یکی از مسایل مهم و حیاتی که در افغانستان مطرح أست این أست که تا امروز که این برگه را می نویسم نفوس شماری دقیق یا آمار گیری اصولی یا احصائیه درست در افغانستان نشده أست و هر چه ما می دانیم از استعمار به ما رسیده است و یا از کتاب CIA امریکا . در زمان سردار محمد داود خواستند کاری بکنند و اما به پایه اکمال نرسید و قبل از آن همچنان.
افغانستان ٩٩ در صد مسلمان دارد . از نگاه جامعه شناسی اسلامی در اسلام اکثریت و اقلیت وجود ندارد . در اسلام مسلمان و غیر مسلمان أست نه اکثریت و اقلیت. اویکه می گوید مسلمان أست در دایره اسلام شامل أست و اویکه مسلمان نیست در دایره خلقت برادر ماست زیرا ما همه اولاد آدم هستیم و قرآن می گوید و لقد کرمنا بنی آدم . یعنی به نسل بشر کرامت دادیم . پس در اسلام محمد ص حتی اویکه مسلمان نیست کرامت دارد و احترام او و حق وحقوق او بر ما واجب أست و عدالت باید تامین شود خواه مسلمان باشد خواه مسلمان نباشد. حضرت رسول کریم ص بین یک یهود و مسلمان میانجیگری میکرد و نتیجه این شد که یهود حق به جانب بود نه اینکه مسلمان را تبرئه کند.
در مجالس می بینیم به جای اینکه از مساوات و عدالت کار گرفته شود روی ترکیب قومی در یک کشور مسلمان تاکید می شود و این خلاف اساسات عدالت اسلامی أست زیرا در اسلام خداوند مردم را تنها به تقوی می شناسد نه اکثریت قومی.
عدالت که واژه عربی أست تعادل معنی میدهد و همینکه نماد عدالت در همه فرهنگ ها یک ترازو أست یعنی که باید تعادل برابر و مساوی باشد. مساوات هم برابری ، تعادل ، همسانی معنی میدهد . یعنی مساوات و عدالت هر دو یکی أست نه اینکه معنی جداگانه داشته باشد.
دین اسلام قسمیکه گفتیم دین عدالت و مساوات أست یعنی تعادل و برابری . در نظام های قومی و قبائلی که همه ضد تعادل و مساوات أست روی اکثریت بودن خود اتکا می کنند نه روی عدالت و مساوات و این بدبختی أست که عاید حال ما شده أست. حالا اگر یک قوم از نظر تعداد کمتر باشد او را هیچ شامل نمی کنند برای اینکه در اکثریت نیست . اگر در یک نظام قومی اکثریت در مجلس تاجیک باشد خواه مخواه در وقت رای دهی تاجیکان برنده می شوند و این خلاف عدالت و مساوات در اسلام أست زیرا آنها به رای اکثریت قوم خود می روند. در اسلام هر فرد مسلمان حق رای را دارد نه اینکه چون او در اقلیت أست که نیست نادیده گرفته شود . این واژه استعماری و استثماری اکثریت و اقلیت از غرب زمین به ما رسیده أست نه اینکه در اسلام که باعث بزگتربن تمدن جهانی شد مطرح شده باشد. حضرت رسول کریم ص سلمان فارس را که عرب نبود اخی گفت یعنی برادر نه اینکه چون او عرب نبود و در اقلیت بود نادیده گرفته شود . در حدیث متفق علیه دیگر پیشوای اسلام میخوانیم که هیچ عرب بر عجم و هیچ سفید پوست بر سیاه پوست و سرخپوست برتری ندارد پس ما به کدام اساس موضوع اکثریت و اقلیت را در جامعه ی مسلمان مطرح می کنیم و حقوق مسلمانان که مانند دیگران أست پایمال می کنیم ؟ این خیانت به دین و خیانت به مردم مسلمان أست . خداوند واضح در قرآن مجید می گوید که اقوام را برای شناخت همدیگر خلق کرد و اما بهترین شما با تقوی ترین شماست نه اینکه در قوم بهتر هستید یا در اکثریت هستید. تکیه به قوم در جامعه ی اسلامی خیانت به دین و خیانت به مردم أست و نابخشودنی.
حالا از خود سوال کنید اگر مسلمان هستید که قوم شما برای شما مهم أست یا افکار واللی اسلام ؟؟؟؟ آیا ما این حق را داریم که ایمان و تقوی یک هزاره را به خاطر در اکثریت نیست زیر سوال ببریم ؟ آیا ما این حق را داریم که در یک مجلس یک ازبک باشد و پانزده تاجیک و او را نادیده بگیریم؟ عدالت و مساوات ما در ایمان و تقوی ماست زن باشد یا مرد باشد و یا هر قوم که باشد .
دکتر فرید یونس
استاد بازنشسته ای بشر شناسی فرهنگی خاور میانه و فلسفه اسلامی – دانشگاه ایالتی کلیفورنیا
