اظهارات جنرال مک کریستال و دستیاران او درباره باراک اوباما و تیم اش در مجله «رولینگ استون»، یکی از تکان دهنده ترین رویدادهای سیاسی در واشنگتن به حساب آمده است. رسانه های امریکایی و اروپایی به صورت گسترده به انعکاس این رویداد و عواقب بعدی آن پرداخته و نظرات متفاوتی درباره موقف آتی مک کریستال ابراز داشته اند.
موضوع مشترک این است که مک کریستال با این که یکی از جنرالان قابل و مورد اعتماد در نزد رییس جمهور و پنتاگون است، ولی اظهارات اخیرش که می توان آن را جنون آمیز تعبیر کرد، او را در معرض حذف قرار داده است و کسی نیز این جرات را به خود نمی دهد که در این شرایط از او دفاع کند. مک کریستال نه تنها اعضای ارشد تیم اوباما مانند هالبروک و جنرال جیمز جونز را هدف انتقاد شدید و زننده قرار داده است بلکه به صورت غیرمستقیم قابلیت و اعتبار اوباما به عنوان فرمانده کل قوای کشور را نیز به صورت تحقیرآمیزی زیر سوال برده است.
سخنگوی کاخ سفید می گوید که رییس جمهور از این اظهارات عصبانی است. در حالی که جمهوری خواهان و جناح راستگرای امریکا به شدت حملات خود را نسبت به قابلیت اوباما و بدبین ساختن مردم نسبت به مرام و اهداف سیاسی و اجتماعی و اقتصادی اش افزایش داده اند، سخنان مک کریستال بر آتش آنان افزوده است و در صورت اخراج مک کریستال بازهم دقت در انتخاب اعضای تیم کاری از سوی رییس جمهور امریکا زیر سوال می رود.
پرسش بسیاری از رسانه ها این است: آیا لازم است که در وضعیت کنونی افغانستان، آقای اوباما جنرال مک کریستال را از وظیفه اش سبکدوش کند؟
این پرسش برای حکومت افغانستان نیز مهم است. پس از آن که فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان به دلیل اظهارات خود به واشنگتن فراخوانده شد، تنها کسی که از او طی بیانیه ای حمایت خود را ابراز داشت، حامد کرزی، رییس جمهوری اسلامی افغانستان بود. او در بیانیه اش، حمایت کامل خود را از مک کریستال ابراز داشت و او را بهترین فرمانده نیروهای امریکایی در ۹ سال گذاشته عنوان کرد.
دلایل حمایت کرزی از مک کریستال واضح است: این جنرال ارشد امریکایی طراح استراتژی جدید نظامی امریکا در افغانستان است که بر کاهش تلفات غیرنظامیان پافشاری جدی و عملی داشته است؛ در حالی که سفیر امریکا، جنرال آیکن بیری و ریچارد هالبروک، نماینده ویژه اوباما در امور افغانستان و پاکستان، به شدت از منتقدان حامد کرزی به حساب می آیند و در انتخابات اخیر ریاست جمهوری افغانستان از تلاش برای کنار زدنش دریغ نورزیدند، جنرال مک کریستال همواره در مقام دفاع از قابلیت حامد کرزی بر آمده است. به این خاطر، بین این دو نفر ارتباط کاری نزدیک ایجاد شده است. مک کریستال در سفر قندهار جهت صحبت با بزرگان محلی کرزی را همراهی کرد و عملیات قندهار را با تاخیر مواجه ساخت تا آن را با دقت بیشتر و با تطبیق درس هایی که از عملیات مارجه فراگرفته شده است، به مرحله اجرا بگذارد.
با این که حامد کرزی خواستار ابقای مک کریستال می باشد، ولی منتقدان و هواخواهان او، به یک سویه، باور دارند که او به اندازه کافی دلایل برکناری اش را فراهم کرده است. با این حال، سخنگوی کاخ سفید تاکید کرد که تمام گزینه ها روی میز است.
تعدادی از نویسندگان امریکایی باور دارند که با وجود ارتکاب اشتباه بزرگ از سوی مک کریستال، زمان برای اخراج او از افغانستان مناسب به نظر نمی آید. در حالی که عملیات مارجه، آن گونه که پیش بینی می شد، موفقیت آمیز به پایان نرسیده است، و ارتش امریکا و افغانستان در حال برنامه ریزی و آمادگی جهت آغاز عملیات قندهار هستند، بهتر آن خواهد بود که مک کریستال در پست خویش باقی بماند.
در حالی که اوباما جولای ۲۰۱۱ را نقطه آغاز کاهش نیروهای خود تعیین کرده است و با ورود ۳۰ هزار عسکر جدید، جنگ وارد مرحله حاد خود گردیده است، نصب یک فرد جدید نیاز به زمان و شناخت بیشتر از وضعیت جنگ و افغانستان دارد. از آن جایی که مک کریستال خود استراتژی جنگ را تدوین کرده است، پس کسی بهتر از او نیز موفقیت و یا ناکامی این استراتژی را به دوش گرفته نمی تواند.
اما، تنش میان مقام های نظامی و سیاسی تیم اوباما یک نکته را واضح می سازد که آنها هرگز به صورت یک تیم نتوانسته اند بالای آن استراتژی که آقای اوباما تایید اش کرده است، توافق کنند. این یک نکته ضعف برای اداره اوباما به حساب می آید. اختلافات داخلی سرنوشت ماموریت امریکا در افغانستان را زیر سوال قرار داده و جدیت اعضای تیم اوباما را از اعتبار انداخته است.
از زمانی که نیویارک تایمز، نامه های رسمی سفیر امریکا در کابل را به نشر رساند و مخالفت جنرال ایکن بیری با افزایش سربازان بر اساس استراتژی مک کریستال را فاش ساخت، باراک اوباما در طی یک سال گذشته قادر به حل اختلافات داخلی خود نشده است. کار این اختلافات به جایی رسیده است که اعضای تیم به نظرات یک دیگر بی اعتنایی کرده و به نقل از مجله رولینگ استون، جنرال مک کریستال با اکراه ایمیل های ریچارد هالبروک را می خواند.
البته اخراج جنرالان ارشد از اردوی امریکا بی سابقه نیست. در تاریخ معاصر امریکا، در سال ۱۹۴۹ دریاسالار لویس دنفلد، فرمانده عملیات نیروهای دریایی، در زمان حکومت هری ترومن، به خاطر شکایت او از کمبود شدید بودجه برای نیروهای دریایی، از کار برکنار شد.
در سال ۱۹۵۱، جنرال دوگلاس مک ارتور، زمانی که دولت چین به حمایت از کوریای شمالی وارد جنگ دو کوریا شد، به حکومت هری ترومن پیشنهاد جنگ علیه چین را داد. ولی، حکومت آقای ترومن این کار را به مثابه یک جنگ جهانی دیگر قلمداد کرد. زمانی که جنرال مک ارتور از این سیاست ترومن انتقاد کرد، از سوی رییس جمهور امریکا اخراج شد.
در سال ۱۹۹۰، جنرال مایکل دوگان، فرمانده قوای هوایی امریکا، از سوی وزیر دفاع وقت برکنار شد. زیرا، او گفته بود که عراق و شخص صدام حسین در معرض بمباران بی وقفه طیاره های امریکایی قرار خواهند گرفت.
برگرفته از روزنامه ی هشت صبح
_
در همین زمینه:
درخواست کرزی از اوباما: لطفاً، مک‌کرستال را بر کنار نکنید!
