خفاش مزاجی بزرگان
مردم مظلوم کندز هلمند و یک تعداد از ولایات دیگر در روشنی روز از دم تیغ جلادان میگذرد وهمه انتظار دارند تا عقاب تیز پرواز در فضای خو نین این سر زمین به پرواز آید وجگر دشمن را ازسینه اش بدر آرد اما غافل ازینکه اطراف وکنار مان را خفاشان شبتاز وتاریک دل گر فته است. که در نیمه های شب ودر تاریکی هولناک طعمه نا چیز بدست میآورند. یکی ازین خفاش مزاجان نور گریز ارگ نشینان کابل اند که بجای رفتن در میدانهای نبرد وجنگ ونجات همشهریان ما از چنگال خو نین عفریت جهل ونادانی به شفاخانه ها وادارات دولتی در کابل میتازد تا یکی را به بهانه شکار کند وطعمه گرسنگان اطرافش سازد.
جناب اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان هم گاه وبیگاه با پرواز خفاشگونه و وغافلگیرانه در نیمه های شب بر حوزه های امینتی عدۀ ای را بجرم سهل انگاری از وظیفه سبکدوش وبجای شان افراد دلخواه خودرا نصب وبدین تر تیب گویامسئولیت خودرا به نحوی ادا کرده است. عدۀ بخاطر اغفال کردن ذهنیت ها ومعطوف ساختن افکار از اوضاع خو نین کندز وهلمند وفراه و بادغیس وپسابند غور ادعا دارند که رئیس جمهور کاری در خور تحسین انجام داده واما نمیدانند که مسئولیت رئیس جمهور در سطح کل افغانستان وآنهم در مقایسه با اوضاع خونین وویرانگر جنگ در ولایات خصوصا هلمند وکندز وبغلان چیزی دیگریست بزرگتر از آنچه فکر میکنند. اینجا باید پرسیده شود که چرا رئیس جمهور وقت کشی ومسئولیت نا شناسی میکند او بایست بجای رفتن به وزیر اکبر خان با کا بینه اش به ولایات محاصره شده سفر کند که زمینش از خون شهیدان مظلوم رنگین وفضایش با صدای غمین مادران وفرزندان مصیبت دیده غمبار است وبوی دود آتش سینه ساکنان این شهر ها را به لخت خون تبدیل کرده؟ که نهایت سوال بر انگیز است. این دو رئیس یعنی اشرف غنی و عبدالله با کجگول گدائی با گردن های پت وکج به دروازه اروپایئان پرسه میزنند اما بی خبر ازینکه طالبان در کندز بانک هارا چپاول کردند وذخایر سلاح ومهمات را به غارت بردند. ایشان قبل ازینکه به خسارات داخل افغانستان نگاه کنند بخاطر نیمه پر شدن کجگول گدائوی افتخار کردند که خیلی شرم آور وننگین است. واین گدائی مشروط هیچ دست آوردی نداشت.
قهر مانی دروغین : جناب شنیده است که رهبران در دل تاریکی شب از احوال رعیت آگاه اند اما نمیداند زما نیکه در روز مردم در رنج وعذاب اند نیازی به شبگردی خفاش گونه در نیمه های شب نیست: عدۀ با مداحی وچاپلوسی کوتاه وبی اثر رئیس جمهور را مسئولیت شناسی معرفی میکنند اما در شرائط فعلی مردم به این اکت های ریا کارانه ارج نمیگذارند واز مسئولین میخواهند بجای عقده گشائی در کابل وبر طرف کردن افراد بخاطر نصب کردن حامیان دروغین به ملت توجه کند به ملتیکه خونش جوی هارا پر کرده و از گوشت واستخوان شان تل وتپه ساخته اند. مردمیکه خانه وکا شانه را به آتش وخاکستر سپردند وخود شان پا بر هنه بدون غذا وسر پوش در بادیه یاس ونا امیدی قدم گذاشتند. کجاست داد رسی که دست نوازش بر صورت خونین یتیمی بگذارد که رویش را از بالای جسد بخون تپیدۀ پدرش بر داشته وبا ناله فریاد راه گریز را اختیار کرده. مگر کدام کار ووظیفه مهمتر از نجات مردم کندز وهلمند است؟ از نظر من هر حرکتیکه در جهت نجات مردم کندز وهلمند نباشد مغرضانه وریا کارانه است که رئیس جمهور انجام میدهد. بنا ءٌ به این واقعیت تا کید میکنم که ملت بیدار وعقاب مزاج افغانستان شایسته رهبران نیستند که خصلت خفاشی دارند. خاموشی در مقابل این جفا کاری ها نه اسلامی است و نه انسانی امید وارم هر چه زود تر ملت بزرگ افغانستان با راه اندازی تظاهرات مسالمت آمیز توفانی براه اندازند واین خس وخاشاک را از سر راه خود بر دارند.
