بار دیگر میخواهم توجه شما را به تبصره و تحلیل مو ضوعات جلب کنم‌که چندی پیش نیز به آن اشاره شده بود .
سیاست جاری در کشور با تعجب وشگفتی، تزلزل وبی ثباتی کم سابقه ای روبروست، رهبری حکومت آنچه را رشته بود دوباره بدستش باز میکند، سالها شعار جنگ‌سالار، ناقضین حقوق بشر وعدالت انتقالی وپرونده جنایت کاران جنگی را نشخوار کردند تا جامعه جهانی به مدنیت و قانون مداری این طیف باور کند؛ اما در این روز ها دیده میشود که با زیرکی تمام از این نیرو های روز های دشوار بار دیگر استفاده ابزاری صورت میگیرد که دلیل قاطع و روشنی است بر اینکه رئیس جمهور غنی یک استراتیژست زیرک ،کار کشته وهدف زن ماهری هست.
شما میدانید چند هفته قبل زلمی خلیل زاده سکان دار پروسه صلح و داعیه دار حکومت موقت با ار سال پیام غرور آمیزی اشرف غنی را تلحویحاً تهدید کرده بود ولی اشرف غنی بدون جواب دست به مانور های زده که تقریباً دست خلیل زاد را در میدان سیاست خالی میسازد.
خلیل زاد میخواست با فرا خواندن سران اقوام وشخصیت های سنتی ومعمولا با نفوذ کشور در کاخ های دبی وقطر و ارسال تصاویر ازین اجتماعات برای جامعه جهانی تصویر اجماع ملی بر پذیرش حکومت موقت را نشان دهد و هم اینکه کله گرگ‌باشد برای رئیس جمهور غنی اما تا خلیل زاد خود را تکان داد آقای غنی با تشویق و تطمیع پای همه افراد فرضی خلیل زاد را با ریسمان معامله بست تا در افغانستان زمینگیر شوند وهیچکدام به دوبی و قطر پرسه نزنند. مثلاً آقای مار شال عبدالرشید دوستم با گرفتن چند امتیاز دیگر از ایادی رئیس جمهور است ؛رهبری مثلت قوم هزاره هم روی هر شرایط که بود به حکومت تمکین کردند؛خبر های از پیوستن امیر غرب افغانستان نیز در گوشه وکنار شنیده میشود و هیئت های حکومت بخاطر راضی ساختن آقای استاد اعطا محمد نور در حال چانه زنی هستند تا عوض آقای عثمانی شخص دیگری را معرفی کند و آقای اعطا محمد نور را از نشستن در مجالس باز دارد. البته در کنار این جلب وجذب ها بر نامه های دیگری نیز در راه است که در هفته های آینده روشنتر میشود. این حرکت ها دوسیه های بعضی ها را طور موقت به آرشیف تاریخ میسپارد اما فراموش نمیشود در شرایط فعلی فکر میشود جناب خلیل زاد بیشتر از همه دست خالی است مگر اینکه راه و چاره دیگری بسنجد. جناب اشرف غنی بعده زیادی از تفنگداران مقاومتگر و معامله پسند را تا زانو به گل معامله فروبرده است.
