وقتی دیروز سر خط خبر بی بی سی را در مورد اظهار نظر گوردن براون در مورد جنگ عراق شنیدم ، یادم از ملاقات هفته قبلی ام با جراح قلب عراقی آمد و با وجود مصرفیت بیش از حد ناگزیر شدم چند سطری از سرنوشت ناجور کنونی و درد های مشترک ما بنویسم.
روی تصادف هفته قبل صحبتی داشتم با یک داکتر جراح قلب عراقی را که سه سال است با خانواده اش از بصره در کشور های اروپایی سرگردان و آواره است . با دل پر درد و صورت پریشان و نا امیدی از کار و روزگاران خوب و آسوده گذشته اش در بصره میگفت و از آواره گی ، بی خانمانی و سر گردانی و بلاخره بی سرنوشتی اش در اروپا. زیاد حرف زدیم و به یقین که داستان اش بسیار دردآور و ناامید کننده بود. من هم از سرنوشت مشابه مردم خود برایش گفتم و این که دهه هاست که ما در آتش جنگ های تحمیلی قدرت های جهانی و منطقه یی میسوزیم . بهر صورت در حد توان و امکان تا جایی که میشد راهنمایی اش کردم.
و اما ادامه بحث :
در دنیا مدرن و دمکراتیک امروزی چه ساده میتوان با سر نوشت ملت ها بازی کرد.
و شرمنده تر از آن چه ساده میتوان از زیر بار مسولیت کشتار صدها هزار انسان بی گناه شانه خالی کرد
گوردون براون، نخستوزیر سابق بریتانیا (۲۰۰۷-۲۰۱۱ میلادی) در کتاب خاطرات خود که به تازگی با عنوان “زندگی من، دوران ما” منتشر شده، گفته کشورش درباره دراختیار داشتن سلاحهای کشتار جمعی توسط عراق گمراه شده است.
وی گفته است که آمریکا، بریتانیا را در جنگ عراق گمراه کرد. اظهار نظر اخیر گوردن براوان و گزارش پارلمان انگلیس در سال گذشته خود همه حقایق را برملا میکند. خون مردمان ما چقدر ارزان است و قدرت های جهان با چه زشتی و بی رحمی با سرنوشت ملت ها و سرزمین های ما دارند بازی میکنند.
افغانستان، عراق ، سوریه و سایر کشور های که قربانی سیاست های شوم و نا درست قدرت های جهانی شده اند ، جزی از کشور با فرهنگ ، تمدن و تاریخ پربار که سرشار از منابع طبیعی و زیرزمینی استند که سال ها است که بسیار ساده وپیوسته در آتش بازی های بزرگ سیاسی میسوزند.
هنوز هم که هنوز است بعضی از قدرت های جهانی مسولیت وحشت ، دهشت و بلاخره بدبخنی ها آوره گی ها را در افغانستان و سایر کشور های قربانی بازی های سیاسی بر گردن ملت های شان میاندازند.
حتی قدرت های بزرگ در دنیا مدرن و دموکراتیک امروزی با خاک زدن در چشم ملت های شان حقایق سیاست های شوم شان را پنهان میکنند.
در اکثر موارد مردم سایر کشور ها فکر میکنند که این مردم سرزمین های ما استند که دست به ناامنی زده و باعث گسترش نا امنی و بدبختی شده باعث تضعیف دولت های شان میشوند
با تاسف که با فروباشی نظام ها و جا گرفتن گروه های تروریستی جنایات و فجایع را که ترورستان و افراطیون زیر نام دفاع از دین اسلام در کشور ما و سایر کشور های مانند عراق ، سوریه و لیبی براه انداخته اند ، باعث بدبختی ، فقر و آوراگی مردم بیگناه این سرزمین ها گردیده است.
جای شک نیست که افراطیون و بنیادگرایان با پشتیبانی باداران و تمویل کننده های شان در جنگ افروزی و گسترش خشونت ، آوارگی و از هم پاشی حکومت ها نقش بازی میکنند ولی ما باید از یاد نبریم که در بسیاری از موارد بعضی از قدرات های جهانی استند که در فرو پاشی حکومت ها مستقیما دخیل استند.
در بسیاری از موارد قدرت های جهانی با دخالت های غیرموجه و تجاوز مستقیم شان باعث فرو پاشی حکومت ها شده و بلاخره با افزایش خشونت ، ویرانی ، فقر و آوراگی مردم از زیر مسولیت سیاسی شان شانه خالی کرده و مسولیت تمامی بدبختی و ناهنجاری را بدوش مردم بیچاره و بدبخت میاندازند.
اکنون گوردن براون و در سال گذشته پارلمان انگلیس مشارکت و سهم گرفتن دولت انگلیس را در حمله و سرنگونی بعضی از دولت ها اشتباه میداند
آقای براون که در زمان جنگ عراق وزیر دارایی کشورش بود در کتاب خود نوشته نهادهای اطلاعاتی آمریکا، پیش از پیوستن بریتانیا به جنگ عراق اطلاعات درستی در این باره در اختیار مقامهای بریتانیایی قرار نداده بودند.
