اخیراً تلفات سربازان بریتانوی در هلمند بطور بی سابقه ای بلند رفته و هر روز جسد سربازان این کشور را به بریتانیا انتقال می دهند. در نتیجه دولت و مردم این کشور را سخت تکان داده و در جستجوی پیدا نمودن ملامت در جنگ افغانستان هستند. دولت بریتانیا در زیر فشار اپوزیسیون پارلمانی، رسانه ها و افکار عامه قرار گرفته و خواهان تجدید فوری ستراتیژی در جنگ افغانستان هستند.
اما روزنامه گاردین مورخ ده جولای سال جاری خشم جامعه بریتانیا را درسرمقاله ای تحت عنوان:” افغانستان را الاغها رهبری می کنند” با الفاظ توهین آمیز حامد کرزی را مسوول اصلی تراژیدی فرزندان بریتانیا و شکست دولت سازی در افغانستان معرفی نموده است. دولت افغانستان و برخی رسانه ها واکنش سخت نشان داده آنرا اهانت به مردم افغانستان تعبیر نموده اند. واقعیت چیست و مسوول کشتار سر بازان انگلیس در هلمند کیست؛ حامدکرزی، بریتانیا و یا هردو؟
واقعیت اینست که حامدکرزی رییس جمهور افغانستان یک فرصت طلایی که بعد از سقوط طالبان نصیب مردم افغانستان شده بود در نتیجه تعقیب سیاست های غیر خردمندانه و خود خواهانه از دست رفته و سر انجام افغانستان در سراشیب سقوط بدست تروریسم، تریاک سالاری، فساد و حکومت مافیایی قرار گرفته است.
اما غیر عادلانه خواهد بود که تنها کرزی و تیم همدست ایشان را یگانه بازی گر و مقصر در وضعیت نا هنجار کنونی تلقی نمود. بعد از سقوط طالبان جامعه جهانی از جمله دولت بریتانیا نقش خیلی اساسی در سیاست گذاری های افغانستان داشتند. چنانچه دولت بریتانیا در میان تمام بازی گران صحنه سیاست افغانستان رفتار غیر شفاف و چند پهلو را در جنگ با تروریسم ومبارزه با تریاکسالاری بویژه در هلمند تعقیب نموده است. این کشور یک روز مردم افغانستان را شایسته دیکتاتور می دیدند و روز دیگر با میانجی پاکستانی ها و سعودی ها آماده تسلیم سر نوشت مردم افغانستان به طالبان بودند. تصور میشود تلفات بریتانوی ها قبل از همه بهای همین سیاست های مرموز و سازشکارانه با طالبان و پاکستانی ها از جمله تسلیمی موسی قلعه به طالبان بطور رسمی بوده است.
عملیات اخیر در هلمند که با اشتراک فعال سربازان تازه نفس امریکا صورت گرفته نشان داد که اگر غرب واقعاً بخواهند با تروریسم سازش نکنند می توانند هلمند و بسیاری مناطق دیگر را از وجود طالبان پاک کنند. به همین گونه عملیات آرتش پاکستان در دره سوات نشان داد که اگر آنها بخواهند طالبان نمی توانند مقاومت کنند.
روزنامه گاردین خشمگین است که فرزندان بریتانیا بخاطر انتخاب مجدد دولت فاسد و مواد مخدر در تحت زعامت کرزی قربان میشوند”سربازان بریتانوی جان های خود را بخاطری از دست می دهند تا انتخابات در هلمند برگزار شود. مگر کدام معجزه ای رخ بدهد در غیر آن این رای ها چهار سال دیگر رژیم – مخدر فاسد در تحت رهبری حامد کرزی را در قدرت نگه خواهد داشت.”
روزنامه با نقل قول از یک دگرمن ناتو می نویسد: ” حتا فرمانده مسوول دولایات نزدیک کابل اخیراً از طریق این روزنامه هوشدار دادند که انتخاب مجدد کرزی ممکنست باعث خشم افغانستانی ها شود. دگرمن دیوید هایت بطور بسیار منطقی گفت:” آیا باز چهار سال دیگر این دور باطل تکرار خواهد شد؟”. این در حالیست که مطابق به قانون اساسی افغانستان رییس جمهور آینده افغانستان برای پنج سال انتخاب خواهد شد نه چهار سال طوریکه گاردین تصور می کند.