استاد محترم. مواظب باش که مثل شخصیتهای دیگر تو را هم نکشند
بیکفایتی مسئولین امنیتی خصوصا” شورای امنیت زیر ریاست اقای غنی این شک و گمان را در جامعه تقویه میسازد، که زمامداران افغانستان تعهد سپرده باشند که یوغ پاکستانرا توسط طالبان مزدور در گردن مردم بیچاره و درد دیده افغانستان می اندازند. این سهل انگاری و بیغم باشی و تساهل عمدی بوده و فقط بخاطر باداری طالبان مزدور زمینه سازی مینمایند. در غیر آن مثلیکه یک وکیل پارلمان گفت که به تعداد طا لبان تانک وجود دارد. یعنی برای هر طالب یک تانک میرسد. با نزدیک به سه لک افراد قوای مسلح باز هم یک مشت طالب اجیر و بیدین و وطنفروش قادر میشود مصیبت هولناکی را بر مردم افغانستان بیاورد و ولایت را سقوط دهد. نخبگان باید موضوع را به تحلیل بگیرند و با امریکا بفهمانند که از رژیمی در افغانستان پشتیبانی نماید که رضایت مردم را داشته باشد. این دولت خیلی منفور و تجرید است. و فقط چند نفر دلقک و چاپلوس و شکمبو و نفس پرست دور این حکومت جمع شده که از اینطور انسانهای ضعیف چیزی ساخته شده نمیتواند. باید نخبگان تدبیر بگیرند و این دولت فاسد و بیکاره را ساقط نمایند.
ننگ است به بیکفایتی رًیس شورای امنیت و وزیران امنیتی. که یکنفر از استخبارات پاکستان در پاکستان نشسته و اجیران خود را دزدانه روان میکند و میتوانند ولایت را بگیرند و مردم بیگناه را قتل عام نمایند. اما رًیس جمهور ما با داشتن ساز وبرگ نظامی زیاد در خود افغانستان نشسته وبا تشکیلات مثل والی و ریاست پولیس و ریاست امنیت ملی و مستوفیت و قضا و غیره حد اقل نمیتواند امنیت ولایت و با شندگان آنرا تا مین نماید. اینست نالایقی و اینست بی کفایتی بی مانند. اگر رًیس جمهور غیرت داشته باشد باید زهر بخورد. زندگی دیگر به این بیکفایت نالایق بدرد نمیخورد. و باز ببینید چقدر بی شرم میرود شبانه حوظه امنیتی و یا شفاخانه آنهم در کابل را کنترول مینماید. او رًیس جمهور کلوخ چشم بی غیرت بیکفایتی تورا که جزا بدهد. برای فریب و تغیر از هان مردم از بیکفایتی خود شب به شفاخانه میرود. خیال میکند که مردم ساده هستند. مردم کندوز درخون و بد بختی میتپند. مسًول درجه او خو تو رًیس جمهور هستی. شرم باد به این فریب کاری و عوامفریبی ات.