شاید کمتر کسی حتی آنهای که از لحاظ ذهنی، حامی و طرفدار طالبان باشند این واقعیت روشن را کتمان نکنند که پشتون ها در افغانستان و در پاکستان، قربانی اصلی گروه طالبان هستند. صرف نظر از زمان ظهور و جنگ گروه طالبان طی این بیست سال که روزانه شماری از مردم پشتون در دو سوی مرز قربانی جنگ و تروریزم طالبان می شوند، وقتی این خبر را که در همین سال جاری 1394 خورشیدی حتی یک نفر از دختران و زنان ولایت پکتیکا و ارزگان وارد امتحان کانکور برای شمول در پوهنتون یا دانشگاه نشدند و از ولایات پکتیا، خوست، زابل، قندهار، کنر، لغمان، لوگر، میدان وردک و هلمند کمتر از صد تن دختران مکاتب شامل دانشگاه گردیدند، مورد توجه قرار داده شود، عمق این قربانی فاجعه بار جامعۀ پشتون از جنگ و حضور طالبان آشکار می شود.
طالبان یک گروه تروریستی تکفیر گرا، ظالم، وحشی، ضد مدنیت و مخالف تمام حقوق های مدنی و اجتماعی هستند. گروه های تروریستی و از جمله طالبان، قبل از آنکه معرف هویت قومی باشند و از منافع قومی و ملی نمایندگی کنند، تروریست و جنایتکار هستند. اگر بیشترین نیروهای تروریستی گروه طالبان افغانستان از لحاظ قومی، پشتون باشند، اما به عنوان یک گروه تروریست به هیچگونه منافع و مصالح پشتون ها، نه در افغانستان و نه در پاکستان، ارزش و اهمیتی قایل نیستند. گروه طالبان قبل از آنکه از قوم پشتون و جامعۀ پشتون نمایندگی کنند و مدافع منافع و مصلحت های آنها باشند، یک گروه جنایتکار تروریستی و متعلق به تروریسم منطقه و جهان و مدافع اهداف و منافع سازمان های استخباراتی به خصوص سازمان استخبارات نظامی پاکستان(ISI) هستند.
تروریستان طالب در ولایات جنوب پشتون نشین، در تمام سالهای جنگ و جنایت خود، زنان تحصیل یافته و باسواد پشتون را ترور کردند. مکتب ها را در این مناطق بروی دختران، زنان و حتی پسران پشتون بستند. تروریستان طالب، کوشیدند تا فرهنگ سربریدن و ذبح گوسفندوار آدم ها را بنام جهاد، در واقع به عنوان فرهنگ توحش و عمل غیر انسانی و غیر اخلاقی میان پشتونها در دو سوی مرز افغانستان و پاکستان ترویج کنند و حتی سربریدن انسان را با شمشیری که بدست پسر کوچک و نا بالغ پشتون گذاشتند، در معرض دید عمومی قرار دادند.
با توجه به این واقعیت های آشکار و انکار ناپذیر در مورد گروه طالبان حالا که آن ها در مناطق دند غوری و بغلان مرکزی سنگر گرفته اند و در صدد آن هستند تا از جامعۀ پشتون این مناطق به حیث پایگاه قومی و اجتماعی استفاده کنند، این سوال قابل بحث و پاسخ است که آیا حضور طالبان در این مناطق با منافع و مصالح جامعۀ پشتون در ولایت بغلان همسویی دارد؟
بحث و پاسخ بر سر این پرسش به خصوص با اظهار نارضایتی برخی از بغلانی های پشتون تبار این ولایت چون: عبدالستار سعادت رئیس کمسیون سمع شکایات انتخاباتی و شمس الحق بارکزی عضو شورای ولایتی بغلان از عملیات نظامی نیروهای دولتی در دند غوری و بغلان مرکزی بسیار مهم تلقی می شود؛ هر چند آن ها نارضایتی خود را نه در مورد عملیات علیه طالبان بلکه ناشی از تلفات مردم ملکی منطقه عنوان کرده اند.
