خبرلغو نتایج انتخابات پارلمانی ولایت کابل توسط کمیسیون شکایتهای انتخاباتی همه را بهت زده کرد. کشور خیرات خوری که پانزده ملیون دالر دستگاهای بیومتریک از خارج خریداری مینماید تا انتخابات بدون تقلب و تشویش صورت پذیرد. ولی بد بختانه بگفته کمیسیون شکایتهای انتخاباتی این تقلب و گدودی به حدی میباشد که تحملِ آن به کمیسیون شکایتهای انتخاباتی بیرون از حدودِ قابلِ تحمل بوده است.
ولی کمیسیون مستقل انتخابات این فیصله و تصمیم کمیسیون شکایتهای انتخاباتی را احساساتی و خلافِ اصولِ همگاری و کار مشترک خواند. این عکس العمل کمیسیون مستقل انتخابات بعنوان دفاع از ناکاره گی و بیکفایتی این کمیسون تعبیر شده میتواند. بدلیل اینکه کمیسیون مستقل انتخابات به این خاطر تشکیل و موظف گردیده است تا انتخابات را که منحیث یگانه نسخه شفابخش به درد ها و آلام هر کشوری (چه پیشرفته و چه در حال رشد) میباشد، مسئولانه وبدون تقلب و کاستی سازماندهی و رهبری و دایر نماید. اما بینظمی و گدودی و بی اداره گی ایکه در این انتخابات حاکم بود نمایانگر صریح بیکفایتی و بی غم باشی کمیسیون مستقل انتخابات میباشد.
قابل ذکر میباشد که دولت منحیث رهبر و سازمانده امور کل کشور در این غاءله مسئولیت در جه اول را بدوش دارد. یعنی بیکفایتی در امور انتخابات مستقیما” به بیکفایتی و کج اندیشی، کج کاری و کج نیتی دولت وحدت ملی ارتباط میگیرد. اگر دولت کج اندیش نباشد، در تعین و نصب اعضای کمیسیون مستقل انتخابات هیچگونه مداخله ننموده و به گلچین و تعین اعضای کمیسیون انتخابات نمی پردازد. با وجودیکه اختیار صدور فرمان به دولت مربوط میشود دولت جهت رفع سوئظن به سازمانهای سیاسی و مدنی و اجتماعی حق میداد تا اعضای کمیسیون را خود انتخاب و صرف جهت منظوری به دولت ارائه نمایند. در اینصورت انگشت انتقاد مردم به طرف دولت راجع نمی شد.
بیکفایتی و عدم توانائی دولت در قناعت ندادن احزاب سیاسی نیز نمایان میشود. احزاب سیاسی آگاهانه یا نا آگانه تقاضای انتخابات با انگشت نگاری یا بیومتریک را نمودند. دولت بدون اینکه در مورد تدبیر بخرج دهد و به قناعت احزاب بپردازد دست به خریداری دستگاهای بیومتریک زد. بنظراین قلم در صورتیکه فهرست لست رای دهندگان در هر حوزه انتخاباتی درست ترتیب شود و درست ازان نظارت صورت گیرد، ضرورت به بیومتریک نمیباشد.
و اگر تصمیم به انتخابات بیومتریک گرفته میشود باید وقت کافی برای آموزش و تمرین و تطبیق بیومتریک در نظر گرفته شود. من باور دارم اگر در کشورپیشرفته ای مثل هالند تصمیم به انتخابات بیومتریک شود دولت حد اقل یکسال قبل به تطبیق آن آمادگی میگیرد. اینکه در افغانستان در همان هفته آغاز انتخابات دستگاهای بیومتریک از خارج وارد میشود و هیچ وقتی برای آموزش و تمرین آن وجود ندارد و طور عاجل دستگاهای بیو متریک به حوزه های انتخاباتی فرستاده میشود خود نمایانگر بی تدبیری و خیانت به امر انتخابات و به امر سازماندهی درست انتخابات شمرده میشود.
