تصمیم آمریکا نسبت به تحریم میر رحمان سیاسی است

در جوانی،‌ من با میر رحمان ‌و حنیف اتمر، یک‌جا هم‌کار بودم، بیش از یک دهه است که میر رحمان را ندیدم. اجمل، فرزندش را که هیچ نه می‌شناسم. در پی دفاع از وی هم نیستم. مگر تصمیم آمریکا نسبت به تحریم میر رحمان سیاسی و بیش‌تر برای ضرب و شتم نشان دادن به روسیه و تقویت پشتون سیاسی در کشور است. احتمالاً به آمریکایی ها گزارش‌های دروغین دادند که گویا میررحمان از حامیان پوتین باشد. لابی‌گران این تحریم همه پشتون ‌های با اقتدار در قصرِسفید و ادارات دگر آمریکا اند. ورنه، آمریکایی‌ها، خود شان قراردادها را برای میررحمان یا فرزندش دادند. چه‌‌گونه است که تاکنون سکوت بودند، اگر میر رحمان مشکلی داشته بوده است؟ من می‌دانم و پیش از این، مستند نوشته ام که  براندازی پارسی زبانان از هر گوشه‌یی چه در برون مرزها و چه در درون کشور، برنامه‌ی ناتمام است. مگر حنیف اتمر بسیار جنایت کرده یا میر رحمان، مگر غنی بسیار جنایت کرده یا میر رحمان، مگر  قراردادهایی که پسر رحیم وردک دارد  بسیار پاک است؟ مردم ما فراموش نه کرده اند که بچه اندر رحیم وردک، چه گونه نیروهای مسلح کشور را در شهر نو به رگ‌بار بست و‌ کسی پرسان نه کرد. برخی کسانی‌ که این نوشته را می‌خوانند، باید تاریخ دو دهه‌ی پسین را در دست داشته و آگاه باشند. سقوط دادن کابل بانک، تقویت عزیزی بانک، ایجاد غضنفر بانک، نقش هند در سقوط کابل بانک توسط راجا‌گوپتا،‌جاسوس نصب شده به عنوان مشاور هندی کابل بانک، مداخله‌ی صریح و رسمی سیاه در مورد این‌که پارسی زبانان در کشور ما اقلیت اند. همه و همه جریاناتی اند که من یک دهه پیش نوشتم.  تارنگاشت های برون مرزی، وزین کشور همه را منتشر کرده اند. برنامه‌ی زنده‌‌یی را ام‌شب در این باره از برگه‌ی فیس‌بوک خودم بیننده باشید