نامه نوزدهم
همه عمر سر ندارم من از این خمار و مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد دیگران روند وآیند و تو همچنان که هستی
شیخ اجل سعدی (رح).
دوچیز در عالم ازلی و ابدی اند و هرگز دگرگون نمیشوند. یکی عشق است و دیگری خدا. عشق علاقۀ است از عالم قدس که در دنیا نمایان میشود. حقیقت تمام عشق ها به خداوند میرسد. چون وجود مال اوست و هرچه راستی صداقت عدالت و زیبایی است از اوست و هرچه از خیانت فریب و رزالت است از نفس انسان است. عشق از غرائز فطری انسان است که از ازل با طینت انسان تخمیر شده است و از عدم به وجود میاید.در نخست مجازی است بعد به صورت حقیقی تبارز میکند.
معلوماتی که از عدم به وجود میایند به معلومات یک سی دی شباهت دارند که در زمان خودش را به نمایش میگذارد. این معلومات با نفسانیات انسان مخلوط شده و برای همیشه در ظرف فضا زمان باقی خواهند ماند. حضرت جامی میفرماید.
بودم آنروز من از طایفه دورد کشان که نه از تاک خبر بود و نه از تاک نشان
بزرگترین دست آورد بشر در ده ها سال اخیر این بود که آنها دانستند که در آغاز آفرینش کائنات به شکل بحر انرژی مکمل بود. که در آن توازن مطلق بود و هیچ بینظمی در آن وجود نداشت. بعد از این مرحله آن توب اتشین که متشکل از کوارکس الکترون ها و فوتون ها بود به توسعه ادامه داد. به این ترتیب کائنات آهسته آهسته به سردی گرائید و آن توازن اولیه بر هم خورد. البته ظاهرا چنین به نظر میخورد اما چنین نیست. این کائنات بی سر و پا دربطن خود نظم عجیبی دارد.
در کائنات ملیارد ها کهکشان وجود دارد. در هر کهکشان ملیارد ها ستاره و سیاره وجود دارند. در یکی از این کهکشان ها زمین ما موقعیت دارد. زمین ما راه دور و درازی را طی نموده تا آماده شده است که مهماندار ما باشد. سیاره ما و جسم ما از همان اتم های ساخته شده اند که دیگر اجرام سماوی از آنها ساخته شده اند. جالب اینست که این همه از عدم به وجود آمده اند. جهان ما در نخست به شکل انرژی خیلی داغ و منقبض بود بعد منبسط شد و انبساط آن تا امروز ادامه دارد. در این جریان حرارت خود را از دست داده است. البته باید یاد آور شد که از نظر ما عدم به معنی هیچی و نیستی نیست. بلکه عدم وجود مطلق است که همه چیز از آنجا به این عالم میاید. در حقیقت عدم همه چیز است ولی چون فرامادی است ما به او عدم میگوییم. در ریاضی هم اگر عدد را به حدی کوچک بسازیم که صفر شود آن عدد به بینهایت تبدیل میشود. یعنی ارتباط عجیبی بین صفر و بینهایت یا عدم و وجود وجود دارد. آنچه در انفجار بزرگ رخ داد انفجار ماده نبود بلکه فضا انفجار کرد. به این ترتیب زمان را افتتاح کرد. هرچه از ماده است به شمول من و شما در فضا واقع شده است. به این ترتیب فضا محیط و محاط بر ماده است. عارفان فضا را وجود مینامند و اصل وحدت وجود و اصالت وجود از همینجا نشئت کرده است. از اینجا حقانیت اندیشه عارفان به اثبات میرسد.