واقعیت این است که ولایت بغلان از لحاظ تنوع ترکیب قومی، اجتماعی و مذهبی یکی از معدود ولایات افغانستان محسوب می شود. در این ولایت اقوام مختلف و سه مذهب سنی، شیعۀ دوازده امامی و شیعیان اسماعلیه زندگی می کنند. روابط میان جوامع قومی و مذهبی این ولایت در سالیان طولانی پیشین علی رغم معضل عمومی تبعیض و بی عدالتی های اجتماعی در سطح کل کشور، پیوسته روابط نزدیک و عاری از خصومت و تشنج ارزیابی می شود. در دهه های زندگی مشترک و باهمی اقوام در این ولایت پیوند های خونی نیز به خصوص در میان برخی جوامع قومی بصورت گسترده شکل گرفته است. این پیوند و درهم تنیدگی اقوام ولایت بغلان بیش از بیش منافع مشترکِ گسترده ای را در فراروی مردم بغلان و جوامع قومی و مذهبی این ولایت قرار می دهد. تداوم زندگی باهمی و مسالمت آمیز میان جوامع مختلف قومی و مذهبی و توسعۀ پایدار عرصه های مختلف حیات اجتماعی مردم بغلان در فضای آرامش و امنیت، بخش بسیار اصلی و اساسی این منافع را تشکیل می دهد. اما حضور طالبان به عنوان یک گروه تروریستی بی اعتنا به منافع مردم و جوامع مختلف قومی، این فضا را مکدر و مخدوش می کند.
حضور تروریستان طالب در دندغوری و مناطقی از بغلان مرکزی در میان جامعۀ پشتون این مناطق قبل از همه منافع و مصالح این جامعه را متضرر می سازد و بذر تلخ تفرقه و خصومت قومی و مذهبی را در ولایت بغلان می کارد. این توهم و این برداشت غلط نباید در اذهان فرد و یا افرادی از بغلانیان راه یابد که وجود طالبان از منظر قومی مسبب و متضمن منافع آن ها است. طالبان به عنوان یک گروه تروریستی ابزار استخبارات نظامی پاکستان و سایر سازمان های استخباراتی خارجی، متضمن منافع هیچ گروه قومی و به خصوص منافع جامعۀ پشتون در ولایت بغلان نیست. منافع و مصالح جامعۀ مذکور در بیرون راندن تروریستان طالب از این مناطق و از میان مردم این جوامع نهفته است.
نظرمحمد مطمئن
د ملي اردو لوړ رتبه جنرالانو ویل چې د ډنډ غوري جګړه به په دوو ورځو کې یو طرفه کړي، د جګړې سره همهاله کابل ته د ازبکستان څخه د راتلونکې برېښنا ستن ونړول شوه، ورپسې د برېښنا دوېمه ستن اره شوه، راپورونه شته چې دوه نورې ستنې هم اره شوې دي.
جګړه دادی دوه اونیو ته واوښته لا هم د حکومت پلوه جنرالانو له خوا کړي ژمنې پوره نه شوې، د جګړې مشرې د لوی درسیز مرسیتال جنرال مراد علي مراد په غاړه لري، هغه په خټه هزاره دي او د ډنډغوري اوسیدونکې بیا په بشپړ ډول سره پښتانه دي.
د جګړې له پېل څخه مخکې هم دهمدې عملیاتو اړوند د حکومت د لوړ پوړو مشرانو تر منځ د نظر بېلوالي و، سرپرست دفاع وزیر معصوم ستانکزی د جګړې د پېل پلوي نه و، هغه له ځان سره نور پښتانه جنرالان هم درلودل چې د ډنډ غوري د عملیاتو مخالفت یې کاو، په امنیتي ادارو کې هم ځینې پښتانه چارواکې د همدې جګړې مخالف و.
کله چې د جګړې اړوند پلان او بیا د سرپرست وزیر مخالفت ولسمشر غني او امنیت شورا ته وړاندي شو، ولسمشر او د امنیت شورا مشر د عملیاتو پېل په ټینګار سره وغوښت، او دفاع وزارت جنرالانو ته یې دنده وسپارله چې څومره ژر کیدای شي باید د ډنډ غوري جګړه پېل شي.
ګلاب منګل د قبایلو چارو وزیر هم یو له هغه کسانو څخه و چې د ډنډ غوري جګړې سخت مخالف و، هغه خپله ټوله هڅه وکړه چې د ډنډ غوري په پښتنو باندي عملیات ونه شي، ویل کیږي چې معصوم ستانکزي خبره ورسره منلي وه خو بیا د دوی په اصطلاح سراعلی قومندان او امنیت شورا په تکرار سره د عملیاتو د ژر پېل کیدو غوښتنه کوله.
