سیمنار علمی یا سیمنار کرزی شناسی

روز دوشنبه که همزمان است به روز ختم پیکار های انتخاباتی، روزی عجیبی به نظرم خورد، بیشتر کاندیدای محترم تمام توان وقوت شان را درهمین روز خلاصه نمودند، مجلس چندین هزاری به حمایت ازداکتر عبدالله درورزشگاه کابل، این مجلس به نسبت شور وهلهله داخل ورزشگاه توجه ام را خیلی خیره کرده بود وزیاد علاقه داشتم تا این جریان را مشاهده نمایم.

درهنگامی که سخنان داکتر عبدالله به نیمه خود نزدیک میشد، ازطرف کسی برای حضور دریک سیمنار علمی که محوریت بحث آنرا نظام های اقتصادی وامنیت تشکیل میدهد دعوت شدم، گفته میشد درین بحث گونه های نظام اقتصادی واستراتیژی های طرح شده بخاطر امنیت به بحث گرفته میشود، من بعنوان یک جوان خیلی دوست داشتم ازچنین سیمنار های بیاموزم وبرداشت های خودرا داشته واگر فرصت باشد سوال نمایم.
زمانیکه به نزدیک دروازه ای هوتل آریانا کابل برای بررسی امنیتی انتظارمیکشیدم، موتر سیاه رنگ زرهی وتفنگداران وحشت زده ای را متوجه شدم که راه را برای انورالحق احدی بازمیکردند، باشانه زدن ها وپتکه کردن ها ما راه را باز کردیم وخیلی خوش شدیم که این آقا شایدمودل های متفاوت نظام اقتصادی را به بررسی ونقد بگیرد، زمانیکه داخل سالن شدیم هم درلوح شفافی نوشته شده بود(سیمنار علمی بررسی نظام های اقتصادی که ازطرف موسسه برشنا برگزار میگردد) ما انتظار میکشیدیم تا سیمنار اغاز شود، درآغاز مجری برنامه ازاستاد حق پرست یکی از استادان دانشگاه آموزش وپرورش دعوت کرد که تلاوت نماید، این آقا حق پرست هم ازجمله استادانی است که درهر مجلسی میتواند به میل دهل بزند، هرگاه اگر خواسته باشید که صف محافل شما پرباشد این استاد نما خیلی زودحاضر وجلوه گری بلد است شما درآینده استفاده این آقا را فراموش نکنید.

یک پروفیسور که نامش را خیلی طولانی گرفتند ازخاطر درهمان لحظات فراموش شد حدوداً یک ساعت را ضایع نموده وسراسر نظام مختلط را نقد ونظام بازار آزاد را نسخه ای خوبی برای مردم افغانستان تجویز کرد ودرآخر نتیجه گرفت که تمام بدبختی های هفت سال گذشته بادست آورد ترین برنامه برای مردم بوده، موصوف نظام مختلط را نا کارا وترد شده ای عصر نوین تلقی کرد، این پروفیسور خیلی خوب ازروی خط میتوانست ارایه نماید وحتی دربعضی جای ها اصطلاحات را هم اشتباه میکرد، برای من اشکار بود که جناب شان از هرجای که ممکن بوده دربست کاپی نموده اند.
انور الحق احدی با بسیار کش فش بالای ستیج حاضر میشود ودراولین سخنان اش میگوید که من فقط وفقط روی نوعیت نظام ها بحث خوام کرد، با ختم این جمله میتازد به اشرف غنی احمدزی و احمدزی را به مناظره ای تلویزیونی فرامیخواند که گویا طرح چاپ بانکنوت های جدید ازوی بوده واحمدزی این دست آورد آورد را به نفع خود استفاده نموده است، لحظات چلنج به پایان میرسد وآقای احدی فوراً طرح های داکتر عبدالله را غیر منطقی وغیر علمی تلقی میکند، آقای کرزی را شایسته ترین کاندیدوبابرنامه دارترین کاندید معرفی میکند، تا آخرین دور سخنرانی خود حتی یک حرف از اقتصاد ومکاتب اقتصادی به گفتن نداردوتنهاچیزی که ارایه میکند چلنج با اشرف غنی، نقدداکترعبدالله وتعریف شایسته بودن کرزی است. درهمان آغاز شک کردم که آقا شاید سواد کافی نداشته باشد، بعدتر دوستانم گفتند نخیر ایشان تصمیم دارند که تمام دانش خودرا درحمایت ازکرزی بخرچ دهند وفهم اقتصادی اش به روزمبادا بکار میاید.

