خبر و دیدگاه

درک ما از ماده چهار قانون اساسى افغانستان

در ماده چهارم قانون اساسى آمده است: “حاکمیت ملی در افغانستان به ملت تعلق دارد که بطور مستقیم یا توسط نمایندگان خود آن را اعمال می کند. ملت افغانستان عبارت است از تمام افرادی که تابعیت افغانستان را دارا باشند. ملت افغانستان متشکل از اقوام پشتون، تاجیک، هزاره، ازبک، ترکمن، بلوچ، پشه ای، نورستانی، ایماق، عرب، قرغیز، قزلباش، گوجر، براهوی و سایر اقوام می باشد. بر هر فرد از افراد ملت افغانستان کلمه “افغان” اطلاق می شود. هیچ فرد از افراد ملت از تابعیت افغانستان محروم نمی گردد. امور مربوط به تابعیت و پناهندگی توسط قانون تنظیم می گردد.”

با توجه به متن بالا که گفته شده است “ملت افغانستان متشکل از اقوام پشتون، تاجیک، هزاره، ازبک، ترکمن، بلوچ، پشه ای، نورستانی، ایماق، عرب، قرغیز، قزلباش، گوجر، براهوی و سایر اقوام می باشد.” شما نمى توانید در تذکره الکترونیک در مقابل تابعیت کلمه “افغان” را بنویسید. درست آن این است که نوشته شود (تابعیت: افغانستان) چون تابعیت معطوف به مکان است، نه هویت که بخواهیم در مقابل کلمه “تابعیت” کلمه “افغان” نوشته شود چون در ماده چهار قانون اساسى واضح نوشته شده است “ملت افغانستان عبارت است از تمام افرادی که تابعیت افغانستان را دارا باشند.

شما حتى نمى توانید در مقابل کلمه “ملت” هم کلمه ” افغان” را درج کنید زیرا در ماده چهار قانون اساسى واضح آمده است “ملت افغانستان متشکل از اقوام پشتون، تاجیک، هزاره، ازبک و… مى باشد یعنى در آنجا نوشته نشده است که ملت افغان چون به لحاظ ساختارى کاربرد کلمه “افغان” در مقابل “ملت” یک غلط فاحش است. درست آن این است که شما مى توانید بگویید ملت ایران یا ملت تاجیکستان ملت پاکستان، ملت افغانستان که بار معنایى آن معطوف به یک جغرافیا است.

اطلاق کلمه “افغان” که بیشتر بار هویتى دارد مفهوم کلانى را نسبت به یک جغرافیایى سیاسى یعنى افغانستان افاده نمى کند بطور مثال به کشورهاى همسایه افغانستان توجه کنید که معمولا به شهروندان این کشورها پاکستانى، ایرانى و ازبکستانى و تاجیکستانى گفته مى شود و طبیعتا اگر بخواهیم شهروندان افغانستان را که ساکن یک جغرافیاى سیاسى اند، کاربرد درست کلمه این است که آنها را “افغانستانى” گفته شود نه افغان یا افغانى، کما اینکه مى دانیم ” افغانى” نام واحد پولى مساحت سیاسیى به نام افغانستان است.

نکته اینکه بهتر است در پیوند به موضع تذکره الکترونیکى بصورت دقیق پرداخته شود. روزگارى مصطفى اتاترک رییس جمهور ترکیه همین اشتباه بزرگ تاریخى را انجام داد و کلمه “ترک ” را بر اقوام ساکن آن سرزمین مثل عرب ها و آذرى ها و کردها که نمایندگى از کل کشور ترکیه نمى کرد، بر آنان تحمیل کرد. از آن زمان که نزدیک به یک قرن مى گذرد بحران هویتى دامن گیر کشورى به نام ترکیه شده است و سبب گردید که داعیه تجزیه طلبى بیشتر از پیش، به ویژه کردهاى ترکیه تقویت شود.

اگر چنین اشتباهى در افغانستان اتفاق بیافتد که به فضل خداوند در این جغرافیا بحث عدالت خواهى حاکم است و بر یک افغانستان واحد تاکید مى شود، بدون شک مشکلاتى را در پى خواهد داشت.

بقلم : کانیشکا محجوب

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا