علوم انسانی

علوم انسانی یا humanities

سلام عزیزان

گرچه من در گذشته در باره علوم انسانی هم در برنامه های تلویزیونی سخن گفته ام و هم نوشته ام و اما معلوم می شود که هنوز هم این رشته مهم انسانی را عده زیاد نه می دانند و موضوع علوم انسانی برای شان مبهم أست .

علوم انسانی ساینس نیست و از علوم أست که در اثر تعمق و تفکر ، علاقمندی و پشتکار حصول می شود و یگانه پیش نیاز آن استعداد در همان رشته أست. بعضی کسان در یک رشته استعداد دارند و اما بعضی کسان دلچسپی دارند و اما استعداد همان رشته را ندارند. در بین سرایندگان زیاد دیده می شود که یک شخص دلچسپی دارد و اما هر چه کوشش می کند یک خواننده خوب نمیشود. علوم انسانی بدون تحصیلات رسمی می تواند آموخته شود و اکتسابی نیست مانند طب یا نجاری و یا نل دوانی . درین علوم هر کس استعداد و علاقمندی و پشتکار داشت می تواند موفق شود. این علوم عبارت اند از ژورنالیزم ، تاریخ ، دین ، فلسفه ، موسیقی ، شعر و شاعری و ادبیات و علوم سیاسی . این علوم بطور مشخص ثبوت کار ندارد.   این علوم ٢+٢ =۴ نیست . هر کس می تواند روش ، دید و بینش و تحلیل و عملکرد خودش  را داشته باشد .

بیایید چند مثال برای شما بیاورم . خارجی و داخلی :

چرچیل صدراعظم انگلیس صنف دوازده را خلاص نکرده بود و علوم سیاسی تحصیل نکرده بود و اما برای مملکت خودش از مشهور ترین صدراعظم های انگلیس در قرن بیستم بود .

دکتر علی شریعتی جامعه شناس مشهور ایران اساسا در سوربون پاریس جامعه شناسی تحصیل کرده بود و جامعه شناسی ساینس أست نه اینکه از علوم انسانی باشد زیرا هر مطلب اجتماعی را باید ثبوت کرد . اما  فلاسفه غرب را زیر سوال برد و با قرآن استدلال کرد و در جامعه ی ایران و فارسی زبان یک انقلاب بر پا کرد .

صوفی عشقری شاعر مشهور کشور سواد بلند نداشت و اما بهترین شاعر زمان خود بود .

داکتر عبدالرحمن زمانی طبیب است و اما بهترین تاریخ دوره امانی را نوشت. نه تنها تاریخ نوشت اشتباهات حسن کاکر را در تاریخ بر ملا ساخت. حسن کاکر در تاریخ دکتورا داشت !!!

بنده در رشته ژورنالیزم و نطاقی و برنامه سازی تحصیلات عالی نداشتم و اما بهترین جایزه برنامه دینی را در سال ٢٠٠٨ از تلویزیون نور گرفتم . در محفل خودم حضور نداشتم و اما جناب داکتر صاحب عبدالله کاظم جایزه من را تفویض کرده بود.

در دین تحصیلات عالی اساسا نیست زیرا دین از علوم انسانی أست و هر کس می تواند بیاموزد . کسی که ایمان قوی به خدا داشته باشد همه آیات را یک معجزه می بیند و کسی که ایمان قوی به خدا نداشته باشد بسیار آسان أست که قرآن را زیر سوال برد و یا کج حرفی کند و یا  ریشخند کند. زیرا قرآن از نگاه اکادمیک از علوم انسانی أست و هر کس برداشت خودش را دارد و اما از نگاه خود قرآن از علم لدنی أست و این علم را خداوند به هر کس نمیدهد. هستند مردمان که عبا و قبا دارند و حتی از نام خانوادگی مذهبی خود استفاده می کنند که اگر مردم ایشان را به نام عالم بشناسد و اما نمی شود زیرا استعداد آموختن دین را ندارند. و هم خود را فریب میدهند و اما مردم فریب نمیخورد. با از بر کردن چند آیه و حدیث کسی عالم نمی شود . همه جهان هستی دین أست. امکان ندارد که کسی در همه جهان هستی تخصص بگیرد . پس عالم دین واقعی وجود ندارد . قرآن به عربی أست و اما به عربی انسانی نیست و به آیه أست . و آیه از نگاه زبانشناسی ترجمه نمیشود . مفهوم آن به اساس عدالت پیشکش می شود زیرا قرآن کتاب عدالت أست . کسانی که در اسلام شناسی تحصیل کرده اند اصل دین نیست . بخش های شناسایی دین أست مانند سیرت نبی ،  اصول فقه ، قرآن شناسی از نگاه واژه شناسی یا ایتومولوژی ، تخصص در حدیث ! در حالیکه یک عده احادیث جعلی أست  پس باید هم در احادیث ثقه تخصص گرفت و هم جعلی . اما همه ای اینها کار انسان هاست و اصل دین نیست . اصل دین از خداست و همه جهان دین أست .

چون رشته های علوم انسانی متکی به تحلیل و تاویل و تفسبر کسی أست که آنرا به شما می گوید تفاوت ها وجود دارد . شیعه و سنی قرآن را با دو دید متفاوت می بیند و یا یکی سختگیر أست مانند ابن تیمیه و یکی دین را آسان میگیرد مانند امام ابوحنیفه  .

اگر درین مورد از نگاه توسعه و انکشاف انسانی سوال داشتید به تماس شوید.

فرید یونس

۱۸ جنوری ۲۰۲۳