بدان که تا این را ندانی توحیدت تکمیل نیست و با تمام انرژی باید در این راه کوشش کنی. پایگاه معرفت توحیدی بر مبنای شناخت خدا و مبدا و معاد استوار است. تا شناخت از خدا نباشد هیچ اندیشه دیگری نمیتواند انسان ها را به رفاه مادی و معنوی برساند. توحید درزندگی انسان ها رول مهم دارد چون اعمال و رفتار انسان از عقیده و اندیشه او سرچشمه میگیرد. به این ترتیب اگر توحید ما عقلانی بود اعمال و رفتار ما عقلانی خواهد بود. در غیر آن عالم کشتارگاه و جهنم است. کسانی که بندگان مظلوم خدا را بخاطر چند روزه قدرت و ثروت دنیا تحت هر نامی که باشد میکشند جای شان تا ابد در جهنم خواهد بود. آنانی که حتی یکی از بندگان خدا را بخاطر قدرت از کشورش آواره ساخته اند. بدانند که بوی از معرفت الله و معنویت نبرده اند و جای شان تا ابد در جهنم خواهد بود. هر کسی باشند و زیر هر نامی که این کار را کرده باشند بدان که آنها جنت خود را بخاطر چند روزه قدرت و ثروت دنیا که توهمی بیش نیست فروخته اند. آنچه معلوم است این است که ذات ما جاویدانی است ولی جسم ما و افکار ما در محیط شکل میگیرند. آنها فانی اند و هر کس از اعمال خود با تمام جزئیاتش جوابگو خواهد بود. حتی اعمالی که انسان خودش فراموش کرده است آنجا ثبت است. نامه اعمال کدام نامه کاغذی نیست که در دست چب یا راست داده شود. بلکه فیلم زندگی شما است. چون آنها در فضا زمان که مثل سی دی است ثبت میشوند. بگذریم که خداوند خودش شاهد حال شان است.
فردا که پیشگاه حقیقت شود بدید شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد
در شروع خلقت قسمت عظیم ماده با ضد ماده برهم خورد و هر دو از میان رفتند. این عمل باعث شد که فضا برای یک ملیاردم حصه آن ماده نخستین باقی بماند که خود را به نمایش بگذارد. این نمایش سال های زیادی دوام کرد تا گازات اولیه به سیارت تبدیل شدند. از نظر ما این تبدیل لحظه به لحظه و اتم به اتم و کاملا مهندسی شده است و اثر خالق در آن مشهود است. فعل و انفعالات در بین گازات اولیه بود که باعث به وجود آمدن عناصر دیگر مثل اکسیجن کاربن و آهن و بسیاری عناصر دیگر شد. در حقیقت انچه ما ستاره ها و سیاره ها مینامیم کارخانه های ساخت و ساز عناصر اند. مثلا وقتی هایدروجن باهلیوم در داخل سیاره با هم جوش میخورد انرژی تولید میکند و عنصر جدیدی را به نام کاربن میسازد. در داخل ستاره ها عناصر مختلف وجود دارند وقتی نیروی ستاره ختم میشود ستاره درخود فرومیریزد و منفجر میشود. تصورکنید که حدودا پنج ملیارد سال قبل ستارۀ بوده است که عمرش به پایان رسیده و منفجر شده است. آنچه در مدت زندگی و مرگ خود ساخته بود را به فضا برتاب کرد و از خاک و دود آن ستاره اولی به کمک نیروی جازبه نظام شمس ما به وجود آمد. اتم های جسم ما هم از اتم های همان ستاره آمده است. حالا فکر کنید که آنچه بنام جسم هر روزباخود حمل میکنید چند ساله است. اگر این زنجیره را همینطور به عقب تعقیب کنید. عمر اتم های وجود شما به بیشتر از سیزده ملیارد سال میرسد.
جامیست که عقل آفرین میزندش صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش
این کوزگر دهر چنین جام لطیف میسازد و باز بر زمین میزندش
وقتی زمین تشکیل شد در آنزمان نخستین در روی زمین فقط دشت های وسیع از آتش آتشفشان ها وجود داشتند. از آن آتشفشان ها مقدار زیادی از گاز و غبار به فضا برتاب میشد تا بعد ها اتمسفیر زمین را به وجود آوردند. به این ترتیب ملیونها سال گذشت و زمین آهسته آهسته سرد شد.