لومړی ځل دی چې په کابل کې مدني فعالان په ډنډ غوري کې د حکومت د جګړې پر ډول نیوکه کوي، په تیرو نږدې ۱۵ کلونو کې د حکومت پر عملیاتو باندي د مدني فعالانو دا ډول نیوکې مثال نه لرو.
اوس نو خبره یواځي د جګړې نه ده، ډیری پښتانه سیاستوال او په اردو کې پښتانه جنرالان په دی ګروهه دي چې جګړه په ډنډ غوري کې د طالب پر ضد نه بلکې هلته د میشتو پښتنو د ځپلو په موخه پېل شوې.
د ډنډ غورې جګړه که حکومتي جګړه کونکي وګټی هم ستونزمنه به وي چې دغه سېمه دي په بشپړ ډول تر کنټرول لاندي راولي.
د حکومت تېروتنه داوه چې د عملیاتو په پېل کې یې بېړه وکړه، یواځي د څو تنو نارواه هیله پوره کول یې په نظر کې ونیول، سمه ده چې ځینو رسنیو د جګړې د پېل له پاره کمپاین وکړ او هغوی به نن ډیر خوشاله وي چې هلته په ډنډ غوري کې بې ګناه ماشومان، میرمنې او سړي وژل کیږي.
داسي راپورونه هم شته چې په سېمه کې د اردو جګړه کوونکې پوځیان هم په ډلو وېشل شوې، پښتانه پوځیان دغه جګړه یوه قومې او د پښتنو د ځپلو په موخه پېل شوې عملیات کڼي. تاجک که څخه هم د ډنډ غوري د جګړې پلویان دي خو بیا د هزاره توکمه مرادعلي مراد قومانده او دهغه کامیابي یې نه خوښیږي.
کله چې تر یرغل لاندې سېمه د پښتنو وياو بیا د جګړې مشرې هزاره جنرال کوي آیا اسانه به وي چې جګړه په اسانې سره وګټل شي. کله چې سرپرست وزیر د جګړې مخالفت کوي او د جګړې تجهیزات هم د هغه په امر باندي باید وشي، آیا اسانه به وي چې دغه جګړه وګټل شي.
که ډنډ غوري او ډنډ شهاب الدین حکومتي پوځیان تر خپل کنټرول لاندي راولي آیا ساتل به يې ورته اسانه وي؟ اوس خو حکومت د یادو سېمو ګرده اوسیدونکې خپل دښمنان کړل، د سيمې خلک وایې چې د پوځیانو ړانده راکټونه د ملکي خلکو کورونه په مرمیو ولي او ډیری تلفات د حکومت پلوه پوځیانو له خوا څخه ملکي او بې ګناه خلکو ته اوښتې دی، دا څرګندونې د بغلان اوسیدونکو د فیبروري پر ۱۱مه په کابل کې په مطبوعاتي ناسته کې وکړي
د ژمي په سړه هوا کې د کلیوالو له کورونو څخه ایستل د هغوی سره دښمنې ده دا کار که طالب کوي او که یې حکومت کوي، تر ډنډ غوري نور ډیر مهم ځایونه په شمالي ولایتونو کې شته، حکومتي پوځیان دي هغه ځایونه بیرته ونیسي چې د ولسمشر لومړي مرسیتال په جوزجان او فاریاب کې د نیولو ادعا وکړه خو دده له راګرځیدو سره سم بیرته طالبانو هغه ځایونو په بشپړل ډول سره تر خپل کنټرول لاندي راوستل.
حکومتي پوځیان دي کوشش وکړي چې د کندز ښار اړوند سېمو نا امني ارامه کړي، او که خبره داوی چې ځینو مغرضو رسنیو د ډنډغوري سيمې د پښتنو د وژلو له پاره کمپاین وکړ، ولسمشر او نور لوړ پوړي چارواکې د امریکا پلوه رسنیو راپورونه جدې نیسي، بیا خو په کار ده چې په دي هم فکر وشي چې دا ولس او دغه قوم د نړۍ هیڅ قوی یرغللګر نه دې اېل کړي ، څه ډول به جنرال مرادعلی مراد وتوانیږي چې ازاد ولسونه اېل کړي.
ولسمشر غني ډیر ځله په خپلو خبرو کې وایې چې ولسونه دی له اردو سره مرسته وکړي، له کومې اردو سره؟ هغه اردو چې هغه ولسونه چې په ازادۍ مین دي وژنې يې. هغه ولس چې طالب ته وایې له ډنډ غوري څخه به پر حکومتي عسکرو برید نه کوئ خو نن یې حکومتي عسکر په دي ګناه وژني چې ولي دوی له حکومت سره د تړون له مخې مرسته کوي.
