در حالیکه در جلسه ای سران ناتو زیر رهبری امریکا در بروکسل به تاریخ سیزدهم وچهاردهم جون ۲۰۲۱ ناتو با افغانستان خدا حافظی کرد؛ اما مساله تامین امنیت میدان هوایی کابل را به عضو دیگر ناتو یعنی ترکیه سپرد و رجب طیب اردوغان رییس جمهوری اسلامگرای افراطی ترکیه بلا فاصله شراکت پاکستان را برای حضور سیاسی ونظامی در کابل مطرح کرد. این اظهارات توافق پشت پرده سه جانبه امریکا، پاکستان و ترکیه را در مورد تقسیم وترکه کشور روشن میسازد. از گرگ میخواهند پاسبانی از گوسفندان را به عهده بگیرد!
این حاتم بخشی ها از سوی سران ناتو در حالی مطرح است، که اصل مساله بر سر خروج نیروهای ناتو وخارجی از افغانستان است. اگر واقعا راست میگویند پس چرا چند عضو ناتو بیرون شود ویکی قایم مقام تعیین شود؟ ترکیه مشمول قوتهای ناتو در جنگ افغانستان زیر رهبری امریکا بوده و در جمع دولتهایی حضور داشته است که در دو دهه کشور مارا به امر امریکا اشغال کرده اند. اگر قوتهایی خارجی وناتو بیرون میشوند، پس چرا ترکیه استثنا قرار می گیرد؟ پس خروج ناتو به چی معنی است؟
دولت ترکیه در چهار دهۀ پسین چی در دوران جنگ سرد و چی پس از جنگ در دوران رقابت های منطقه یی و جهانی در میدان افغانستان یکی از طرفهای جنگ در افغانستان بوده و پس از دهه نود میلادی به طور فعال در جنگهای قومی در افغانستان درگیر بوده است. این خیمه شب بازی سردمداران سیا و پنتاگون در واقع تقسیم کشور به حریم منافع ترکیه و پاکستان وسرآغاز فروپاشی وتجزیه کشور به شمال وجنوب است، که اکثریت قاطع جوامع واقوام برادر را از ساختار جنوبی وشمالی حذف میکند. جنوب به حیات خلوت صوبه ای پاکستان و شمال هم حق تملک مالکانه ترکیه خواهد شد.
زمانیکه اشغالگران ونیروهای ناتو کشور را ترک می کنند و مقدرات ملی وسیاسی اش را به تقدیر طالبان وگروه های تروریستی وآدمکشان حرفوی می سپارند، باید همه بروند ومردم به دایه های مهربانتر از مادر نیاز ندارند و باید خود شان بقای شان را تضمین کنند واگر نخواستند، تاریخ شکست خوردگان روشنتر از آفتاب است. دولتی که در سوریه، عراق، لیبی ودر بسیاری از کشورهای دیگر از گروهای سلفی، وهابی و تروریستی حمایت کرده است، نمیتواند تضمین کننده صلح و امنیت در افغانستان باشد! لابد ترکیه میخواهد هجوم دیگری راکه علیه ارمنستان به پیش برد، درافغانستان تکرار کند. ترکیۀ زیر رهبری اردوغان مصروف تحقق یک سیاست پان ترکیستی با پشت بندهای اسلام سیاسی و حمایت از گروه های تروریستی بر خاسته از اسلام سیاسی به این منظور بوده و در خیال احیای امپراتوری است.
تداوم حضور ترکیه در افغانستان نه تنها اینکه به صلح نخواهد انجامید، بلکه تنشها وجنگ قومی را افزایش میدهد و کشور را عملا به شمال وجنوب تقسیم خواهد کرد. سیاست وتفکر رجب طیب اردوغان با نظامیان پاکستان و گروه های تروریستی تحت قیمومیت شان مانند طالبان در ماهیت خود چندان تفاوتی با هم ندارد و سر آغاز فاجعه در کشور های اسلامی از همینجا شروع میشود. اگر ارباب رفتنی است با دار ودسته اش برود. بهتر است امنیت میدان های هوایی و یا هر تاسیسات مهم استراتیژیک وملی از طریق یک زیر مجموعه ای زیر رهبری سازمان ملل متحد گرفته شود ونه کشورهای ذیدخل در جنگ افغانستان.