و ابر های مترکم و سرگردان باعث باریدن باران شد و به این ترتیب ملیون ها سال بر روی زمین باران بارید تا ابحار به وجود آمدند. در این میان اولین قاره خودش را در بین آب های ابحار نشان میدهد و اطراف قاره را آب پوشانیده بود. بعد صد ها هزار سال امواج آب بر روی سخره ها دامن می کشیدند. در این کشاکش که ظاهرا خیلی نا منظم به نظر میآمد اولین مالیکول ها با هم متحد شدند و ساختمان مستحکم را به وجود آوردند. در این زمان بیست نوع امینواسید وجود داشتند که خشت های ساختمانی موجودات زنده را تشکیل میدهند. به این ترتیب بعد از زمان طولانی به هدایت خداوند تاریخ آگاهی آغاز یافت.
اینجا لازم است خدمت دوستان عرض شود که عارفان به تئوری تکامل نه تنها اینکه باور دارند بلکه آنها خود بنیانگذار این تئوری میباشند. چنانچه در نامه های قبلی نمونه کلام از بیدل دهلوی و مولانای بلخ خدمت شما عرض شد ولی فرق بین عارفان و اصحاب علم اینست که عارفان این تکامل را هدایت شده و دیکته شده از جانب خداوند میدانند و اصحاب علم آن را تصادفی میدانند.
آنچه از زنجیره وقایع در بیشتر از سیزده ملیارد سال معلوم میشود. جریان وقایع واقعا هدفمند وروبه سوی تکامل داشته است و هرگز تصادفی نبوده است. زمین ما دقیقا در فاصله از خورشید واقع شده است که امکان به وجود آمدن آب را مساعد میسارد. اندازه انرژی خورشید به قدری است که ملیارد ها سال زمین را به اندازه معین گرم نگه داشت تا حیات در آن رشد کند. تمام عناصری که برای به وجود آمدن حیات لازم بود. از آن ستاره اولی به زمین ما به میراث رسید و آفتاب هم در موقعیت خوب مقرر شد. اگر به ساختمان و چرخه حیات نظر اندازید متوجه میشوید که این سیستم کاملا هوشمندانه طراحی شده است. انسان موجودی است که از شروع خلقت تا آخر خلقت را میتواند نگاه کند و شاهد مهندسی خالق خود باشد.
از نقطه نظر عقلی رول هوش اولیه را نمیشود نادیده گرفت. چون هر معلول ضرورت به علت دارد و معلولِ معلول هم معلولی است برای علت. به این لحاظ تجلی شونده مدام از وجود تجلی کننده فرمان دریافت میکند و از نفس تجلی کننده سیراب میگردد. عارفان میگویند حق جان جهان است و جهان جمله بدن ما نسبت سایه وار یا تجلی وار با خالق داریم و در ازل به صورت عیان ثابته در علم حق حضور داشته ایم و اینک در ظرف فضا زمان ظاهر شده ایم. به این ترتیب کثرات نتیجه ظهورات است و ظهورات نظر به ذات سایه و مجاز اند. آنها جلوه از علم الهی اند و وجود مستقل ندارند. پس هرچه هست تجلی حق است و او در همه چیزحضور دارد. یعنی وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت. پس نتیجه چنین میشود که جمع کثرات قائم به وجود واحد اند.
پس عارف کامل کسی باشد که تمام موجودات را قائم به ذات واحد بداند و به همه شان احترام داشته باشد. ما باید خداوند مان را با عقل مان بشناسیم و در قلب خود عبادتش کنیم. عبادت ما باید عشق و محبت ما به موجوداتی باشد که از او تجلی کرده اند و او به ایشان حیات بخشیده است. او ذات ما و ما هویت او هستیم. اگر این حقیقت را بدانیم میتوانیم در زمین به رفاه مادی و معنوی برسیم ولی اگر به وسواس نفس و افکار پوچ و خرافات تسلیم شویم. جنت خود را خود ما دوزخ میسازیم.
امید این امانت به مستحق برسد.