روزنامه در ادامه می نویسد:” ایالات متحده امریکا همواره این پیام را به کابل می دهد که از فرایند انتخابات حمایت می کند، نه از کدام کاندید خاص. آقای کرزی به دلالان قدرتمند قبیلوی همواره می گفت که وی نفر واشنگتن است ولی حالا ازعدم حمایت واشنگتن بر آشقته شده است. اما کرزی به پیروزی خود در انتخابات مطمئن است و تصور می کند که حتا در دور اول برنده می شود. او بخاطری در دور اول پیروز است که اعضای کمیسیون برگزاری انتخابات از طرفداران وی تشکیل یافته اند. اما یگانه پرسش این است که آیا رای دهندگان قبایل مختلف افغانستان که از وضعیت جاری به ستوه آمده اند کرزی را باری دیگر انتخاب خواهند نمود و یا خیر.”
روزنامه معتقد است بدون تغییر در رویکرد دولت داری، تنها مصارف هنگفت و عملیات های نظامی نمی توانند تاثیر مثبت در وضعیت افغانستان بوجود بیاورد”انتخابات افغانستان تنها در مورد شخصیت هانیست. سربازان امریکا و بریتانیا جز اینکه مردم را متقاعد سازند که اگر شیوه حکومت داری بهتر نشود، تلاشهای نظامی به هدر می رود.”
روزنامه در اخیر نتیجه می گیرد که ممکنست جنگ را غرب در افغانستان ببازد، اما مقصر تنها دولت کرزی نیست، بلکه راهبرد دولت غرب از جمله بریتانیا نیز است : “با ید برای همه واضح باشد اگر وضعیت به همین منوال ادامه یابد بدون شک ما جنگ را خواهیم باخت. اما ما این جنگ را نه بخاطر اینکه طالبان بسیار مقاومت نشان می دهند، می بازیم و یا نه بطور آسان بخاطر مردمانی مثل آقای کرزی و خانواده وی که قادر به تامین امنیت نیستند. این جنگ را ما بخاطری می بازیم که جامعه جهانی ۲۰ میلیارد دالر را درهر ماه برای عملیات نظامی مصرف می کند و این در حالیست که بعد از هشت سال خونین و درد آور ما نتوانسته ایم به اهداف خویش نایل شویم. دولت افغانستان تنها مقصر نیست، بلکه حکومات متوالی بریتانیا با صحبت های بی مزه شان که سربازان ما را همواره قربانی می سازند، نیز مقصر هستند.”
بدون شک انتقاددات شدید روزنامه معتبر گاردین از کرزی با الفاظ اهانت آمیز تاثیر خیلی زیاد بر آبروی کرزی در گرما گرم انتخابات ریاست جمهوری دارد. افزون بر آن این انتقاددات درجه خشم غرب را نسبت به رهبری کرزی نشان می دهد.
روزنامه احتمال انتخاب مجدد کرزی را نه در حمایت مردمی، بلکه در تقلب و سوء استفاده از امکانات دولتی و کمیسیون برگزاری ساخت ایشان معرفی می نماید.این در حالی بود که روزنامه مذکور مثل بسیاری روزنامه های دیگر غربی در انتخابات سال ۲۰۰۴ زمانیکه کرزی شخصیت مورد پسند غرب بود بیش از حد از وی ستایش می نمود و تمام معایب وی را می پوشاند. و برعکس بیشتر رقبای انتخاباتی وی زیر ضربات تبلیغاتی آنها قرار داشت. حالا به نظر می رسد با نزدیک شدن جریان انتخابات ۲۰۰۹ بعد از پنج سال و کشته شدن سربازان غربی، حوصله آنها لبریز شده حتا از الفاظ خلاف کرامت انسانی و خلاف ژورنالیسم نیزدریغ نمی ورزند.
این نشانگر اینست که معیار دوستی و دشمنی غرب با افغانستان بر پایه منافع و دست یابی به اهدافشان سنجش می شود و هیچ نوع معیار اخلافی برای شان ارزش ندارد. به بیان دیگر درجه احترام و رفتار غرب با رهبران و نخبگان سیاسی افغانستان وابسته به درجه منافع آنهاست. هرچند روزنامه گاردین مردم افغانستان را شایسته زندگی آرام و رهبر خرمند و با کفایت می داند، اما توهین به رهبران افغانستان بویژه رییس جمهورکرزی نیز غیر قابل پزیرش برای هیچ شهروند افغانستان است، صرف نظر ازینکه جناب کرزی را تایید کنیم و یا نکنیم.
