یشنهاد رییس جمهور کرزی برای مذارکره با گروه طالبان در حالی مورد حمایت جامعه جهانی قرار گرفته و آقای کرزی بر موثریت برنامه ی تازه اش ابراز امیدواری کرده که، آگاهان امور چنین پیش بینی ها را پیش از وقت می دانند و گروه طالبان نیز پیشنهادات حکومت افغانستان را همواره با آتش و ترور پاسخ گفته اند.
درهمین حال آگاهان امور سیاسی افغانستان ثمر بخش بودن مذاکره با شورشیان طالب را به فراهم شدن خواست های حکومت پاکستان مرتبط دانسسته می دانند.
خوشبینی های حکومت افغانستان برای این که طالبان این بار به میزمذاکره حاضر شوند، احساساتی و بی بنیاد به نظر می رسد،زیرا از هشت سالی به این سو چنین خوش بینی های به طور مسلسل ادامه داشته اما هر گاهی که پیشنهاد مذاکره با سران این گروه می شد، آنان با انجام دادن حملات انتحاری و خون جواب حکومت کرزی را می دادند.
برخی از رسانه های غربی در این مورد نوشته اند، کشورهای عمده ی غربی در گیر جنگ در افغانستان، در نشست لندن واضح ساختند که چگونه حرکت های شان را پلان گزاری نموده و به طور تخمینی این حرکت ها چه مدت را در بر می گیرد.
اما رهبران سرسخت و لجوج طالبان، نشست لندن را ضیاع وقت دانسته و پیشنهاد تهیه کار و پول برای افراد خویش را نیز یک نیرنگ خارجی ها عنوان کرده اند.
در همین حال مقامات کشور شاهی عربستان سعودی نیز در پاسخ به درخواست حامد کرزی گفته اند؛ حکومت این کشوربه شرط آن میانجی گری مذاکرات حکومت افغانستان و گروه طالبان را برعهده می گیرد که این گروه از داشتن روابط با شبکه ی دهشت افگنی القاعده دست بردارشوند.
وزیرامورخارجه ی سعودی ، خودداری گروه طالبان ازپناه دادن به اسامه بن لادن و قطع روابط آنان با شبکه تروریستی القاعده را به عنوان پیش شرط برعهده گرفتن سرپرستی گفتگوهای صلح در افغانستان مطرح کرده است.
شاهزاده سعود الفیصل روز پنجشنبه در حاشیه نشست لندن، گفت: ” برای مذاکره با سران طالبان، پادشاهی سعودی دو شرط دارد یکی این که افغانستان رسما از حکومت این کشور بخواهد تا میان جیگری مذاکره را به عده بگیرد و دوم این که طالبان حسن نیت خود را برای مشارکت در گفتگو از طریق قطع روابط با تروریست های تندرو واز پناه دادن به اسامه بن لادن خودداری کند.
آماآنچه مهم و قابلدرک است این که برای گروه طالبان آنقدر که حکومت پاکستان به خصوص شبکه ی استخباراتی آن کشور مهم است، اسامه بن لادن و شبکه القاعده ارزش ندارد، زیرا حضور این گروه درصحنه ی سیاسی افغانستان به همکاری و خوشبنی شبکه استخباراتی پاکستان وابسته گی دارد، بنابراین میانجی گری حکومت عربستان در راستایی این قضیه موثریت در پی نخواهد داشت.
درهمین حال نشریه گاردین، التماس رییس کرزی را از شاه عبدالله پاشاه عربستان سعودی، جهت کمک و رهنمایی برای برنامه تازه ی صلح و آشتی ملی که به احتمال قوی از قبل موافقه شده بود، می تواند یک اقدام زیرکانه باشد، زیرا نفوذ بالقوه ی عربستان بالای شورشیان که به دوره ی اشغال شوروی در این کشوربر می گردد. می تواند موثر واقع شود.
آنچه برای همه گان واضح شده است این که جنگ امروزی افغانستان و مشکلات ناشی از آن را یک مساله داخلی و افغانستانی نه بلکه این یک چالش منطقوی دانسته می باشد، بنآ برای خاتمه دادن به این بحران باید باکشورهمسایه ازجمله پاکستان وایران که طی سه دهه به صورت واضح و اشکارا در امور افغانستان مداخله داشته اند، صحبت شود، تا هرنوع مذاکره و نشستی با گروه های مخالف مسلح به نتایج مثبت دست یابد، درغیرآن چنین پیشنهاداتی نمی تواند دامن بحران را از افغانستان کوتاه سازد.
در همین حال وزیر خارجه بریتانیا نیز؛ مشکل افغانستان را یک مشکل منطقوی دانسته و نیاز به جواب دسته جمعی کشور ها در این رابطه را مورد تاکید قرار داده است.
این درحالیست که “رسول موحدیان” سفیر ایران در بریتانیا، در گفتگوی با ایرنا، دلیل شرکت نکردن کشورش در نشست لندن را عدم ریشه یابی واقعی مشکلات و نقش بی بدیل کشورهای منطقه ای در حل بحرانان کشور عنوان نموده است.
اما شامحمود قریشی وزیر امورخارجه ی پاکستان پیش از برگزاری نشست لندن اظهار داشته است؛ حکومت پاکستان حاضر و قادر است تا هرگونه مذاکرات گروه طالبان با حکومت کرزی را میانجی گری نماید.
در همین حال گروه طالبان پیش از برگزای نشست لندن، این نشست را “بی فایده” خواند اند.
با این حال به تازه گی شخصی که خود را سخنگوی گروه شورشی طالبان معرفی کرده، به آژانس خبری رویترز گفته است؛ “رهبران طالبان به زودی تصمیم خواهند گرفت که در مذاکرات با حکومت افغانستان حاضر می شوند یا خیر؟