هغه اردو چې د خپلو ملګرو (د ډنډ غوري او بغلان پوځیان) خویندي، ميندي، میرمنې، وروڼه او پلرونه پرته له تفکیک څخه ورته وژني، آیا د ډنډ غوري ولس به بیا له دغه ډول حکومتي پوځیانو سره مرسته وکړي؟
د برېښنا د ستنو د اره کولو اړوند ځینې راپورونه داسي دي چې یو سمیېز حکومت پوري تړلی قومندان چې د هغه په سېمه کې نږدې ۱۰۰ د برېښنا ستنې ولاړي دي د برېښنا شرکت څخه غواړي چې د هرې ستنې په مقابل کې د میاشتې ۵لکه افغانۍ ورکړي چې ټول ټال ۵۰۰ لکه افغانۍ کیږي، قومندان اخطار ورکړی که غوښتنه یې ونه منل شي نو د ستنو اره کول به دوام ولري، ځینې راپورنه داسي هم دي چې دوه نورې ستنې هم اره شوې چې اوس یې شمیر څلورو ته رسیږي.
داسي راپورونه هم دي چې ازبکستان د برېښنا د مصرف پیسې چې هره ورځ میلیونونه افغانۍ کیږي هغه غواړي، هغه معلومه اندازه برېښنا چې له افغان حکومت سره یې تړون شوې که حکومت یې مصرف کوي یا نه خو ازبکستان ته به یې پیسې ورکوي.
بل لورته په رسمې ورځو کې په حکومتي ادارو کې چې د ولسمشر دفتر، مرستیالانو دفترونه، اجرایوي مشر دفتر او دهغه د مرستیالانو دفترونه، وزارتونه او لوی ریاستونه دا ډول د دفاع او کورنیو چارو وزارتونو پوځي مرکزونه ډیزلې او پترولي جنریتورونه د برېښنا له پاره کاروي چې په میلیونو افغانۍ لګښت لري.
دا ډول د کورنیو او بهرنیو موسیسو او شرکتونو د ډیزلي برېښنا لګښت او د بهرنیو هیوادونو د ځینو سفارتونو او بالاخره د عادي افغانانو له خوا د جنریتورانو کارونه د افغانستان مخ په ځوړ اقتصاد ته یوه بله لویه اقتصادي ضربه ده.
هسې هم د حکومت اړوند ګڼ شمیر مخالفتونه په بېلابېلو برخو کې شتون لري، که د ډنډ غوري جګړه یې په دوو اونیو کې ونه ګټله نو اسانه به نه وي چې دغه سېمه تر خپل کنټرول لاندي وساتي او د کابل خلکو غوغا هم د برېښنا د نه شتون اړوند ورځ تر بلې زیاتیږي، مدنې ټولنو او د بغلان پښتنو اوسیدونکو هم حکومت ننګولي دی، د هلمند جګړه هم په قوت سره روانه ده، د احمدضیاء مسعود ناندریزې څرګندونې او د دوستم خوابدون هم د غني اړوند جریان لري، په دغسي یو بحراني حالت کې د ستونزو د زیاتوالي پر ځای په کار ده چې ستونزې کمې او قابو کړل شي.
امید دي چې د ډنډ غوري جګړه کې د جنرالانو له توپیره ډګ چلند پای ومومي او دغه جګړه د ژمې په دغه سړه هواء کې ودرول شي.