نخستوزیر سابق بریتانیا و رهبر سابق حزب کارگر در کتاب خود مینویسد: ” نه تنها به ما اطلاعات غلط داده شد، بلکه گمراه هم شدیم.
اطلاعاتی که بریتانیا از سال ۲۰۰۲ و در زمان نخستوزیری تونی بلر و پس از آن گوردون براون به دست آورده بود، حاکی از آن بود که حکومت صدام حسین قادر به “داشتن سلاحیهای کشتار جمعی” است.
آقای براون در کتابش نوشته: ” به من گفته شد که میدانند این سلاحها کجاست.”
او همچنین گفته است: “وقتی فکر میکنم بیاد میآورم که گویی آنها میتوانند نام خیابان و شماره پلاک جایی که این سلاحها در آنجا پنهان شده را به من بدهند.”
آقای براون البته گفته در آن زمان دونالد رامسفلد، وزیر دفاع وقت آمریکا دستور تهیه گزارشی را در این زمینه داد.
تونی بلر، در سال ۲۰۰۳ میلادی رسما دستور ورود نیروهای نظامی کشورش به جنگ را داد.
گزارش هفت ساله تیم تحقیق و تفحص جنگ عراق در بریتانیا نشان داده است در زمان حمله بریتانیا و آمریکا به عراق، صدام حسین هیچ “خطر فوری” نداشته است.
براساس این گزارش “اطلاعات ناقص” باعث آغاز این جنگ شده است.
سال گذشته کمیته تحقیقات انگلیس درباره جنگ عراق گزارش خود درباره دخالت بریتانیا در جنگ عراق را منتشر کرد.
و به نقل از بیبیسی، جان چیلکات قاضی بازنشسته و رئیس کمیته تحقیقات انگلیس در مورد جنگ عراق با قرائت گزارشی تاکید کرد تصمیم حمله به عراق تصمیم درستی نبود و به اهدافی که دولت انگلیس اعلام کرده بود دست پیدا نکرد. چیلکات در انتها گفت: اکنون روشن است که تصمیمگیری درباره عراق بر مبنای اطلاعات و ارزیابیهای معیوب گرفته شد. این اطلاعات و ارزیابیهای ناقص باید به چالش گرفته میشد، اما نشد.
در گزارش “هیئت تحقیق نقش بریتانیا در جنگ عراق” از تونی بلر، نخستوزیر وقت بریتانیا، به عنوان “عامل محرک” روند تصمیمگیری “شتابزده” در رابطه با شرکت این کشور در جنگ نام برده شده است.
یک کمیته پارلمان بریتانیا از نحوه مداخله این کشور در جنگ دیگری انتقاد کرد. این بار مداخله این کشور را در جنگ لیبی علیه انتقاد کرده است. به گفته کمیته امور خارجه پارلمان بریتانیا، دیوید کامرون تحت تاثیر رییس جمهوری سابق فرانسه، وارد عملیات نظامی در لیبی شد و تصمیم به مداخله در جنگ بدون اطلاعات دقیق و قابل اعتماد بود و برنامه ای برای لیبی بعد از قذافی وجود نداشت.
و اما ادامه بحث !
وقتی به دو رنگی سیاست های قدرت های جهانی خیره میشویم حالا کدام انسان بیدار و آگاه از هر دین و آیین و در هر کنج این کره خاکی با توجه به وضعیت ناجور و بدختی روزافزون فعلی در کشور های ذکر شده ، چطور میتوانند به این سادگی به این ماجرا نقطه بایان بگذارد ؟
بحث در اینجاست ؛ اگر هر بار چند کشور قدرتمند دست بدست هم داده و نظامی را بدون داشتن دلیل روشن و یا اجماع بین المللی و بلاخره بدون داشتن آبسیون و یا انتخاب دوم سرنگون کنند و از اثر سرنگونی آن ملت ها از هم بپاشند ، افراطیون خونخوار به جان مردم بریزند، شهر ها به آتش کشیده شوند ، به زنها تجاوز گروهی صورت بگیرد ، مردم آواره شوند ٰ، فقر و مصیبت دامنگیر جامعه شود . . . . وبلاخره هر یک از کشور های قدرتمند با چشمان باز و از طریق رسانه های معتبر و مجهیز شاهد این همه بدبختی و روزبد ،کشتار مردم در داخل قفسه ها و لیلام زنان و دختران و بلاخره آورگی و گرسنگی باشند و در آخر کار جهت رفع مسولیت با نشر گزارشی در چند پاره کاغذی به بسیار سادگی از کنار ماجرا بگذرند و بگویند اشتباه کردیم .
بلاخره ما باید بدانیم که آیا مسولیت ، هزینه و بلاخره جواب تمام بدختی ها را میتوان صرف با بیان اینکه اشتباه کردیم ادا کرد ؟
هر گز نه ! ما مردم کشورهای بحران زده و جامعه جهانی نباید به ادامه این سناریو دست زیر الاشه نشسته و از کنار این همه بدختی ، خشونت و آورگی که از اثر سیاست نادرست بعضی از قدرت های بیش آمده است بسادگی بگذریم.
قدرت های جهان باید تمامی مسولیت خود را پذیرفته و هزینه اعمال شوم شانرا را بپردازند.
دکمه بازگشت به بالا