آدمی اکتوری دراین سو وآنسوی مجلس قدم میزندوزیاد فرمان میدهد، قبل ازینکه برایش انانس داده شود بالای ستیج حاضر میشودوشروع به سخنرانی میکند ونام خودرا محمود کرزی معرفی میکند، خیلی خوب فارسی حرف میزند وزیاد به داکترعبدالله میتازد وتمام برنامه های وی را غیر منطقی وخلاف منافع مردم میداند، وی بخاطر کارهای خودش خیلی ابراز نگرانی میکند وزمینه سرمایه گذاری برای خودش را درنظام که داکترعبدالله مطرح نموده تنگ ونظام سرمایه داری رابرای افغانستان بهترین مودل معرفی میکند، این آقا کله ای بزرگی دارد وکوشش میکند که خودرا باسواد معرفی کند، نقل قول های از توماس هابز، آدام اسمت، جان لاک وسایر دانشمندان میکند، اما نام این دانشمندان را بسیار به مشکل تلفظ میکند ومعلوم میشود که اولین بار تجربه ای نام بردن ازین دانشمندان را دارد، قصد دارد که مجلس را خندان نماید، خندان مجلس او اینست که بگوید به کرزی رای بدهید، آری! او میگوید( به کرزی رای بتن اگرچه غلطی ها هم داشته) قهقه های صف اول شروع میشود، اما راستش تمام حاضرین گوش بگوش میشوند که این چگونه سیمنار بود که تاهنوز کمپاین کرزی ادامه دارد؟ بهر صورت مجلس ختم اعلان میشود وغذای چاشت هموار میشود، اما یک اعلان! (هرکسی که درمورد این سیمنار سوالی داشته باشد درختم مجلس تحریری به مجریان تسلیم نماید) این درحالی است که همه شرکت کننده گان درحال بیرون شدن ازتالار هستند، وهمه جوانان واستادانی که فریب سیمنار را خورده اند درزینه ها وبیرون تالار دشنام های جانانه را نثار گرداننده ای این مجلس مینمایند، بعضی میگویند که این یک شکم نان غنیمت است، ما میدانیم که برای چی کسی رای بدهیم وبعضی دیگری میگویند که این سیمنار نبود یک فریب کاری محض بود، ویکی به دیگری میگویند که اگر تلویزیون ها نشان بدهد ما بدنام میشویم که درمجلس کرزی اشتراک کردیم، نگرانی ها ادامه دارد واگر کسی دوست وآشنای دیگری را میبیند میگوید که به دیگران نگو که ما درین مجلس اشتراک کردیم، نگرانی از اشتراک درین مجلس ادامه دارد تا……
چیزی که درین مجلس برایم جالب بود، دریافت تعریفی بود که زیاد وقت به دنبالش بودم، اما بعد متوجه شدم که نخیر این تعریف تنها به دون همتان این واژه صدق میکند وآن واژه روشنفکر بود، روشنفکر درین مجلس تعریفی بخصوصی داشت، بعضی از استادان وجوانان به فریب آورده شده بودندکه گناهی نداشتند، اما بعضی ها دردور وگرد مجلس به حدی رقص سیاسی میکردند که فقط میتوان واژه ای فاحشه را بر آنها مناسب دانست، اما افسوس که آنها تا حال خودرا روشنفکربه جان مردم زده بودند.

قبول باخت ازین بهترابراز شده نمیتواند که من درین همایش دیدم، ازهمه مهتر اینکه درین به اصطلاح سیمنار بیشتر مافیای اقتصادی حضور داشتند که شامل رئیس عامل اطاقهای تجارت واعضای آن، بعضی از قاچاقبرانی که تاهنوز نام شان را شنیده بودم وبس، مسوولین متوسط رتبه دولتی وغیره…

تحلیل من اینست که نباید مجرای های که مردم به آن حد اقل باور دارند مورد استفاده های این چنینی قرار بگیرند، گرچه این همایش بگونه ای بود که مخالفین چند برابر موافقین بود اما باز هم اشتراک کننده گان هدفشان شنیدن بحث علمی بود، نه کمپاین کرزی، یک چیز را هرروز فکر میکردم که چرا درهمایش های حمایت از کرزی خاموشی مستولی است وهیچ نوع شور وهیجان وجود ندارد، برخلاف درهمایش های حمایت از داکتر عبدالله مردم به شور وهلهله میپردازند وحتی هیجانات بحدی است که بعضی اوقات اکثریت جراحت میبردارند؟
نتیجه آنرا درهمین سیمنار بدست آوردم که اکثریت اشتراک کننده گان درهمایش های به حمایت ازکرزی به زور آورده میشوند که شواهدی ازپیش هم وجود داشت ونمونه ای خوب آن گردهمایی خیمه ای لویه جرگه، استدیوم ورزشی کابل، وده ها مورد دیگر است ومصاحبه های آنها را دررسانه ها هم شندیم.