خبر و دیدگاه

خشک کوه

 

در ولایت لوگر واقع پل الم کوهی بود به بزرگی کوه  آسمایی ولایت کابل هرگاه در زمستان ها برف میبارید همه کوه های هم جوار سفید میبود و روشنی اندازی میکرد؛ مگر این کوه بعد دو سه روز همه برف ها را آب میکرد ومانند تابستان بی برف میبود. بدین لحاظ مردم منظقه آنرا خشک کوه میگفتند.                 

دوست قصه کرد هنگام که مصروف تحصیل در دانشگاه کابل جان بودیم سیر علمی بالای این کوه داشتیم که استاد ما تشریح کرد که این کوه «کاملا از لیسیوم مواد پرارزشترین از طلا است که درجهت گرفتن تولید حرارت ازآن بکار میرود» البته این دیدار کم ازکم پنجاه سال قبل بود که کاملا پیشرفت علم مثل امروز نبود وهم یکی ازاعضای فامیلم که در آن نواحی زنده گی داشتند برایم قصه کرد که درراه لوگریک منطقهء را امریکایی ها ممنوع الورود قرارداده اند شب ها روشنی اندازهای بسیار بزرگ مانند روشنی اندازهای میدان های فوتبال نصب کرده اند شب و روز جرثقیل ها و تراکتور کار میکنند ما نمی دانیم که چیست و چه میکنند؟                                                                  

سنگ های این کوه درموترهای لاری بار میشود و رأسا  به میدان هوایی نظامی بگرام میرود البته دردروازهء‌ ورودی میدان درایورهای وطنی ما دیگر حق ندارند که داخل میدان شوند؛ دریوران امریکایی بالای جلو موتور رفته و به مقصد جاه میروند.  حضرت خداوند درکلام پاک خود از کوه درمواردی مختلف و بنام میخ زمین یاد کرده که این جا فقط یک مثال ازسوره غاشیه آیت ۱۸ می آورم. « وبسوی کوه ها نمی بینید که چگونه (برجایشان ) نصب شده اند» مترجم ومفسر ( پروفیسورعبدالستارسیرت ) به همان اندازهء بلندی کوه ها را که در روی زمین می بینیم؛ اما پایه های هرکوه یاعمقش  حد اقل دو تا چهار برابر در زیر زمین است حالا  که ازآن خشک کوه نشان نمانده به کندن زیر زمین شروع کرده اند حکومت های فاسد کرزی و احمدزی سیل بین بودند وهستند  این بندهء‌ هیچ مدان  باور دارم که امریکایی ها کمک های دالری خودرا تنها از دزدی این کوه جبران کرده اند.

مرحوم داکتر حقشناس درکتاب تحولات سیاسی جهاد افغانستان ج  چهارم ص ۵۱۹ چنین یاد آوری کرده اند. « روشن و مسلم هست که با سلطه و نفوذ استعمار دریک کشور؛ حاکمیت آن دست خوش نابودی میشود و استعمارگران نه تنها نفت وگاز؛ بلکه همه منابع طبیعی ارزش های معنوی و اخلاقی چنین سرزمین را به یغما میبرند همین اکنون که این افکار پریشان از سواد به بیاض کشیده میشود؛ امریکایی ها منطقه ایرا به مساحت ۲۵ تا ۳۰ کیلومتربین غزنه ولوگر؛ ساحهء ممنوعه اعلان کرده اند و به هیچ کس اجازهء ‌تردد درآن نواحی نمی دهند. ناظرین آگاه و افراد محلی براین باورند که ساحهء‌ مذکور پر از(( یورانیوم ))  و امریکایی ها همه را توسط هلیکوپتر به بگرام واز آنجا به کشور خود انتقال میدهند. بهمین ترتیب و شبیه این عمل دربسا نقاط افغانستان جریان دارد و استعمار گران هست و بود مارا به یغما می برند.                                   

لیسوم مواد است که ازخود حرارت تو لید میکند ودرمقابل تابش آفتاب حرارت آن چند برابر میشود و از آن درساخت زته لایت راکت ها هوا پیما ها تلویزون  تیلفون جیبی موارد طبی ساخت بتری ها و ….. کمپنی های صنعتی  از ان کار میگیرند                                                                                  

هنگام حکومت شاه محمود خان ۱۹۴۷ به بعد امریکایی ها در ولایت وادی هلمند پروژهء را روی دست گرفتند که به ادعای شان تنها حاصلات گندم آن ما را خودکفا میکند وهم بند آب ارغنداب که تولید برق آن نه تنها چندین ولایت را برق میدهد بلکه برق هم میتواند صادرشود .                                                 

نویسنده که درسالهای۶۶.۱۹۶  ازطرف مدیریت عمومی سمعی وبصری وزارت زراعت آنجا خدمتی بودم جویای این ماجرا شدم مأمورین کارگرمنطقه گفتند وقتی با توصیهء‌ امریکایی ها آنجا گندم کاشتنیم بی حاصل بود درجواب گفتند زمین شوره زار است.                                                                             

 امریکایی که به قول خودشان مهتاب را تسخیر کردند چرا قبلا خاک آنجارامعاینه نکردند قرار اظهارمأموری آنجا یورانیوم بود که درموتر های لاری بارو از راه سرحدات آبی ایران به امریکا میرفت واز توربین برقی آن فقط ۸ کلیوات برق برای مصرف   دفتر بند برق حاصل میشد و بس توربین های کلان آن همه زنگ خورده بود.

با عرض حرمت .                                     

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا