يك عده دوستان هنوز هم موقف فكري من را در قبال افغانستان درست نفهميده اند و بعد از برنامه تلويزيوني ديروز ٢٤ نوامبر از تلويزيون آريانا افغانستان لازم ديده شد تا مطلب را كوتاه و فشرده بنويسم:
– اول من صلح را با قاتلين مردم بيگناه كه طالبان باشند قطعا صلاح نميدانم . طالب اصلاح پذير نيست و يك مردم قومي و قبائلي هستند و هرگز به مدنيت علاقمندي ندارند.
– دوم افغانستان جديد با افكار كهنه و قومي و قبائلي كه سالها زندگي كرديم ساخته نميشود. افغانستان بايد راه هاي حقوق مساوي و مدني را براي خود جستجو كند.
– من يك افغانستان را ميخواهم بيبينم كه هيچ قوم در قدرت نيست و هيچ قوم ادعاي اكثريت نكند. همه اقوام برادر و برابر باشند.
– من افغانستان را ميخواهم بيبينم كه حقوق زن و مرد مطلق از نگاه مدني مساوي باشد.
– من افغانستان را ميخواهم بيبينم كه سني و شيعه و ديگر مذاهب مطلق از حقوق مساوي برخوردارند و مذهب نبايد يك مسله ملي باشد .
– من افغانستان را ميخواهم بيبينم كه زبان هاي كشور مطلق مساوي باشند .
– همه نام هاي قريه جات و قصبات كشور كه قصدًا در گذشته تغيير داده شده بايد دوباره احيا شود .
– من افغانستان را مبخواهم بيبينم كه زبان فارسي ازين زياد تر مصالحه نشود و لغات پشتو كه بالاي مردم تحميل شده است از قانون أساسي به نام لغات قبول شده ياد مي شود كشيده شود .
– هويت و فرهنگ ٢٣ قوم افغانستان بايد پاسداري شود حتي كه نفوس آن كتله هزار نفر باشد .
– من افغانستان را ميخواهم بيبينم كه دين بالاي مردم تحميل نه شود و مردم در عقايد خود آزاد باشد . دين تحميل نميشود . من نه مبخواهم كه مردم به نام دين و سنت استثمار شوند. با اينكه دين از سياست جدا نيست و اما مردم مذهبي نبايد در كار دولت دخالت كنند .
– وظيفه دولت اسلامي تحميل دين بالاي مردم نيست بلكه امنيت، سرتاسري و اقتصاد قوي و آموزش و پرورش مي باشد و بس.
– در يك كشور كه ٢٣ قوم دارد هيچ چيز نه مي تواند ملي باشد.
– سرود ملي بايد به همه زبان ها ساخته شود .
– افغانستان بايد با انعقاد يك كنفرانس بين المللي بيطرف و غير منسلك إعلام شود .
اين بود فشرده آرزو هاي من و من درين مورد با اينكه يك فرد هستم و حق يك رأي را دارم اما اين مواد را مصالحه نه مي كنم . من يك افغانستان آزاد، مستقل ، بيطرف و عاري از هرگونه تعصب، تنگ نظري و تبعيض را مي خواهم که در آينده بيبينم .
