با استقرار سلطه ای طالبان در افغانستان و برپایی بهمن سیاسی در جامعه بویژه در اردوگاه “چپ”که خدشه پذیری، آوا وارزو های یک نسل را به دنبال داشت، حال در اقلیم نوین سیاسی،امیدها وارمانهای سترگ سیاسی،از دل خاکستر برخاسته ،در وادی عدالت ریشه زده وبا ظهور بهاران شکوفه می‌کنند.
اری؛
جنبش باخروش دادخواهانه در گستره عظیم باید برای صریر بایسته وتاریخی خود برگردد.
در همین گذرگاه،در یک رویکرد پیشگامانه درست به تاریخ ۳۱ مارچ ۲۰۲۴،صدیقترین راهیان آرمان های دادگرانه در یک فرهنگ نوین سیاسی، در چوکات کنفرانس شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان همایشی با عظمت ای را که در آن ۱۰۸ تن از نمایندگان ۱۱ شورای کشوری حضور فعال داشت به راه افتید.درین کنفرانس به تعداد ۲۳ تن از نمایندگان و رزم آوران نهضت ترقی‌خواه افغانستان در پیرامون حیاتی ترین موضوعات مبرم سیاسی سخنرانی نمودند.
درین گرد همآیی بزرگ که طلسم سکوت سیاسی پس از سونامی طالبان در یک جمع آمد کلان درهم شکسته شد، کاتالیزوری بود برای حرکت آوردن نهضت زخم آلود ما بسوی همیاری و همبستگی واغوش گشایی ای بود برای فراخوانی همه سازمان هاواحزاب همسو وبرادر زیر سقف واحد.
این اندیشه ها وارمان هابرخاسته از منظومه ای فکری نهضت ترقی‌خواه افغانستان بوده که حال درگرداب حواث به سختی نفس می‌کشد.
کنفرانس، شاهراه وحدت و همبستگی را در سیما وبرنامه خود تجسم بخشید،گفته شد که فصل چیله ای زمستان ویخبندان سیاسی به مثابه رویکرد بازدارنده به سررسیده است،باید با فضا سازی رفیقانه، تکانه های قوی برپاکرد،وحدت،اتحاد و همبستگی سیاسی را به مثابه تاخیر ناپذیر ترین رسالت عظیم تاریخی در سرلوح همه برنامه های سیاسی قرار داد.
کنفرانس خاطر نشان ساخت که زمان تغییر پارادایم وحدت و همبستگی نیروهای ترقی‌خواه فرارسیده است.
در دستور کارکنفرانس ،اعمارپل های شکسته وامتداد مناسبات رفیقانه با تمام سازمان های برادر اولویت داشت واین آهنگ که باید به یک جانبه گرایی وداع کرد،در مغز ها شخم زد وتخم نو بکارید،تجلی روشن داشت.
باید فرصت های جدیدی را آرایش داد ودر بستر هم اندیشی گریزگاهی برای فرار از پروسه وحدت واتحاد به جانگذاشت.
بیگمان که دوران کنونی گرهگاه رمز آلودی جنبش دادخواه افغانستان است.بویژه نهضت ای که از بستر واحد تاریخ برخاسته و امروز در همه جزایر متعدد پرپر شده است.
نهضت ای که از پتانسیل عظیم سیاسی برخوردار بوده ودر بلاد نا هماهنگی وگسست خطوط سازمانی تاریخی از میدان سیاست افغانستان خارج شده است.
ما از نهضت ای صحبت میکنیم که دارایی پیمان سیاسی وخطوط آرمانی بوده، رسالت آزادی،استقلال ونجات افغانستان را بردوش دارد ودر مشارکت عظیم با همه وطنپرستان افغانستان باید این وظایف استراتیژیک را موفقانه بسر برساند.
بدون شک که” چپ” های بی افق نمایی از یک ویترین است که به درد سیاست بحران زای افغانستان نمی خورند.
خوشبختانه جمع کثیری از سازمان ها وجریان های سیاسی بویژه در ماورایی بیرون از مرز های افغانستان پرچم پرافتخار مبارزه آرمانی را مستدام به اهتزاز کشیده وبا قافله ای دادگران آزادی خواه افغانستان همسفر شده اند.
حالا تاریخ به آدرس این نیروهای رزم آفرین فریاد همبستگی را به سرایش کشیده و کنفرانس شورای اروپایی این ندای تاریخ را تفسیر وترجمه کرد وبسوی همه نیروهای هم اندیش آغوش گشاد ودست دوستی،همبستگی و برادری خود رادراز کرد.در پرتو پیام کنفرانس به آدرس نیرو های ملی-دموکرات نمود های بارز همبستگی و همیاری سازمان های برادر تجلی روشن دارد،امید است همگان بزودی در ساحل پیروزی قدم برداشته درفش همبستگی رابه اهتزاز کشیده ودریچه ای امید را برای همباوران وهم رزمان ومردم ستمدیده ای افغانستان گشایش بخشیم.
رفیق؛
بیا که در یک چشم انداز تاریخی بروجهات سیاسی ،فکری واندیشوی مان بازنگری نموده و به ندای تاریخ پاسخ بایسته داد؛
به پیش بسوی اتحاد و همبستگی نیروهای ملی،دموکرات وترقیخواه افغانستان
با حرمت
محمد عارف عرفان
لندن
آپریل ۲۰۲۴
