دستگیر پنجشیری، عضو کنگره موسس حزب دموکراتیک خلق افغانستان و دوست و یار زحمت‌کشان کشور، در سن ۸۹ سالگی با جهانِ ما وداع کرد.
آقای پنجشیری تمام عمر خود را در راه مبارزه بخاطر ترقی افغانستان و سعادت مردم آن سپری کرد.
مبارزه بی‌باکانه دستگیر پنجشیری به خاطر اعمار جامعه فارغ از استثمار و عدالت محور بود و در این راه چندین بار به زندان افتاده و مشقات زیادی را تحمل نموده بود.
او مبارز صادق و پاک طینت بود. البته دنیای مبارزه و سیاست با پاکی و راستی میانه خوب نمی‌تواند داشته باشد، به همین سبب بود که او در جریان حیات سیاسی خود به پیچ و تاب‌های مطلوب و نامطلوب مواجه گردیده بود.
دستگیر پنجشیری در کنار کنش‌گری سیاسی، نویسنده و شاعر انقلابی نیز بود. نوشته‌ها و اشعار او رهنمود مبارزین راه حق و عدالت می‌باشد.
مبارزه او برای تأمین عادلانه حقوق کارگران و دهقانان و همچنین اعمار جامعه فارغ از استثمار و تعصبات مذهبی و قومی، نام او در تاریخ کشور جاودانه ساخته است.
افغانستان با مرگ دستگیر پنجشیری احساس اندوه دارد و بالخصوص کوه عروسنگ مقابل قریه زادگاه او سیاه پوش و در غم نشسته است.
درگذشت دستگیر پنجشیری را به تمام ترقی‌خواهان افغانستان و فامیل محترم‌شان به ویژه برادران با وقار شان محمد داوود پنجشیری و یحیی هما تسلیت گفته و خود را در اندوه شان شریک می‌دانیم.
در اخیر شعری برامده از قلم انقلابی دستگیر پنجشیری تقدیم است.
پاسبان آسمان
من عقاب تیز بینم، قله ها جای من است
آشیان آتشینم، سنگ خارای من است
همنبرد اختران و مهر و ماه روشنم
آرزوی آهنینم، صلح دنیای من است
“مرغ طوفانم” ندارم مهر مردابی، به دل
آسمان سر زمینم، پهن دریای من است
پاسبانِ آسمانِ نیلگونِ کشورم
مردم سنگر نشینم، زیب صحرای من است
گر شکسته، شهپر و شهبال من را، خصم من
عشق خلق نازنینم، فکر و سودای من است
رنجها بینم اگر از شعله افروزان جنگ
میهن مرد آفرینم، فر فردای، من است
حوت ۱۳۶۸
شهر کابل