سوال ایجاد میشود، در صورتیکه کار و عمل طالبان بضرر قوم پشتون میباشد. پس چرا یکتعداد زیاد تحصیل کرده گان قوم پشتون در ذهن و ضمیر خویش از طالبان طور مستقیم و یا غیر مستقیم حمایت مینمایند.؟
جواب این سوال را درگفتار و اعمال سیاست بازان قوم پشتون یعنی کسانیکه بکمک خارج و تقلب قدرت دولتی را بدست گرفته اند میتوان یافت. قابل ذکر میباشد که زحمتکشان و مردم عادی قوم برادر پشتون طالب را منحیث عناصر وطنفروش و نوکر پاکستان و دشمن افغانستان میشناسند. سر بریدن چار تن از طالبان وطنفروش اجیر توسط خیزش مردمی در ننگر هار نمونه ثبوت ان میباشد. همین قسم سخنان محترم حاجی قدیر در ارتباط به حمایه سیاست بازان فروخته شده قوم پشتون از داعش و طالبان همه نشان از حمایت این گماشتگان قدرت های خارجی، از طالب و داعش میباشد. به اساس اخطار محترم ظاهر قدیر بتعداد هفتصد تن از طالبان مربوط قوم افریدی انطرف سرحد حاظر شدند که افغانستان را ترگ گویند ولی این دولتمردان گماشته شده به انها اطمینان دادند که افغانستان را ترک نگویند. این مثالهای صریح نشان میدهد که فقط پشتونهای وطنفروش و فروخته شده و فاشست از طالبان حمایه مینمایند. این عقل باختگان فاشست چرا از طالب حمایه مینمایند؟ دلیل ان تسلط افکار و ذهنیت فاشستی در فکر و ذهن و روان این عقل باختگان وطنفروش نهفته میباشد. اینطور برداشت میشود که این فاشستان خوب میدانند که فکر و آرزو و برنامه فاشستی شان توسط طالبان میتواند درست تطبیق شود. بدلیل اینکه طالبان به هیچ اصول و موازین اخلاقی و به هیچ منشور و میثاقهای بین المللی و حقوق بشر پابندی ندارند. بنأ” انها میتوانند با زوز و ستم ملیتها و اقام دیگر افغانستان را مجبور سازند تا، یا افغانستان را ترک گویند و یا مزدوری و تسلط قوم پشتون را بپذیرند.
در این شرایط میشود که قدرت سیاسی طور دایم حق پشتون میباشد و زبان پشتو بحیث زبان رسمی دولت افغانستان شده و همه مجبور خواهند شد تا به عیوض زبان فارسی به زبان پشتو سخن گویند و بنویسند. در تحت سلطه طالبان افغانستان راستی هم به ملکیت افغانها در آمده و دیگر اقوام افغانستان منحیث نیروی کار و تابع شده در افغانستان حق زندگی را داشته میباشند. در اینجا اینکه طالبان اجیر استخبارات پاکستان میباشد و تسلط طالبان تسلط پاکستان را معنی داشته و یوغ باداری پاکستان بگردن مردم افغانستان می افتد، برای فاشستان مثل کرزی و اشرف غنی و انورالحق احدی و فاروق وردک و زاخیل وال و اتمر، … وغیره یوغ پاکستان را بگردن قبول دارند و شاید فکر نمایند که این یوغ پاکستان در طی زمان از گردن آنها خواهد افتید و لی در آخر آنها قادر میباشند که زبان پشتورا زبان افغانستان بسازند و اقوام دیگر باشنده افغانستان را منحیث مزدور و زیر دست خواهند داشت.
البته اهل سیاست اقوام دیگر مردمان ذلیل و نفس پرست و کوتاه فکری میباشند که فقط به پیش پای خود دیده با کرسی و امتیازات موقتی خودرا فروخته و زمینه جولان اسپ مراد فاشستان را مساعد میسازند.
خیلی واقعبینانه و بر اساس تجارب حاصله و مشاهده شده، نگاشته شده است. خدا شمارا برکت و شیمه و انرژی زیاد اعطا فرماید، تا در پرتو این نور افگنی های شما مغز های پوسیده و گنده یکتعداد از سیاست بازان قوم برادر پشتون ما مثل آقای احدی، روستا ترکی و اشرف غنی و کرزی و…دیگران را روشن و متوجه سازد و به این باور شوند که طالبان مخالفان سیاسی مسلح دولت نه بلکه دشمنان قسم خورده مردم افغانستان و وطنفروشان و نوکرانی هستند که بدستور باداران پاکستانی خود وطن خودرا تخریب و برادران و هموطنان خودرا بقتل میرسانند. در همین چند روز پیش آقای احدی در مصاحبه ای با طلوع نیوز از اجیر بودن طابان به استخبارات نظامی پاکستان طفره رفت و غیر مستقیم از طالبان پشتیبانی نمود و طالبانرا نیروی مخالف مسلح دولت خواند. از وطنفروشی و نوکری طالبان و فرمانبرداری آنها از استخبارات پاکستان، طفره رفت. حال آنکه من هم به این نظر هستم که صدمه ای که طالبان به قوم برادر پشتون وارد مینماید، به اقوام دیگر باشنده افغانستان وارد نمینماید.