یک عده برای من می گویند که در کشور آرامی آمده است . ما در امریکا و اروپا گزارش های ضد و نقیض را از طریق رسانه های خبری می شنویم و میخوانیم
به هر حال ، طالبان بعضی مطالب را می گویند تا اعتماد مردم و جامعۀ بین المللی را جلب کنند و یک بار میخ شان اصولی گور شد اینها روی اصلی خود را نشان خواهند داد. خشونت ، سلب حقوق زنان و حاشیه راندن خواهران و برادران شیعه ما و کنترل مغز های مردم .
مصاحبه داکتر نعیم نماینده طالبان را شنیدم و از صحبت او چنین استنباط می شد که در آینده برای زنان تصمیم میگیرند که زنان چه تحصیل کنند. ما نباید قبول کنیم که یک گروه تصمیم بگیرد که دختر ما چه رشته را تحصیل کند. آقای نعیم می گوید که در هیچ جای دنیا آزادی مطلق نیست. این سخن تا اندازه ای درست است و اما مغز ها درین کشور ها کنترل نمیشود و رنسانس اروپا از خیرات مسلمان همین بود که قشر مذهبی مغز های مردم را کنترل نکند که ما چه بنویسم و بگوییم. چالش بزرگ طالبان نظر به بیست سال قبل این است که در گذشته رسانه های اجتماعی نبود و اما حالًا مبارزه با رسانه ها کار شان را فوق العاده مشکل ساخته است و هر مطلب زود بر ملا میشود.
نفر که هم در راس حکومت قرار خواهد گرفت باید به تایید طالبان، سعودی و امریکا و پاکستان باشد، نه اراده مردم افغانستان .
یکبار ، افغانستان توسط روس اشغال شد و نفر های خود را مانند ببرک و ترکی و غیره سر مردم قبولاندند .
بار دوم افغانستان توسط امریکا اشغال شد و اینها هم کرزی و غنی و احدی و غیره را سر مردم قبولاندند.
حالًا بعد از بیست سال جنگ افغانستان توسط پاکستان اشغال شده است و این بار در تعیین سرنوشت افغانستان، مثلث گناه یعنی امریکا ، سعودی و پاکستان تصمیم میگیرد. ما باید انتخابات سرتاسری داشته باشیم. به جای اینکه روی حکومت که سر مردم تحمیل می شود کار می کنند باید شرایط انتخابات آزاد را سرشته کنند.
ما باید اجازه ندهیم که سر مردم افغانستان اشخاص که اجندای بیگانه را تمثیل می کنند به قدرت برسند حتی که شش ماه باشد که از بیرون انتخاب شده اند .
مردم افغانستان همانطور که از بیرق ملی دفاع کردند باید با اعتصابات مسالمت آمیز مانند نشستن روی جاده ها که هزار ها نفر باشد باید از حقوق خود دفاع کنند. مردان أفغان باید از حقوق زنان دفاع کنند و این خیلی موثر است ازینکه زنان تنها از حقوق خود دفاع کنند .
در گذشته نوشتم و منحیث یک جامعه شناس مسلمان برای شما می نویسم که بد ترین استثمار، استثمار دینی است که در اسلام محمد ( ص) قطعا وجود ندارد. دین در اسلام تحمیل نمیشود و اما ارگان دولتی با رای زنی اکثریت یک موضوع را قانون بسازد . قرآن یک کتاب هدایت ، علم و حکمت است. قوانین مدنی از آن می تواند استخراج شود و اکثریت آن قوانین را به تصویب برسانند. دین یک موضوع تفکری و عقلی است. افراد جامعه حق دارند که قبول کنند و یا نکنند. یعنی این اندیشه غلط که وقتی مسلمان هستی باید هرو مرو از قرآن اطاعت کنی؛ همچو چیزی در متون دینی ما نیامده است طور مثال یک فرد نماز نه می خواند و اما در خانه خودش به آرامی عبادت می کند. این حق را دارد.
همه قوانین مدنی باید با اجماع امت باشد نه چند نفر محدود زیرا در اسلام چند نفر حق ندارد که برای سرنوشت سی ملیون نفر تصمیم بگیرد. مرکزیت دینی مانند عیسویت در اسلام وجود ندارد. اجماع امت در تسنن و امام منتخب در شیعه می تواند اتخاذ تصمیم کند. در افغانستان سنی و شیعه باید برای سطح رهبری مشوره کنند که راه اسلام محمد ( ص) همین است .
من از سالها گفته ام که راه افغانستان ، راه دموکراسی اسلامی است. وظیفه دولت اسلامی امنیت، بنای اقتصاد قوی و آموزش و پرورش است نه اینکه برای مردم تصمیم بگیرندکه چه تحصیل کنند و یا چه بخورند و یا چه بپوشند .
فعلا تظاهرات بر علیه طالبان زیاد است. زیرا مردم شریعت را که طالب طرح خواهد کرد قبول ندارند و حق هم دارند . سرمه آزموده را باز آزمودن خطاست.
طالبان باید با مردم افغانستان تعهد کنند که در زندگی های خصوصی مردم دخالت نکنند. باید تعهد کنند که زن و مرد مسلمان از نگاه مدنی مساوی است. باید تعهد کنند که شیعه و سنی در اسلام برادرند و هیچ مذهب در اکثریت نیست و باید تعهد کنند که همه اقوام با هم برادر و برابر هستند و بلاخره آزادی بیان و قلم حق مشروع هر فرد مسلمان أست که خداوند به مردم اعطا کرده است و در زیر یوغ دولت نیست و نخواهد بود. در غیر آن اعتصابات باید به سطح بین المللی بر علیه طالبان روی دست گرفته شود .
و من الله التوفیق
