نجيب الله در سال 1947 ميلادی در يک خانواده احمدزئی غلزئی پشتون تولد شد. پدرش تاجر اموال افغانی به پاکستان بود.
نجيب الله تحصيلات ابتدائی خود را در ليسه عالی حبيبيه به پايان رساند و سپس راهی دانشکده طب، دانشگاه کابل شد، و در سال 1975 ميلادی سند فراغت خود را از اين موسسه دريافت کرد.
در دوران مکتب در سال 1965 ميلادی عضويت حزب دموکراتيک خلق افغانستان را گرفت و از اثر فعاليت های سياسی خود چندين مرتبه به زندان کشانيده شد.
بعد از کودتاه ثور،در سال 1978 ميلادی در يک کوشش بيرون کشانيدن اعضای پرچمی حزب وی نيز بحيث سفير جمهوری افغانستان در تهران مقرر شد، اما بزودی به اتهام کودتاه عليه رژيم از حزب اخراج و از عهده خود برطرف گرديد.
داکتر نجيب الله تا اواخر حکومت حفيظ الله امين در بيرون از کشور ماند، و قتی در دسامبر 1979 ببرک کارمل روی کار آمد، وی نيز به افغانستان برگشت و بزودی بحيث رئيس خدمات امنيتی دولت ( خاد ) مقرر گرديد.
داکتر نجيب در اين پست برای مدت 6 سال ماند، در اين دوران نجيب متهم به روش غير انسانی با مخالفين دولت کمونيستی شده است.
در سال 1986 جانشين ببرک کارمل بحيث منشی حزب دموکراتيک و سپس رئيس جمهور افغانستان گرديد.
در سال های 1988 تا 1990 کميته مرکزی حزب را پاکسازی کرد، و به ارايش مجدد حکومت پرداخت.
در مارچ 1990 داکتر نجيب الله قادر شد کودتاه وزير دفاع خلقی خود شهنواز تنی که به نام کودتاه \\\\\\\”گلبدين-تنی\\\\\\\” موسوم است، شکست بدهد. در اين کودتاه گلبدين حکمتيار، تنی را حمايت می کرد.
در اواخر دوران حکومت اش داکتر نجيب متقاعد شد، مسئله افغانستان از طريق نظامی حل نميشود، و کوشش فراوان کرد تا اين مشکل از طريق سازمان ملل متحد حل شود، اما شايد وقت با وی ياری نکرد و حالات قسمی پيش آمد که مجاهدين تمام مناطق افغانستان را در کنترول خود در آوردند، و نظر به مذاکرات که در راولپندی، پاکستان کرده بودند حکومت را تسليم گرفتند.
نجيب خواست افغانستان را ترک گويد، اما توسط نيروهای جنرال دوستم موتر حاملش متوقف شد، و نجيب الله مجبور شد در دفتر سازمان ملل در کابل پناه ببرد.
در دوران حکومت مجاهدين نجيب در دفتر سازمان ملل ماند، اما به مجرد دخول طالبان به کابل، گروهی از طالبان به دفتر سازمان ملل يورش بوردند و نجيب الله را بقتل رسانيدند.
نجيب الله در قريه ابای خود در پکتيا دفن است.
نجيب متأهل بود، و خانمش از قوم محمد زئی ميباشد.
