسؤول نسل کشی، غارت، زمین سوزی، تجاوز به ناموس مردم غیور و با شهامت شمال، غرب و شرق کشور هستند امتیاز بدهد.
کرزی باید بداند که دیر و یا زود مردم به پا خواهند خاست، رهبران فروخته شده و روشنفکران کرایی اقوام دیگر کار ساز نیست، تغیر اجتماعی جامعه را از نگاه آگاهی سیاسی، و رشد فکری باید پذیرفت و امروز میلیون ها افغانستانی در سراسر دنیا فرصت آموختن دانش را در دانشگاه های معتبر جهان بدست آورده اند و به تیوری های نوین سیاسی آشنایی کامل دارند. دیگر تطبیق تیوری های نشنلیزم قومی و ساختار دولت قوم محور مردود است ایجاد سمبول های دروغین، ساختن تاریخ جعلی و تحمیل زبان و فرهنگ قبیله برای مردم قابل قبول نیست. تدوین قانون اساسی قوم محور و تحمیل هویت یک قوم بالای اقوام دیگر نتنها راه خل نیست بلکه بحران زاست.
