به نام آنکه در شأنش کتاب است
چراغ راه دینش آفتاب است
در آن سپیدهٔ سحر، سکوت و سکون سهمگین بر سلسله جبال البرز حاکم بود، هیچکس نمی‌دانست که این آرامش و هیبت و ابهت؛ نوید بخش میلاد مبارک و فرخندهٔ پیامبر نور و خرد است.
آنگاه که شبنم صبحگاهی، سرزمین بلخ را با عطر مهر و معنویت سماوات آراسته و معطر نموده بود؛ یزدان فرمان داد تا نماد «احسن التقویم» چشم به جهان ما بگشاید و اینگونه بود که فرزند پاکنهاد بلخ با معجزه نور و روشنایی متولد شد.
بدین‌سان فرزندی در دامن بلخ زاده شد که نامش را زرتشت گذاشتند و هزاران سال بعد نیچه به عظمت او پی برد و ابرانسانش خواند.
آری، امروز ششم حمل/ فروردین، زادروز فرزند فرزانهٔ بلخ زرتشت عزیز است؛ کسی که سده هاست در زادگاه و آرامگاه خود مهجور و غریب افتاده است.
آنگاه که فرمان الهی رسید، زرتشت با معجزه نور و پیام خرد و تقوا دعوت خود را آغاز نمود.
بهتراست ادامه این داستان را از خامه‌ی توانای خداوندگار شاهنامه، حکیم طوس بشنویم:
چو یک چند گاهی بر آمد بر این
درختی پدید آمد اندر زمین
از ایوان گشتاسب تا پیش کاخ
درختی کشن بیخ و بسیار شاخ
همه برگ او پند و بارش خرد
کسی کز خرد برخورد کی مرد
خجسته پی ای نام او زرتشت
که اهریمن بد کنش را بکشت
بشاه جهان گفت پیغمبرم
ترا سوی یزدان همی رهبرم
حکیم ابوالقاسم فردوسی
رزتشت با این گفتار پیام خود را به مردم آغاز کرد:
«ای اهورا مزدا (خداوند) هنگامی که تورا با نیروی خرد و اندیشه ژرف جستجو کردم و با دیدهٔ دل به تو نگریستم، دریافتم که تویی سرآغاز و سرانجام همه چیز، تویی سرچشمه خرد و اندیشه و تویی آفریننده راستی پاکی و داور و دادگر همه کردارهای مردمان»
زردشت -گاتاها
پیشوای خرد به پيروانش گفت:
«سخن ها را بشنويد و با انديشه روشن درآنها بنگريد و راهي را كه بايد در پيش گيريد، براي خود برگزينيد.»
گاتا ها زردشت
راستى ما چقدر در باره ى او مى دانيم، دشمنى و دوستى ما با او از دانش و تسلط ما بر مكتب فكرى او سرچشمه مى گيرد يا برخاسته از جهل و خرافات نسبت به او و آيين اوست ؟
آيا تا به حال حد اقل يك بار با تفكر و تأمل و تحقیق، گاتاها کتاب سروده های زردشت را مطالعه نموده ایم؟
متأسفانه در اين روزها بر اين فرزند فرزانه وپاكنهاد بلخ، تير ستم و جفا از هر سو شتابان به‌سوی او رها مى شود …
انگار در سرزمين جهل و نفرت و انتحار و تعصب و تحجر و ترور و وحشت؛ كوتاه تر از ديوار زردشت دیواری پیدا نمی شود؟
وقتی که مى بينم حتى تحصيل يافتگان جامعه هنوز نمى دانند كه در آئين زردشت هيچ كسى آتش را نمى پرستد و آتش به عنوان منبع نور و روشنايى مورد احترام است و نه پرستش؛ به جهل عمومى جامعه نسبت به تمدن، فرهنگ و تفكر تمدنی خود اشک می ریزم.
هيچ مصيبتى بالاتر و فاجعه‌يى عظيم تر از اين نيست كه مردم یک سرزمين تاريخ و تمدن شان را فراموش كنند و ندانند كه داراى چه هويت و تمدنى بوده اند .
مفهوم بهشت و دوزخ، روز قیامت و بشارت نهایی جهان، فرشتگان، شیطان همه از آموزه های زرتشت سرچشمه و الهام گرفته اند.
در حقیقت تمام آئین زرتشتی براساس جدال بین نیکی و بدی و نیروهای نور و اهریمن که رهبری نیروهای تاریکی و شیطانی را برعهده دارد؛ استوار شده است.
در حالیکه بشر باید انتخاب کند که به کدام اردو می پیوندد؛ دین به او آموزش می دهد که در نهایت پروردگار پیروز خواهد شد و حتی آنهاییکه به آتش دوزخ محکوم شده اند از موهبت بهشت (یا پردیس در زبان پارسی کهن که کلمه بهشت در زبان لاتین و انگلیسی از آن برگرفته شده است) محروم نخواهند شد.
در عصری که از در و دیوار بی‌مهری و نامهربانی می‌بارید؛ خداوندگار غزل فریاد برآورد و سرود:
در «خرابات مغان» نور خدا می‌بینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم
هردم از روى تو نقشى زندم راه خيال
با كه گويم كه در اين پرده چه ها مى بينم
قرنهاست که دشمنان فرهنگ و تمدن ما، انواع تهمت و بهتان را از او دریغ نه‌کرده اند و با غدر و خدعه و نفاق و شرارت سعی نموده اند؛ چهرهٔ پاک و منزهٔ او را تخطئه نمایند و از او در جغرافیای خودش تابو بسازند!
متأسفانه امروز اسلام با تعصب هژمونى عربى در هم آميخته و خصومت عصر جاهلى عرب برعليه تمدن (خراسانى ) تا به حدی خصمانه است؛ كه حتى فقيه خرد گرا و آزادهٔ خراسان امام اعظم ابوحنيفه را هم بر نمى تابند؛ چه برسد به زرتشت عزیز؟
اكنون زمان نوانديشى و بازبينى معرفت دينى ما فرارسيده است و بايست ما با فهم فلسفه و پيام اصلى دين اسلام رسوبات جاهلى عربيت را براى هميشه طرد كنيم و قرائت ما بايد قرائت اعتدال و پلوراليزم دينی باشد.
یادداشتم را با خوانش اندرز زرتشت به پسرش به‌پایان می برم.
«کسی که بر قلب خود غلبه نکرد بر هیچ چیز غالب نخواهد شد.
چنان رفتار کن با دیگران همانطوری که توقع داری که دیگران با تو رفتار کنند.
آنچه را گذشته است فراموش کن و بدانچه نرسیده است رنج و اندوه مبر.
کسی را فریب مده تا دردمندنشوی
با مردم یگانه باش تا محرم و مشهور شوی
راستگو باش تا استقامت داشته باشی
متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی
سخی و جوانمرد باش تا آسمانی باشی
دوستدار دین باش تا پاک و راست
مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتی شوى
روح خود را به خشم و کین آلوده مساز و هرگز ترشرو و بدخو مباش
ای پسر من نیکوکار باش نه بدکارزیرا زندگانی انسان جاوران نیست و هیچ چیز از کردار نیک جاويدانه نيست .
همیشه در همه حال و همه جا توکل به يزدان داشته باش.
قبل از جواب دادن تفکر کن.
با فرومایه و ترسو و خشمگین و حسود مشورت نكن .
با مست و نادان و ابله و بد کار و بد دهن و حسود و بخیل مهمان و هم خوراک مشو.»
بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود
دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو
گوش طرب به دست تو بی‌تو به سر نمی‌شود
مولانا
درود و سلام بر او بادا.
